🎥 دانلود سریال One-Punch Man 2015 (مرد تک‌مشتی) دوبله فارسی بدون سانسور 📥

داستان انیمه در مورد جوانی به نام سایتما است. سایتما یک ابرقهرمان است که تمام حریفانش با یک ضربه مشت او شکست می خورند و او از این موضوع ناراحت است. پس به دنبال حریفی میگردد که شکست دادنش سخت باشد و او را به چالش بکشد...
One Punch Man یک انیمه سریالی ساخته کشور ژاپن می باشد که قسمت اول آن در تاریخ 5 اکتبر 2015 از چندین شبکه تلویزیونی ژاپنی پخش شد. انیمه سریالی One Punch Man یکی از برترین انیمیشن های سریالی با رتبه زیر 30 در بین برترین های برنامه های تلویزیونی در سال 2015 می باشد. داستان ها و وقایع این انیمیشن سریالی در کلان شهر خیالی Z در ژاپن رخ می دهد. این پر از هیولا های عجیب و غریب می باشد که به طور مرموزی ظاهر می شوند و باعث به وجود آمدن خرابی های بسیاری می شوند. Saitama قویترین قهرمان و سر دسته آن ها می باشد که قادر است هر هیولا و خلاف کاری را تنها با یک ضزبه مشت از پای در آورد.
داستان سایتما، قهرمانی که این کار را فقط برای سرگرمی انجام می دهد و می تواند با یک مشت دشمنان خود را شکست دهد.

جهت دانلود سریال One-Punch Man 2015 (مرد تک‌مشتی) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس چسبیده فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

One Punch Man در اصل یک کمیک وب ژاپنی بود که توسط ONE ساخته شد و توسط یوسوکه موراتا در قالب مانگا اقتباس شد و اکنون ، در سال 2015 ، به انیمیشنی ساخته شده توسط مادهاوس تبدیل شد. این ماجراهای سایتاما را دنبال می کند - مردی که به عنوان یک سرگرمی ابرقهرمان بودن لذت می برد ، تا اینکه تحت تأثیر قدرت باور نکردنی قرار گرفت. اجازه دادن به او برای شکست دادن هر حریف فقط در یک مشت. بگذارید شروع کنم و بگویم که این اولین بررسی آنلاین من است و چیزی به جز احساس وجد کامل پس از اتمام فصل اول سریال One Punch Man مرا وادار به نوشتن این قطعه کرد.

میزان اعتیاد به مواد مخدره در پوشش این نمایش چیزی است که من از آن مطلع نبودم وقتی برای اولین بار پس از نمایش توسط یکی از دوستان به نمایش آن پرداختم. اما با نگاهی به گذشته ، بحث کردن در مورد هیچ نکته غیر از این که One Punch Man سزاوار تمام تحسینی است که دریافت کرده است ، غیرممکن است. در زمان اولین بازدیدم ، این نمایش به قسمت هشتم خود رسیده بود و به راحتی می توانم بگویم که تماشای هر هشت قسمت پشت سر هم یکی از سرگرم کننده ترین نشست های تلویزیونی بود که من تجربه کرده ام (اکنون هر دوازده تماشا کردم و می تواند تأیید کند که نمایش فقط بهتر می شود). به نظر من ، نمایش بی نقص است زیرا دقیقاً می داند چیست - و این واقعیت را بسیار درخشان پذیرفته است. این فوق العاده سریع ، پرتحرک و خنده دار است ، در حالی که هنوز موفق به توسعه قهرمان اصلی آن می شود تا جایی که برای من غیرممکن است که Saitama را دوست نداشته باشم.

