🎥 دانلود سریال The Queen's Gambit 2020 (گامبی وزیر) دوبله فارسی بدون سانسور 📥

در این مینی سریال با بث هارمون همراه می شویم که در سن هشت سالگی یتیم شده, او شخصیتی آرام، ساکت و کج خلق دارد؛ اما پس از آشنایی با شطرنج تغیرات شگرفی در زندگی و شخصیتش رخ می دهد.
این فیلم بر اساس کتابی از والتر تویس ساخته شده است. بث هارمون یک بچه ی یتیم هشت ساله ی آرام، ساکت و کج خلق است. به نظر می رسد که او هیچ جنبه ی جالب و هیجان انگیزی ندارد. بعد از تجربه ی اولین بازی شطرنجش، حواس بث قوی تر شده، افکارش واضح تر شده و برای اولین بار در زندگی اش بث احساس می کند که به طور کامل کنترل همه چیز را به دست دارد. در سن شانزده سالگی او موفق می شود به مسابقات آزاد شطرنج ایالات متحده راه پیدا کند و...
بث هارمون دختری 8 ساله یتیم و منزوی است و سعی دارد خود را وارد جامعه کند تا اینکه با بازی شطرنج آشنا میشود و حس بلوغ میکند و ...
این سریال از رمانی به همین نام اقتباس شده که در مورد زندگی بث هارمن یتیم است که نبوغ بالایی در شطرنج دارد و با وجود درگیری با اعتیاد وی تبدیل به برترین شطرنج‌باز دنیا شده است. این سریال از 8 سالگی تا 22 سالگی این دختر را به تصویر خواهد کشید و در دوران جنگ سرد روایت خواهد شد.
داستان درباره‌ی یتیم هشت ساله‌ای به‌نام بث هارمون است ، او ساکت ، بی‌روح و از لحاظ ظاهری غیرقابل توجه است ، اما زمانی که او اولین بازی شطرنجش را انجام می‌دهد ، حواسش نیزتر و تفکرش شفاف‌تر می‌شود و…
یک کودک یتیم بنام "بت هارمون" در سن 9 سالگی استاد بازی شطرنج می شود و شهرت جهانی پیدا می کند، اما این میزان شهرت برای کودکی به این سن، عواقبی دارد...
بث هارمون، درونگرای شگرف که در سن نه سالگی یتیم شده است، بازی شطرنج را در دهه 1960 ایالات متحده آمریکا کشف کرده و به آن مسلط می شود. اما ستاره شدن کودک بهایی دارد.

جهت دانلود سریال The Queen's Gambit 2020 (گامبی وزیر) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس چسبیده فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

"Queen's Gambit" بدون شک یکی از بهترین نمایش هایی است که Netflix در مدت زمان طولانی تولید کرده است! این یک مینی سریال است و من آن را دوست دارم. مشکل من با بسیاری از نمایش های فعلی این است که بندرت پایان واقعی وجود دارد. و هنگامی که این اتفاق می افتد ، فینال حتی کمتر رضایت بخش است ("بازی تاج و تخت"). پروژه 2020 توسط اسکات فرانک و آلن اسکات توسعه یافته و براساس کتابی به همین نام نوشته والتر ترویس ساخته شده است. علی رغم پیش فرض های قانونی ، "The Queen´s Gambit" فقط شطرنج نیست. به عنوان یک طرفدار بازی ، به همین دلیل از نمایش مطلع شدم ، اما "The Queen's Gambit" بیش از هر چیز یک مطالعه شخصیت عالی با جو عالی و موسیقی خارق العاده است.

بث (الیزابت) هارمون در یتیم خانه بزرگ می شود در آنجا او دو اعتیاد پیدا می کند: مواد مخدر و شطرنج. از آنجا به بعد ، بث خیلی سریع در بازی شطرنج بهتر می شود و خیلی زود بهترین مردان جهان را به چالش می کشد. اما کمبود خانواده و اعتیاد به قرص زندگی او را بیش از پیش دشوار می کند ...

بث هارمون یک شخصیت واقعاً جذاب و قلب نمایش است. بازی شطرنج بیشتر لوازم جانبی سری است ، اما کسانی که بازی می کنند و می دانند مطمئناً در مسابقات بی شمار از همه لذت بیشتری خواهند برد. شخصاً دوست داشتم دیدگاه دقیق تری از بازی ها داشته باشم ، اما مطمئناً باید داستان را به گونه ای طراحی کنید که همه بتوانند آن را تماشا کنند و لذت ببرند. و من فکر می کنم که "The Queen's Gambit" تعادل کاملی در این زمینه پیدا کرده است. و چه کسی می داند؟ شاید بعضی از افراد هنگام تماشای نمایش به بازی علاقه مند شوند. بی دلیل نیست که این یک بازی جذاب و جذاب است. بث خودش آن را دنیایی از خودش می داند که در آن نه تنها می تواند خود را از دست بدهد ، بلکه در آنجا کاملاً کنترل دارد.

علاوه بر این ، "The Queen's Gambit" موفق می شود موضوع را در آن بگنجاند از فمینیسم به خوبی در داستان است. کل روایت داستانی است و متأسفانه زنان در مسابقات شطرنج بسیار نادر هستند. بیش از همه ، این واقعیت که تا امروز زنان و مردان تقریبا همیشه در مسابقات به طور جداگانه بازی می کنند ، خنده آور است. همیشه استثناهایی وجود داشت و من مطمئن هستم که والتر ترویس الهام بخش کتابش در اینجا بود و می خواست این ایده را بیشتر پیش ببرد. اما این فقط در مورد بهتر بودن زن از مرد نیست. بث نقاط قوت و ضعف خود را دارد و هر از چند گاهی به کمک نیاز دارد. برخی از مددکاران مرد و فقط زن نیستند. این باعث می شود که این نمایش در بیانیه خود نه تنها "سیاه و سفید" (چقدر مناسب است که صفحه شطرنج فقط از زمین های سیاه و سفید تشکیل شده باشد!) ، بلکه بسیار متفاوت تر باشد. کلیشه مرد کارگری وجود دارد که پول خانواده را به خانه می آورد ، اما بعداً به طور مثر خرد می شود. اما من نمی خواهم بیش از حد خراب شوم ...

بازیگران واقعا عالی هستند: آنیا تیلور-جوی در زندگی جوان خود قبلاً نمایش های خوبی ارائه داده است ("جادوگر" یا "تقسیم") ) ، اما من می گویم که او به عنوان بث هارمون به اوج بازیگری خود رسیده است. او نه تنها نقش یک دختر زیبا ، با استعداد و مرموز را بازی می کند ، بلکه بسیاری از جنبه های بازی خود را نشان می دهد. لحظات نادر او که در آن احساسات را اجازه می دهد به ویژه جالب است. من همچنین هری ملینگ را به عنوان هری بلتیک ، توماس برودی-سنگستر را به عنوان بنی واتس و البته ماریل هلر را به عنوان نامادری اش دوست داشتم. بسیاری از شخصیت های likebale در اینجا!

کارگردانی و کار خارق العاده دوربین توسط Steven Meizler نیز قوی است. دهه 60 و 70 ، که داستان در آن اتفاق می افتد ، به طرز شگفت انگیزی و زیبایی شناختی ثبت شده است ، که قطعاً این نیز به دلیل انتخاب خارق العاده آهنگ ها است. در اینجا چند بازدید وجود دارد که به این زودی از ذهن شما خارج نخواهد شد!

امتیاز کارلوس رافائل ریورا کاملاً متناسب است. این سریال با ترکیبات قوی همراه است که واقعاً برجسته است. ریورا با قطعات زنده و دراماتیک کار می کند و می تواند بث و تنهایی او را به خوبی از نظر موسیقی نشان دهد. بندرت نمرات یک نمایش من را مجذوب خود می کند ، اما در اینجا مجبور شدم بلافاصله موسیقی متن "The Queen´s Gambit" را بدست آورم.

آیا "The Queen's Gambit" عالی است؟ بله و خیر. از یک طرف ، فینال و چند لحظه ابتدای سریال کمی قابل پیش بینی است و تا حدی کلیشه های هالیوودی است ، اما تا زمانی که همه چیز خوب انجام شده باشد ، من بد نیستم. و در اینجا ، به نظر من ، اگر خیلی برجسته نباشد ، به خوبی اجرا شد. کارگردانی کارهای زیادی انجام می دهد ، البته ساختار فشرده و قدرتمند روایی نیز. هیچ طولانی ای وجود ندارد و هر قسمت خیلی زود به پایان می رسید.

نتیجه گیری: شاید بهترین برنامه هایی که از Netflix تاکنون دیده ام در مورد نمایش های اصلی است. "Queen's Gambit" در همه زمینه ها بسیار خوب انجام شده و بسیار جمع و جور است. هفت قسمت به سرعت تمام می شوند ، اما من ترجیح می دهم یک سریال کوتاه و عالی داشته باشم تا نمایشی که در فصول بی شماری پخش شود و با گذشت زمان کیفیت خود را از دست بدهد. کاملاً ارزش دیدن دارد!