هنگام تمجید از نمایش ، باید با انیمیشن شروع کنید ، که بی نقص است. صحنه های مبارزه از نظر زیبایی زیبا به نظر می رسند و مناظر کاملاً کامل و جزئی به نظر می رسند در حالی که بی شمار سبک های مختلف انیمیشن را با هم ترکیب می کنند. با این حال سرعت نمایش بود که کاملاً من را دربرگرفت. اگرچه من از انیمه لذت می برم اما با توجه به تصورات و حتی برخی از انیمه های مورد علاقه خود که من در نقاط مختلفی بسیار جذاب هستم ، خود را بزرگترین طرفدار ژانر نمی دانم (مثالهای Hunter X Hunter و Full Metal Alchemist Brotherhood ) یکی از افراد پانچ من را از حرکت جذب کرد زیرا این کار با گاز کامل شروع شد و هرگز حتی علائمی از کاهش سرعت را نشان نداد. برای من ، به نظر می رسید که این سریال دقیقاً می دانست آنچه یک طرفدار انیمه می خواهد ببیند و آن را در هر قسمت کاملاً به نمایش می گذارد. هر قسمت به عنوان ساختارشکنی از مجموعه انیمیشن های معمولی عمل می کند و با حذف هرگونه اثر زنده حتی از ایده پرکننده ، استفاده از قسمت های پرکننده را تقلید می کند. این بدان معنا نیست که سایتاما تنها شخصیت توسعه یافته در نمایش است ، استفاده از شخصیت های فرعی برای پیشبرد طرح با مهارت انجام می شود. اشاره ویژه ای باید به جنوس شود - یار سایبورگ سایتاما که می خواهد اسرار قدرت استاد خود را بیاموزد. من شخصیت را بسیار دوست داشتنی می دانم و هر وقت او به دلیل طراحی عالیش در نمایش با حریفی می جنگید هیجان زده شدم.

عمده انتقادهایی که به نمایش آنلاین دیده ام این است که ایده پیروزی سایتاما بر روی هر دشمنی با یک مشت بسیار محدود است و یا اینکه هیچ پیشرفتی در توانایی او وجود ندارد. اولاً ، شکی نیست که این نمایش از حماقت مفهوم خود آگاه است ، اما به جای اینکه این موضوع را در برابر خود نگه دارد ، از این استفاده می کند تا بهترین طنزهایی را که نه تنها در انیمه ، بلکه در کارتون های غربی نیز دیده ام ، ایجاد کند. از نظر توسعه Saitama به عنوان یک شخصیت ، نمایش به طرز شگفت انگیزی در این واقعیت بازی می کند که اکثر انیمیشن ها با یک شخصیت ضعیف تر شروع می شوند که پس از شکست دشمنان در طول یک سفر سرانجام به اوج خود می رسد ، یک تقلید مسخره انگیز کامل از این مفهوم را با قهرمان داستان غیرممکن قدرتمند ما ایجاد می کند . عمق و شخصیت Saitama برای من بهترین نقطه قوت نمایش است ، من حتی خودم را در نقاطی بسیار بیشتر از آنچه که انتظار داشتم پیدا کردم. شور و اشتیاق سایتاما برای یافتن یک حریف شایسته و یک بار دیگر لذت بردن از سرگرمی و جستجوی معنای واقعی انسان بودن ، جنبه هایی از نمایش است که لایه ای از عمق را اضافه می کند که بسیاری از نمایش های دیگر تلاش می کنند.

قبل از تماشای One Punch Man قبلاً هرگز مانگا نخوانده بودم ، اما بلافاصله پس از اتمام قسمت آخر سری اول ، من Manga Rock را بارگیری کردم و کل مانگای One Punch Man را از طریق بخش فعلی آن خواندم یک نشسته این به تنهایی به من می گوید که One Punch Man نه تنها یک انیمه شگفت انگیز است ، بلکه یک داستان الهام بخش است که کاملاً در ژانرهای مختلف بازی می کند. اگر فصل دوم Man Punch Man به همان اندازه فصل اول مانگا را دنبال کند ، من نمی توانم صبر کنم ببینم Madhouse برای فصل های بعدی چه پیشنهادی دارد.