شاید با بررسی های خوب انتظارات من خیلی زیاد شود یا من خیلی از انیمیشن های ورزشی همسرم را در گذر جذب کرده ام ، اما به نظر من این مجموعه بسیار طاقت فرسا است. این تمایل آزار دهنده ای داشت که مطالب بالقوه دراماتیک را معرفی کند و سپس بلافاصله آنرا تخلیه کند یا کاری با آن انجام ندهد.

این نمایش هرگز موفق نمی شود شما را وارد دنیای شخصیت ها کند. از طریق تمام اصطلاحات و باطن آنها در مورد شطرنج ، همه چیز برای شما بی معنی است زیرا ، تصور می کنم ، ما فقط تصور می کنیم که تعجب می کنیم که همه چیز پیچیده است به عنوان یک راه برای ایجاد نبوغ او در بازی ، زیرا هرگز در روش قابل توجه یا قابل فهم چگونه او در ذهن خود متفاوت بازی می کند. برعکس ، نگاه کنید که چگونه Moneyball از دو شخصیت با درک متفاوت از بازی استفاده می کند تا از طریق گفتگوهای خود راهی برای ورود بیننده به جهان ایجاد کند. من ورزشی را که در پایان آن فیلم 2 ساعته برایم مهم نبود بیشتر از آنکه بعد از 7 سال از این سریال احساس کردم ، درک و قدردانی کردم.

زیرا بیداری او در شطرنج همزمان اتفاق می افتد به عنوان مواد مخدر ، این سریال شما را به این فکر می اندازد که توانایی وی چقدر است و به مواد وابسته است. من تصور می کنم که این هدف از عمد بوده است ، اما همه اینها دود و آینه است تا توهم یک شخصیت ناقص را ایجاد کند. او هرگز به دلیل آن مبارزه نمی کند ، موفق می شود و در هر مسابقه ای مورد ستایش و ستایش قرار می گیرد و به معنای واقعی کلمه عادت های خود تخریبی خود را ، از جمله وابستگی تقریباً مادام العمر به tranqs ، در اولین اقدام قسمت آخر انجام می دهد. آیا این به هیچ وجه بر او تأثیر می گذارد؟ اصلا. او در بازی آخر لحظه ای مردد است اما حدس می زنم از Force استفاده می کند و متوجه می شود که در همه حال او مثل این بوده است که تفاهم بیننده وجود داشته باشد که ممکن است اینگونه نباشد.

فیلم های فرعی زیاد است که هیچ جا نمی رود و هیچ هزینه ای برای بت ندارد. پدر خوانده او برای ادعای خانه برمی گردد. آیا او مجبور است با بی خانمانی روبرو شود؟ بستگی به دوستانش در دنیای شطرنج برای زنده ماندن دارد؟ آیا او اصلاً باید رشد کند؟ نه ، اتفاقاً پول کافی برای خرید او در همان صحنه دارد. بلافاصله ، تنش تبخیر می شود. او پولش را باد کرده و نمی تواند برای مسابقه اش به روسیه برود. جولن فقط پول خود را وصل می کند بدون اینکه رشته ای به آن متصل باشد. بلافاصله ، تنش تبخیر می شود. آنها می گویند بورگوف در آمریکا در صورت "تلاش برای فرار" توسط KGB همراه می شود. نماینده وزارت امور خارجه به بث می گوید اگر بورگوف سعی در انتقال هرگونه علامت یا پیام به او دارد ، از او آگاه باشد. آیا بورگوف سعی در نقص دارد؟ آیا او در بازی آنها به بث پیامی می فرستد؟ جواب منفی. راه به جایی نمی برد. پس چرا حتی آن را مطرح می کنید ، نویسندگان؟ شما می دانید که در داستان شما همه چیز معنا دارد ، درست است؟

و برای تمام مدت دو قسمت آخر هدر می رود ، از جمله لحظه ای که بت با آن تماس تلفنی برقرار می کند و دوربین به معنای واقعی کلمه در یک تور خانه دور می شود هیچ دلیلی ، داستان را در چنان مکان عجیبی به پایان می رساند که من در آنجا جایی پیدا کردم به دنبال معنی می گردم. پیرمردی که او برای بازی در کنار او می نشیند شباهت به شایبل داشت تا حدی که من گفتم "اوه خدای من ، این همان بازیگر است و او به طور نمادین دوباره به عنوان یک مربی به عنوان مربی خود بازی می کند!". اشتباه. همان بازیگر نیست. این فقط به پیرمردی در پارک در روسیه ختم شد. هیچ مشکلی نمی تواند آسیب دیدگی او را نسبت به والدین واقعی اش ، سو abuse مصرف موادش ، مردانی که مورد استفاده قرار داده و بدون هیچ دلیلی مجدداً اعتماد خود را جلب کرده است. هیچ چیزی. خوب ، من حدس می زنم که ژولین پولش را پس خواهد گرفت ، بنابراین این چیزی است.

بازیگری درجه یک است و طراحی تولید هیچ کس (منهای برخی از سبزهای نامناسب در روسیه) و برای غیر روحانی ، من مطمئن هستم که این نمایش چشمگیر و شدید بود ، اما این قطعاً برای افرادی نیست که به دنبال یک داستان و تجربه جذاب و پیچیده به اندازه خود بازی هستند.

من و همسرم به توصیه اکید خواهرم به این سریال نتفلیکس آمدیم، اگرچه قبل از شروع تماشا از حال و هوای اطراف آن آگاه بودم. هیچ کدام از ما رمان منبع را از قبل نخوانده بودیم. خوشحالم که بگویم با روایت بدیع خود انتظارات را برآورده کرد و کار دشواری که شطرنج را هیجان‌انگیز به نظر می‌داد انجام داد.

من گاهی اوقات برای سرگرمی شطرنج بازی می‌کنم، اگرچه مدت زیادی است که این کار را نکرده‌ام. با این حال، لازم نیست در این بازی متخصص باشید تا درگیر اکشن شوید، در واقع باید حافظه عکاسی یک استاد بزرگ شطرنج را داشته باشید تا زمان کافی برای مطالعه تخته‌های بازی‌های بسیار بسیار زیادی داشته باشید. و به طور گذرا در طول شش اپیزود اجرای آن نمایش داده شد.

راز موفقیت آن در به تصویر کشیدن شخصیت اصلی، یتیم نابالغ آنیا تیلور جوی، بث هارمون است که در ابتدا در یتیم خانه لکسینگتون با او روبرو می شویم. او با دوست مادام العمر خود، جولین، یتیم سیاه پوست سرکش، با بازی موزس اینگرام آشنا می شود. از آنجاست که او اعتیاد خود را به دارو شروع می کند و احتمالاً مهمتر از همه، در هنر محرمانه بازی شطرنج توسط سرایدار پیر آرام و آرامی که زمان خارج از وظیفه خود را صرف برپایی مسابقات شطرنج با او در دفتر زیرزمینش می کند و او را می شناسد، آموزش دیده است. هدیه برای بازی بعداً، پس از چند سال، بث توسط یک زوج میانسال به عنوان یک نوجوان به فرزندی پذیرفته می‌شود، تا اساساً همراه زن باشد زیرا شوهر سرد و بی‌میل او اغلب اوقات از آنجا دور می‌شود.

من بلافاصله دوست داشت که نمایش با امتناع از تمکین به مضامین آشنای آزار جسمی در پرورشگاه یا سوء استفاده جنسی در خانه جدیدش، انتظارات من را از کلیشه‌های داستانی زیر سوال برد. در عوض، این سریال برای بث تبدیل به ادیسه‌ای می‌شود که او در طول سال‌های نوجوانی خود رشد می‌کند، در حالی که با اعتیاد به دارو و الکل و همچنین روابط خود مبارزه می‌کند، در حالی که با حرص و ولع استعداد خود را برای شطرنج شکوفا می‌کند، و به تدریج در رتبه‌های ایالتی، ملی و ملی بالا می‌رود. در نهایت در سطح بین المللی، به اوج خود در یک مسابقه برنده تمام عیار در روسیه در برابر حریف استاد بزرگ روسی او و رقیب استاد بزرگ روسی او ختم شد.