به طور کلی ، باید یک را رتبه بندی کنم Punch Man 10/10 زیرا برای من این نمایش هر موضوعی را که با یک انیمه داشته ام مشخص کرده یا آن را کاملاً ریشه کن کرده است یا آن را به طنز کنایه آمیز و خنده داری کشانده است. یک ذکر خاص باید از من به یوسوکه موراتا برود چون وقتی به مانگا نگاه کردم باورم نمی شد که آن قاب برای قاب حتی از انیمه زیبا و زیبا نیز بهتر است. اگر طرفدار انیمه یا مانگا نیستید ، من اکیداً پیشنهاد می کنم One Punch Man را امتحان کنید زیرا این واقعا سزاوار هیاهویی است که دریافت کرده است. من این نمایش را به هر فردی که طرفدار انیمه ، اکشن ، کمدی ، کارتون و به طور کلی تلویزیون عالی است توصیه می کنم. در فصل دو رول کنید!

حالا بیایید همه چیز را روشن کنیم. چه چیزی بدتر از انیمه های غیر منطقی غیرواقعی با کندی سرعت است؟ مطلقا هیچ ... اما این برای بعضی از انیمه ها صدق می کند. وقتی من در مورد "یک نفره" صحبت می کنم ، قطعاً در مورد منطق کامل ، گفتگوهای واقع گرایانه ، طرح قابل درک ، وقایع منطقی و شوخ طبعی نهایی صحبت می کنیم. صادقانه بگویم و بدون اغراق ... این واقعا شایسته عنوان "بهترین انیمه های فصل" است. ماد هاوس آن را با انیمیشن بسیار جذاب مخصوصاً "قسمت آخر" که ذهن شما را خسته می کند میخکوب کرد. برخی افراد قدرت سایتاما را غیر منطقی می دانند ، و من آنها را سرزنش نمی کنم زیرا من نیز همین فکر را داشتم ، اما با صحنه "توضیح قدرت سنسی" در قسمت سوم ، به نوعی فکرهای بعدی ، برخی از اسرار پنهان کردم که ممکن است در آینده در مانگا ثابت شود ...

انیمه هرگز مرا خسته نکرده است ، دارای صحنه های واقعا خنده داری است. مادهاوس با دنبال کردن مانگا 99٪ و اضافه کردن برخی صحنه ها کار بزرگی انجام داد ، اگرچه برخی صحنه های دیگر (که ممکن است غیرضروری باشد) را از بین برد ، مانند "Silverfang" خرد کردن قطعات شهاب سنگ برای محافظت از Genos و موارد دیگر.

چه بیشتر می توانم بگویم؟ این درخشان است. پایان کار یک کمی ناراحت کننده است ، اما اگر فصل دوم واقعاً مورد نظر و مورد نیاز باشد مهم نیست ، طرفداران آن را می خواهند ، بنابراین یوسوکه موراتا باید سخت کار کند (همانطور که گفت).

سرعت سریع انیمه مهمترین عامل اصلی انیمه بود که باعث هیجان انگیزتر شدن انیمه می شود ، دقیقاً مانند مانگا ، اما هنوز هم نمی دانم که چرا مردم مانگای خود را بیش از انیمه ترجیح دهید.

برخی لحظات رول روی زمین طعم خاصی به انیمه می بخشند ، این یکی دیگر از عواملی بود که طرفداران را به انیمه مجذوب می کرد و با تماشای آن من خیلی منتظر یکشنبه ها بودم ...

بعد از اتمام انیمیشن ، شما احساس خلأ می کنید زیرا هیچ اپیزودی برای تماشا ندارید ...

اکنون اینجا بزرگ است معامله ، من در اینجا 3 یا 4 بررسی دیده ام که انیمه لیاقت این ستایش را ندارد و کاملاً یک سطل آشغال است ... خوب بیایید صادق باشیم ، این نوع افرادی هستند که زاویه دید کمی دارند ، دید کوتاه فاصله ، به نقطه اصلی چیزی. حال س isال این است ، چرا ؟! چرا آنها آن را دوست ندارند؟!

پاسخ ساده است ، تنها استدلالی که می کنند "بدون ایجاد شخصیت و هیچ داستان جالبی" است.