البته این یک داستان دوران بلوغ است که در طول مسیر دارای ویژگی های عجیب و غریب زیادی است. بث، در میان چیزهای دیگر، در مورد جستجوی عشق با شرایط او، نبردهای او با شیاطین خودش که به گذشته برمی گردد به ترک طبیعی پدرش از او و خودکشی مادر طبیعی آشفته اش که او به معنای واقعی کلمه نمای نزدیک از آن داشت و رشد او. زمانی که او مسیر زندگی خود را در ابتدا با کمک مادر خوانده‌اش که پیانو نوازنده است، ترسیم می‌کند که با او یک شراکت تجاری مدیر-مشتری و به مرور زمان یک پیوند شخصی قوی ایجاد می‌کند. آی تی نقاط مرجع فرهنگی یا اجتماعی به سر شما نمی زند، بنابراین ارجاعاتی به کندی، بیتلز، جنبش حقوق مدنی، جنگ ویتنام را نخواهید دید (به نظر می رسید پیش نویس تمام شطرنج بازان مرد جوان مشتاق را از دست داده است. در کشور) یا حتی فرود ماه. شاید حذف آنها منعکس کننده دنیای محرمانه و باطنی یک طرفدار شطرنج باشد یا شاید این فقط یک انتخاب شخصی عمداً نامتعارف توسط کارگردان باشد، اما با این وجود آهنگ های موسیقی متن فیلم مانند "Stop Your Sobbing" از Kinks و به ویژه یک دیوانه که کمتر شناخته شده است، قطعا برای من، شماره ضربت فرانسوی "Tut Tut Tut Tut" اثر Gillian Hills طعم بیشتری را به من اضافه کرد و باعث شد که بلافاصله بعد از آن، آنها را به ارائه دهنده استریم انتخابی خود بزنم. با تماشای آن، نمی‌توانستم فکر نکنم که آیا جنبه‌هایی از داستان بث الهام‌گرفته از زندگی اولیه و دوران بابی فیشر، بازیکن نابغه جوان آمریکایی است که برای اولین بار در دهه 60 شهرت پیدا کرد، قبل از اینکه در زندگی بعدی کمی دیوانه شود. .

مرکز موفقیت نمایش، اجرای مرکزی قابل توجه تیلور جوی است. عکس‌های رو به روی زیادی از صورت ابوالهول او وجود دارد، با موهای قرمز، چشم‌های ریخته‌شده و دهان کمانی بی‌نقص کوپید، کنجکاوی حریفان را منحرف می‌کند، اما فتنه‌ی مردان جوان را دعوت می‌کند (و پیر) که از مسیر او عبور می کنند. من همچنین احساس کردم که سه مرد جوانی که او را در تصمیم گیری او برای موفقیت در 20 سالگی بیشتر راهنمایی می کنند توسط بازیگران مربوطه به خوبی انتخاب و به تصویر کشیده شده اند. به همین ترتیب، تصویرهای دوست خواهر هیپستر او که در یک برهه حساس به زندگی خود باز می گردد، مادرش به عنوان یک جوآن کرافورد مثبت، مامان عزیز، به جای دیوانه، مامان عزیزترین تأثیر، قهرمان جهانی روسیه که در اوج اوپن روسیه بازی می کند. قهرمانی و سرایدار پست یتیم خانه که او را در مسیر خود آغاز کرد.

طراحی زیبا، با طراحی تخیلی بدون برهنگی یا صحنه های جنسی بی دلیل، به خصوص دستگاهی که کارمن به سقف نگاه می کند تا او را بازی کند. بازی‌هایی در مهره‌های شطرنج سه بعدی و فوق‌العاده قابل بازی توسط گروه بازیگران آن، این یک محصول هوشمندانه و درجه یک بود که تماشای آن را به همه توصیه می‌کنم.

من به این نمایش 5 ستاره می دهم زیرا، به عنوان یک داستان تخیلی، سرگرم کننده است و به این دلیل که می توانم بگویم تلاش قابل توجهی برای کنار هم قرار دادن محیط مناسب دهه 1950 و 1960 صورت گرفته است. ماشین‌ها، موسیقی، ساعت‌های شطرنج، کتاب‌های شطرنج و موارد دیگر عمدتاً درست بودند، با چند اشتباه اینجا و آنجا. برای مثال، من حتی متوجه می‌شوم که وقتی بث هارمون مجله‌ای را باز می‌کند، یکی از نام‌های چاپ شده پانوف است و واسیلی پانوف یک استاد مشهور بین‌المللی فعال در آن سال‌ها بود.

صرف نظر از داستان و توجه به جزئیات محیطی، سریال در مورد شطرنج حرفه ای بسیار اشتباه است و به همین دلیل است که من از امتیاز 5 ستاره می گیرم. قرار است داستانی پیرامون شطرنج باشد، اما از واقعیت بسیار دور است.