بله داستان این است عامل اصلی در اینجا ، اساسی و اصلی است. اما برای همه کسانی که مانگا را می خوانند ، داستان چیزی بزرگتر است ... بگذریم از اینکه چگونه از نگاه اول شما را قلاب می کند. از طرف دیگر ، داستان ساده ، حاوی توطئه های جالب ، دلیل این است که شما فقط نمی توانید از خواندن / تماشای مانگا / انیمه دست بکشید ... داستان در واقع "صرف" نیست ، ممکن است ساده باشد ، و واقعاً پیچیده نیست. فقط این قانون را بخاطر بسپارید که داستان براساس آن بنا شده است ، سایتاما نیازی به توسعه ندارد ، این دقیقاً چگونه است ، این ایده اصلی در اینجا است ، اما در واقع ، "ONE" اخیراً شروع به توسعه آن کرد (MANGA) ، اما این هیچ چیز ندارد با موضوع خودمان کار کنیم (OPM Anime S1) ... بنابراین بله ، برای یک انیمیشن کوتاه مدت که همه مانگا را پر نمی کند ، ممکن است کافی نباشد ، اما نکاتی را که در فصول ورودی.

زیبایی این داستان ، نه تنها طرفداران را به خود جلب کرد (مانگای اصلی) ، حتی توسط یوسوکه موراتا دوباره طراحی شد ، چرا فکر می کنید چنین داستان احمقانه ای این مسئله را به دست می آورد علاقه ؟ خودتان به راحتی به آن پاسخ دهید.

تنها آنچه لازم است ، داشتن یک زاویه دید بزرگتر ، متفاوت و متفاوت نسبت به این داستان و شخصیت ها است ، چه رسد به آنچه در آینده می آید ، این "EPIC" خواهد بود.

این انیمه را برای همه توصیه می کنم!

این نمایش یک ناک اوت مطلق است. حتی برای طرفداران غیرانیمه، این یک تجربه خیره کننده است. در اصل، هم تقلید از انیمه های سنتی و هم ابرقهرمان ها به طور کلی است. قهرمان داستان، سایتاما، مردی است که به نفع خود بیش از حد قدرتمند است و هر مبارزه را تنها با یک مشت به پایان می رساند. این یک مفهوم جالب است که در نهایت از روی آن سرمایه گذاری شده است.

به جای موضوعی که قهرمان دائماً در تلاش برای غلبه بر ناملایمات و قوی‌تر شدن است، در اینجا موضوعی را دارید که او قبلاً در آن نقطه است. دیگر بدبختی وجود ندارد. در عوض، مسئله شناخت و گذار از «مرد» به «قهرمان» است. دعواها به طور قابل پیش بینی به پایان می رسند (که هدفی را دنبال می کند)، اما با این وجود آنها یک نمایش هستند. انیمیشن ستاره ای و صیقلی است. برخی از صحنه‌ها مرزی نفس‌گیر هستند و از نظر سبک بصری و کیفیت بی‌نظیر هستند.

در جایی که اکثر انیمه‌های دیگر به غیرقابل‌پیش‌بینی بودن مبارزه به‌عنوان عصا برای بستن پایان‌ها در خطوط داستان یا کشتن شخصیت‌ها متکی هستند، OPM از این نظر درخشان است که در عوض از این مبارزات به عنوان وسیله ای برای توسعه یا معرفی شخصیت ها استفاده می کند. شما در مورد شخصیت‌ها از دعوا بیشتر یاد می‌گیرید تا از صحبت کردن یا مونولوگ‌ها، که هم در تلویزیون نادر است و هم به خوبی اجرا می‌شود. با استفاده از قدرت سایتما برای پایان دادن به شرورهای بسیار موقتی، کمتر بر روی یک خط داستانی فراگیر و دائمی تمرکز می‌کنید (که در تلویزیون بسیار کلیشه‌ای است) و بیشتر بر روی آرک‌های فردی تمرکز می‌کنید که به غیر از قهرمان داستان، دیگران را در کانون توجه قرار می‌دهند و شخصیت را بیشتر توسعه می‌دهند. این کاملاً عالی است.

البته، جایی که دعوا وجود دارد، مطمئناً صحنه های خسته کننده ای نیز وجود دارد. با این حال، این صحنه های صحبت کردن یا بیکار نه تنها سرگرم کننده هستند، بلکه سرعت بسیار خوبی دارند. آنها آنچه را که باید گفته شود به شما می گویند و قبل از اینکه کهنه شوند به پایان می رسند. این هر لحظه از یک قسمت OPM را سرگرم‌کننده نگه می‌دارد، در حالی که گفتگوی مورد نیاز را واضح، مختصر و دقیق نگه می‌دارد. هر صحنه در این نمایش در کاری که می خواهد انجام دهد بسیار عمدی است. هیچ چیز بیهوده به نظر نمی رسد، و زمان پخش آن تلف نمی شود.

طراحی کاراکتر نیز عالی است. اگرچه بی نقص نیستند، اما سایر قهرمانان لباس ها و ظاهری دارند که یا آنقدر احمقانه است که خنده دار است، یا در طراحی های ابرقهرمانی کلیشه ای نقش بازیگوش را نشان می دهد. من از بی الهام بودن برخی از طرح‌ها ناراحت هستم، اما به دلیل اینکه نمایش تصمیم گرفت به منبع تا حدودی (عمداً) منبع تنبل آن بسیار وفادار باشد، به آنها امتیاز کوچکی داده می‌شود.

چند نکته دیگر که شایان ذکر است چیزهایی مانند موسیقی متن هستند (که در بیشتر موارد این کار را انجام می دهد، اما در موارد دیگر فوق العاده است). تم آغازین به طرز مضحکی جذاب است و به خوبی صحنه را برای یک نمایش فوق‌العاده آماده می‌کند.

برخی از معایب شاید این باشد که، بله، قابلیت پیش‌بینی وجود دارد. با این حال به راحتی می توان گذشته را دید، زیرا هدف نمایش این نیست که شما را در این فکر نگه دارد که چه اتفاقی خواهد افتاد (زیرا قسمت اول کار خوبی برای اطمینان از دانستن این موضوع انجام می دهد). این در مورد مردی است که بسیار قدرتمند است. این کمتر به مبارزات خودش و موفقیت یا عدم موفقیت او مربوط می شود، و بیشتر به نحوه انطباق یا تفسیر دنیای اطرافش با قدرت او می پردازد.

در مجموع، OPM به شدت به برخی کلیشه ها برای تقویت آن متکی است. به عنوان یک تقلید، اما حتی یک لحظه زشت یا کهنه در این سریال وجود ندارد. اگر مایلید از تم بسیار ساده گذشته دیدن کنید، این نمایشی با عمق، انیمیشن، شخصیت‌ها، موسیقی و مفهومی است که در نهایت پتانسیل تحقق یافته است.

OPM فراتر از ژانر انیمه، و از من 10/10 کسب می کند. به خودت لطف کن و تماشاش کن

One-Punch Man به نظر می رسد کسل کننده باشد. وقتی می گویم باور کنید وقتی برای اولین بار در مورد آن شنیدم عجله ای برای خواندن مانگا یا تماشای انیمه نداشتم. قهرمانی که هرگز با حریف مبارزه نمی کند، فقط هیجان انگیز به نظر نمی رسد. من One-Punch Man را در نتفلیکس دیدم و فکر کردم که آن را امتحان خواهم کرد. اکنون نسخه ویژه فصل 1 را خریده ام، و همچنین اکنون به مانگا و کمیک های وب علاقه دارم.

اولین نکته من: One-Punch Man یکی از قانونی ترین و سرگرم کننده ترین چیزهاست. که من تا به حال تماشا کرده ام طنز در نمایش عالی است. همیشه در مورد آن صریح نیست، اما در عین حال من را با صدای بلند می خنداند، مهم نیست که چند بار نمایش را تماشا می کنم. (BTW من تا به حال 6 بار آن را تماشا کردم، هنوز هم مانند اولین باری که آن را تماشا کردم سرگرم کننده است. در واقع، من معتقدم که دفعات بعدی حتی بهتر از اولی بوده است.)