بت ویژگی های بازیکنان و قهرمانان برتر مانند مورفی، آلخین، کاپابلانکا و فیشر را ترکیب می کند. شاید نویسنده به بازیکنان دیگری توجه داشته باشد، اما من می توانم ویژگی های چهار بازیکن ذکر شده را مشاهده کنم. من تشبیهات را توصیف نمی‌کنم زیرا نمی‌توانم آن را بدون اسپویلرهای زیاد انجام دهم. با این حال، این ترکیب، بث را به یک شخصیت فوق بشری و غیرممکن تبدیل می کند. او یا می‌برد یا می‌بازد، اما رایج‌ترین نتیجه در شطرنج در میان استادان بزرگ «تساوی» است. استادان بزرگ به مسابقات سطح بالا نمی روند و در هر بازی پیروز می شوند. او به عنوان یک بابی فیشر زن توصیف می شود، اما، به عنوان یک مثال واضح، فیشر پس از شکست دادن بوریس اسپاسکی در یک مسابقه با 21 بازی، قهرمان جهان شد: 11 بازی با تساوی به پایان رسید (توجه کرد که کمی بیشتر از نصف است) و فیشر شروع به بازی کرد. مسابقه با باخت می توانید تفاوت را بگویید؟ در دنیای واقعی، بازیکنان برتر برای پیروزی مقابل یکدیگر تلاش زیادی می‌کنند.

از آنجایی که شخصی یک سرایدار را شکست می‌دهد، مربیان باشگاه شطرنج به آن شخص علاقه‌ای نخواهند داشت. از آنجایی که شخصی در بازی مقابل یک بازیکن باشگاه برنده می شود، آن شخص برای انجام بازی های همزمان دعوت نمی شود. بازیکنان اولین تورنمنت های خود را برنده نمی شوند و یک شبه توسط جامعه شطرنج شناخته می شوند. بازیکنان حرفه‌ای (و تقریباً هر بازیکنی) می‌دانند که مواد مخدر بازی‌های شما را می‌کشد، حتی خوردن غذای نامناسب قبل از بازی در شفافیت شما برای بازی اختلال ایجاد می‌کند. من از 8 سالگی شطرنج بازی می‌کردم و از رفتاری که The Queen's Gambit با شطرنج رفتار می‌کند بسیار ناامید شدم.

در نهایت، داستان برای جذب آمریکایی‌ها و به‌ویژه زنان آمریکایی نوشته شده است. من آمریکایی نیستم و احتمالاً دستور زبان من به شما می گوید که انگلیسی زبان مادری من نیست. بازیکنان ایالات متحده در طول سال های داستان در شطرنج برجسته نبودند. بابی فیشر استثنا بود و او یک نفر است نه کل کشور. بازیکنان شوروی (تا سال 1991 اتحاد جماهیر شوروی بود) تا حد زیادی بهترین بودند. از سال 1948 تا 1991 همه قهرمانان شوروی به جز فیشر بودند. شوروی توسط بازیکنان اروپایی دنبال شد. بازیکنان آمریکا خیلی عقب بودند. قوی ترین بازیکن زن تمام دوران جودیت پولگار است و او مجارستانی است. من حتی یک بازیکن زن بدنام آمریکایی را به خاطر ندارم. شخصیتی مانند بث هارمون هرگز وجود نداشته است، به خصوص به این دلیل که او آنقدر اغراق آمیز است که حتی بابی فیشر نیز در کنار توانایی هایش مبهم به نظر می رسد.

به طور کلی، داستان به عنوان داستانی سرگرم کننده است، اما کمی در مورد زندگی باورپذیر نیست. استادان شطرنج نتفلیکس به خوبی از کاسپاروف و پاندولفینی به عنوان مشاور برای واقعی جلوه دادن بازی ها استفاده کرد، متأسفانه تأثیر آنها روی ست های شطرنج، موقعیت های بازی، اصطلاحات واژگان و نه خود داستان بود، زیرا داستان از یک رمان آمریکایی می آمد.

به دلیل رتبه‌بندی فوق‌العاده بالا، انتظار یک درام فشرده را داشتم. من یک درام مناسبی داشتم که در بسیاری از صحنه‌ها، قوس‌ها و داستان‌های فرعی پیچیده شده بود، من واقعاً نمی‌توانستم از این نمایش لذت ببرم. کودک 13 ساله با سوئیچ تعویض معتاد به مواد مخدر. او فقط زمانی معتاد است که صحنه آن را بخواهد. هر بار... او باهوش و متمرکز است.

در یتیم خانه ای بزرگ می شود که در آن همه رفتار عالی دارند. بدون کارکنان بد، بدون بچه های مشکل ساز، بدون درگیری شخصی، بدون نژادپرستی، بدون بچه های آسیب دیده. تنها فرد عجیب بث هارمون رواقی است.