نکته دوم من: شخصیت های فرعی آن اکشنی را به ما می دهند که در نمایش به دنبال آن هستیم. مبارزات فیزیکی انیمیشن فوق‌العاده خوب است، و مبارزات بسیار باورپذیرتر از امثال Dragon Ball Z هستند. شخصیت‌های فرعی در این نمایش، از بهترین‌هایی هستند که تا به حال دیده‌ام. به نوعی می توانید احساس کنید که همه آنها قهرمان هستند. Genos، Saitama's Disiple عالی است و فوق العاده توسعه یافته است. همه شخصیت‌هایی که از صفحه نمایش استفاده می‌کنند به خوبی توسعه یافته‌اند. حالا، شخصیت مورد علاقه من در سریال، تاتسوماکی (معروف به گردباد وحشت) است، به دلیل نبوغ نویسی ONE (باید مانگا و کمیک وب را بخوانید تا دلیل آن را بفهمید.) همه شخصیت ها و افکار این شخصیت بسیار واقعی هستند. من، و من می توانم با بسیاری از آنها ارتباط برقرار کنم. این نوشته باعث می‌شود بیشتر از شخصیت اصلی به آن اهمیت بدهم. در واقع، من به اندازه سایتما به دیگران اهمیت می دهم.

نکته پایانی من: پس چگونه شخصیت اصلی حتی دوست داشتنی است؟ چرا اگر همه حریفان خود را به راحتی شکست دهد خسته کننده نیست؟ ممکن است برای درک واقعی نمایش نیاز به انجام کارهایی بیش از تماشای آن داشته باشید، اما سایتما در کشمکش عمیقی است. او یک دشمن بسیار واقعی تر از هیولاهایی است که با مشت منفجر می کند. او با افسردگی مبارزه می کند. او هیچ نقطه ای برای زندگی خود نمی بیند. شما در سفر با او هستید. سفر او برای تحقق بخشیدن به زندگی او. یک پانچ Man معنای بسیار بیشتری نسبت به این دارد که شما به سادگی به سطح نگاه کنید، و برای درک واقعی آن، باید عمیق نگاه کنید. این به بسیاری از مشکلات بشریت اشاره می کند، بلکه به خوبی های درون آن نیز اشاره می کند. من می‌توانم 20 صفحه درباره مضامین شگفت‌انگیز داستان بنویسم، اما به شما اجازه می‌دهم خودتان آن را تحلیل کنید.

در مجموع، این نمایش مورد علاقه من در تمام دوران است. من نمی توانم آن را بیشتر توصیه کنم. اگر سعی می کنید آن را تماشا کنید، حداقل تا قسمت ششم آن را تماشا کنید. ممکن است متوجه شوید که نظر شما تغییر خواهد کرد. این از کسی است که تا قسمت 9 گیر نکرده بود.

One Punch Man کاملاً دیوانه است، با این حال آن را به خوبی اجرا کرده است با دیدگاه های انحرافی و تقلید. تماشای این بسیار لذت بخش یا بیشتر از همه، هوشمندانه بود، به خصوص با استفاده از تقلید جملات در نوع انیمه و قهرمان، و دقیقاً همان روشی که در که کاملاً نامنظم از طنز آن استفاده شد. با این تصور که دیدن یک افسانه به طور کلی تنها با یک مشت دشمنانش را شکست می‌داد و می‌توانست غیرقابل قبول باشد، اما آنها این کار را مطابق با دیدگاه سایتما ساخته‌اند.

از داستان اصلی سایتما در مورد اینکه چگونه او به هویت خود تبدیل شده است، از نجات جان یک بچه که دارای خط فک شکافته فوق العاده ای است، تا ریزش موهایش از مراحل آماده سازی شدیدش برای تبدیل شدن به زمینی ترین مرد، شما بلافاصله در انتظار او هستید. او برای دستیابی به اهداف خود برای جلب احترام و احترام مردم محلی شهر Z و جوامع مختلف شهری، به ویژه اینکه چگونه کشتن همه با یک ضربه انفرادی او را مانند عقربه های ساعت خسته می کند و باید به عنوان یک رقیب ستودنی دیده شود. سایتما قهرمان فوق‌العاده‌ای است و قیافه و ذهنیت او باعث می‌شود مدام در مورد اینکه چقدر خالی و بی‌انگیزه است بخندید، به‌ویژه وقتی با افرادی که او را به چالش می‌کشند ارتباط برقرار می‌کند و وضعیت بدنی او را به‌عنوان خطری برای تمدن به‌عنوان خطری برای تمدن قرار می‌دهد، و زمانی که سایتما در حال مبارزه نیست، همه چیز را بالا می‌برد. او با تماشای تلویزیون و مطالعه مانگا آرامش می‌یابد و او را قابل ارتباط می‌سازد.

بقیه شخصیت‌ها مبتکر و زنده هستند، با استفاده فوق‌العاده از ذهن خلاق نمایش با نحوه برنامه‌ریزی آنها، از آن تجربیات نامنظم. از افسانه ها و جانوران متعدد، حتی برای افراد استاندارد شما بدون هیچ قدرتی (مثل من در مورد جوانی با خط فک فوق العاده متوجه شدم)، و بدیهی است که جنوس شریکی باورنکردنی و دوست داشتنی برای سایتما است، به ویژه اینکه دائماً آموزش می بیند و کمک می کند، صرف نظر از اینکه آیا سایتما در جنگ به کمک نیاز ندارد. همانطور که متوجه می شوم نمایش چقدر نامنظم می شود، به طور مثبت غیرعادی است که شوک و لذت بیشتری را با ارزش واقعی ارائه می دهد، و اینکه شما هرگز خسته نخواهید شد و به سادگی به انرژی گرفتن و ادامه قهقهه ادامه می دهید. مطمئناً به بهبود روحیه همه کمک می کند.

البته من نمی توانم بدون بحث درباره اینکه چقدر سرزندگی برای شروع یک نمایش برنامه ریزی شده توسط استودیوی جنبش Crazy House، از برنامه های واضح گرفته تا آن، بحث و گفتگو کنم. گروه‌بندی فعالیت‌های سریع که شما را از بین می‌برد که همه چیز انرژی را جذب می‌کند و با مانگای نمایش مطابقت دارد. من در حال حاضر کاملاً دلیل این را می دانم که چرا فصل 2 پس از تکمیل این برنامه و دیدن فعالیت آن توسط علاقه مندان به نمایش مورد بررسی قرار گرفت. موسیقی بسیار شوکه کننده بود و به خصوص از سوژه اولیه "قهرمان!!" تا دقایقی که یک نزاع شروع می شود، شنیدن صدای گیتارهای از بین رفته و ضربات سریع طبل ها که سرعت را به صدا در می آورد و این که چقدر غم انگیز است. توالی‌ها با قدرت و محو شدن آن است که از تأثیر آن رها می‌شود.

می‌گویم علی‌رغم اینکه چقدر از تماشای آن لذت بردم، دوست‌داشتنی‌ترین دیدگاه‌های من باید کل Affiliation افسانه باشد. داستان‌های دیدن سایتاما باید به بالاترین رتبه می‌رفت، زیرا به نظر متعارف می‌رسید، به‌ویژه در تضاد با تمام چیزهایی که One Punch Man نشان می‌دهد که کل نمایش چقدر عالی و عجیب است، و می‌توانست به طور استثنایی از آن مراقبت شود. علاوه بر این، تلاش خوبی برای عقب نشینی سایتما از جلب توجه و تصدیق عموم مردم انجام می‌دهد، مشابه آن‌هایی که مدام او را از نابودی یا گرفتن درخشش ابرقهرمانان دیگر متهم می‌کنند. به همین ترتیب، بهتر است با هر فرد (سایتاما کوتاه و جنوس) ارتباط نداشته باشید، زیرا سایتما فقط با یک مشت بر همه غلبه می کند، و تعداد زیادی از آنها وجود دارد، به خصوص برای نمایش دوازده قسمتی.

اگر به دنبال یک نمایش انیمیشنی فوق‌العاده جذاب می‌گردید، در آن زمان، One Punch Man فقط به دلیل طنز، حرکت، تقلید و خنده‌دار بودن یک قهرمان Saitama و همچنین نمایش، باید تماشا کنید. پیش درآمدی باورنکردنی برای افرادی که انیمه را تماشا نمی کنند یا نیاز به بررسی آن دارند، به خصوص برای رضایت آن و همچنین یک ساعت ساده، هیچ چیز پیچیده ای در مورد آن نیست. با احترام به Prepare 2... من احتمالاً آن را با توجه به آنچه که شنیده ام تماشا نخواهم کرد.