قبل از یتیم خانه، بث هیچ نشانه ای از مهارت ذهنی بالاتر از خود نشان نمی داد. ناگهان وقتی در معرض یک صفحه شطرنج قرار گرفت (مانند مرد عنکبوتی که توسط یک عنکبوت رادیواکتیو گاز گرفته شده است)، BOOM! او یک اعجوبه شطرنج است. خوشبختانه، یک سرایدار "حقیر" وجود دارد که اتفاقاً یک جادوگر شطرنج است که ساعت ها او را راهنمایی می کند و هیچ کس در یتیم خانه متوجه این موضوع نمی شود. آیا این یک داستان منشأ ابرقهرمانی است؟

بعداً، بث هارمون به خانه‌ای بدون مراقبت پذیرفته می‌شود. این ایده پدرش بود اما او به سرعت خانواده را رها کرد. اصلا چرا قبول کنیم؟ می‌توانیم احساس گناه کنیم، اما بدیهی است که او هرگز چنین احساسی نسبت به بث (یا همسرش) نداشته است. او او را به فرزندی پذیرفت و ناگهان می رود زیرا فیلمنامه ساختگی مستلزم آن است که شخصیت ساختگی، بث هارمون، خانواده را در این انتقال دیوانه کننده ناخوشایند به دست بگیرد.

ما با افراد بی توجه و محبت آمیز باقی مانده ایم. مادر. برای اینکه کنترل کامل را به یک نوجوان رواقی و بی طنز بسپارد، "مادر" باید فورا به یک هم اتاقی بسیار راحت تبدیل شود. شخصیت ساختگی، بث هارمون، اکنون مجاز به نوشیدن الکل، قرص های پاپ و حتی رفتن به مدرسه برای مدت طولانی (به هر حال فارغ التحصیل) است. مادری که زمانی سرسخت بود حتی به بث اجازه می‌دهد با نگرش "مطمئنا، چرا که نه" رابطه جنسی داشته باشد. خودش سفر کند، روزها بیرون بماند.

اکنون زمان کشتن مادر است، اما ما برای او ناراحتیم. بیایید به او یک اخراج ساختگی بدهیم! بنابراین فیلمنامه شخصیتی را ابداع می کند که فوراً با آن احساس راحتی می کند - یک دوست قلم دوران کودکی. اساسا او را خراب می کند آنها حتی با هم می خوابند چرا که نه؟ بث هیچ شخصیتی برای گفتن ندارد و ظاهراً هیچ احساسی ندارد - پس معنایی ندارد، درست است؟ اما از آنجایی که او دارای سوئیچ ضامن ماشین سابق است، متوجه می شویم که او احساساتی دارد. اتفاقاً برای شخصیتی است که آشکارا و واضح است که قادر به پاسخگویی نیست - تاونز.

به دلایلی غیرقابل توضیح، آنها همچنین احساس کردند که باید دستاوردهای اولین استاد بزرگ زن را که تا به حال در رئال وجود دارد، نادیده بگیرند. زندگی - نونا گاپرینداشویلی. چرا؟ چرا؟ اینجا اصلاً طنزی نیست. این یک مینی سریال در مورد وضعیت "وحشتناک" زنان سفیدپوست در دهه 1960 آمریکا است که از نگاه یک مدل اغلب رواقی، گاهی اوتیستیک، گاهی اوقات مدل مد، گاهی هر آنچه که صحنه نیاز داشت... بث هارمون.
بنابراین آنها تصمیم می گیرند که بهترین راه برای بیان این نکته دروغ گویی آشکار و رد دستاوردهای زندگی واقعی اولین استاد بزرگ زن است. آنها حتی مجبور نبودند نام او را مطرح کنند (یا در مورد دستاوردهای او دروغ بگویند) زیرا این یک فیلمنامه ساختگی است. اما به فیلمنامه‌های باور کردنی که میلیون‌ها نفر در سراسر جهان دسترسی دارند، مجوز هنری برای بازنویسی تاریخ داده می‌شود تا یک شخصیت ساختگی غیرجالب را تولید کنند.

می‌توانم ادامه دهم. خیلی بیشتر هست لطفاً مرا با دوست دوران کودکی او (شاد، آرام، عاقل و صبور) که در دوره خصمانه، نژادپرستانه و حقوق مدنی با حداقل دستمزد کار می کرد، شروع نکنید. دوست ناگهان به معنای واقعی کلمه در آخرین لحظه (بعد از ندیدن بث از زمان یتیم خانه!!) با 3000 دلار ظاهر می شود. او گفت که نیکل های خود یا مواردی از این قبیل را نجات داده است. طبق وب‌سایت‌های مختلف، این مبلغ در حدود 24000 دلار در سال 2021 است. ارغ!

ما با یک درام به طور کلی مناسب باقی مانده ایم که در یک فیلمنامه فانتزی ساختگی مضحک پیچیده شده است - وانمود می کند که نوعی قطعه دوره واقعی است. من 1 ستاره برای درام می دهم. 1 ستاره برای استاد شطرنج گاوچران شهری - بنی واتس. همچنین 2 ستاره اضافی برای مسابقات واقعی شطرنج و ساخت آنها دریافت می کند - این جایی است که این سری درخشید.

داستانی کاملاً جذاب که شطرنج را جذاب می کند، نه کلماتی که معمولاً در یک جمله وجود دارند.

من در مرحله چهارم هستم و می دانم که امروز بازی های زیادی را با یک وقفه بی ادبانه تماشا خواهم کرد. سفر به پزشکان، بدبختانه داستان "جنگ به ثروت" در حال افزایش است، تراژدی تقریباً به دنبال خواهد داشت، اما این یک حدس است. ویرایش - بله، زودتر از آنچه فکر می‌کردم انجام شد، و کاهش خوددرمانی تقریباً به کل ماجرا پایان می‌دهد. در اینجا مروری وجود دارد که استفاده از داستان اعتیاد اولیه را بیهوده و حتی توهین آمیز زیر سوال می برد. آنها مشخصاً هیچ سرنخی از این ندارند که چگونه ترومای دوران کودکی ما را تا آخر عمر شکل می دهد. این را به این واقعیت اضافه کنید که مراقبت از کودکان تا دهه 60 و در برخی کشورها بسیار دیرتر از آن در مؤسسات از مواد مخدر برای تحت سلطه و کنترل کردن کودکان استفاده می کرد.

تقریباً به طور قطع بررسی های منفی وجود خواهد داشت که این را "بیهوده رایانه شخصی" می نامند. همه چیز، تاریخ پر از زنان شجاع و باهوش است، فقط از کلئوپاترا یا ماری کوری بپرسید. بث هارمن نترس و کاملا مصمم است که کارها را به روش خودش انجام دهد. نقشه او ساده است، با غلبه بر بهترین ها بهترین باشید.

آنیا تیلور جوی بهترین انتخاب است، بسیاری از عکس ها از بازیکنانی است که به یکدیگر خیره شده اند، و چشمان قهوه ای بزرگ او هستند. ستاره نمایش و او از آنها هزار راه استفاده می کند. مادرخوانده او برگزارکننده است و پتانسیل درآمد را در اوایل تشخیص می دهد، حتی اگر جک در مورد شطرنج بلد باشد، مطمئناً دلار را درک می کند. چیزی که به عنوان یک طرح پول درآوردن شروع می شود، تبدیل به یک رابطه مادر/دختری و حتی خواهری می شود، اما از احساسات غیر ضروری اجتناب می کند. تصور من این بود که مادر خوانده‌اش مانعی در برابر آرزوهای بث خواهد بود، مانند تمام زنانی که او از زمان مادر بیولوژیکی مرده‌اش با توصیه‌های بسیار صحیح زندگی با آنها روبرو شده بود. با این حال، او به بث اجازه داد تا زندگی دلخواه خود را داشته باشد. نمونه‌های زیادی در این سری از زنان وجود دارد که زنان دیگر را عقب نگه می‌دارند، خواه به خاطر قراردادهای اجتماعی باشد یا صرفاً به ایده «ناسازگاری». بدون او بث بث می شد؟

نتفلیکس دوباره آن را از پارک بیرون کرد. ارزش تولید بالا و بازیگران عالی، به علاوه اقتباسی که به عنوان «نزدیک به کتاب» ستایش می شود، این سریال را برای دختران و پسران به طور یکسان باید تماشا کند. مطمئناً برای دراز کشیدن در یک عصر سرد با دیگری است.

به‌روزرسانی - طبق پیش‌بینی‌ها، در یک روز آن را به پایان رساندم. فینال فوق‌العاده است، من بدم نمی‌آید اعتراف کنم که گریه کردم، به شیوه‌ای ساده و شاد. به روز رسانی اولین به روز رسانی (چون دوباره آن را تماشا کردم) یک مایل بهتر بود.