OPM انیمه ای است که داستان سایتاما را بازگو می کند که جانوران را با یک مشت می کشد.

از نقطه نظر خط داستانی، OPM ابزاری مانند انیمه نیست. شخصیت اصلی تا حدودی بی معنی و در عین حال فوق العاده قوی است. این دوست نداشتن هر انیمه ژاپنی معمولی قبلی، که شخصیت اصلی آن مانع از روح مبارز هیولا می شود. پیشتاز OPM منحصر به فرد، استثنایی، برای شروع محکم و معمایی اندک است. ما هنوز داستان پایه و اساس سرنخ را نمی دانیم، با این حال OPM همچنان به دنبال شخص حامی است. من فکر می‌کنم زمان نمایش از قسمت ساپورت بیشتر از لید واقعی است، با این حال زنده بودن ظاهر اصلی واقعاً دقیق است. من احساس می‌کنم که این معادله مسحور شده بود، باعث می‌شود لید شایان ستایش‌تر شود و خط داستانی را در قالب‌های مختلف تنظیم کند.

سرعت داستان نیز به اندازه کافی سریع است. در این چارچوب ذهنی برای شالوده کاراکتر، سرعت آن خیلی کم نمی شود. OPM در زندگی واقعی، طنز، و برخی از داستان های فرعی متمرکز است. خالق این معما را واقعاً کند و در عین حال واقعاً جذاب و در عین حال با سرعت بالا برمی‌گرداند، بنابراین تماشاگران خسته نخواهند شد. شکل خط داستانی این انیمه قابل توجه است اما فوق العاده سلیقه ای است. من واقعاً آن را دوست دارم.

سپس وارد فیلم‌برداری می‌شویم یا آن را عنوان تغییر و طرز کار نامیدیم. تصویر فعالیت زیبا و پر انرژی است. صحنه های فعالیت نیز فوق العاده بزرگ، جالب و بی عیب و نقص هستند. تغییر صحنه ها توسط صحنه ها، به ویژه در نبردهای واقعی، فوق العاده نرم و تمیز است.

OPM یک انیمیشن خوش سلیقه و واقعاً برجسته است. باید تماشاش کنی

در هر صورت، برای یک تماشاگر سرزندگی نسبتاً راحت مانند من و کسی که مانگا منبع را نخوانده است، One Punch Man یک ساعت جذاب و زنده بود. فعالیت فشرده و سرگرم‌کننده به اندازه‌ای معادل، به گفته‌های ابرقهرمانان و جانوران مختلف متمایل می‌شود و به همین ترتیب می‌تواند به خود پوزخند بزند. با در نظر گرفتن همه چیز، حضور افسانه‌ای که می‌تواند با یک مشت انفرادی بر هر دشمن غلبه کند، در نوع خود مضحک است.

دو فصلی که تاکنون ارائه شده‌اند به هر حال بسیار منحصر به فرد هستند. فصل 1 یک داستان مستقل با کیفیت کار و حرکت بهتر و دیدگاه انحرافی است در حالی که فصل 2 داستان های بیشتری را ارائه می دهد و افراد بازیگر را بزرگ می کند. من برای اولین بار خیلی قبل را می خواستم و برای فصل 2 واکنش های مختلفی داشتم - صحنه های فعالیت شفافیت بصری کمتری دارند، نمی توان پایان مشروعی با بارهای رشته های آویزان داشت، کار سایتما اساساً کاهش یافته است و لحن جدی تر باعث تمسخر می شود. ایده سریال کمتر به چشم می خورد.

هنوز مشخص نیست که فصل های نزدیک چگونه بخش های دایره ای شکل افراد را پرورش می دهد و مبارزه مداوم بین افسانه ها و جانوران را حل می کند. با این حال، تا کنون، One Punch Man یک ساعت درخشان و مفید حتی برای افرادی است که چیز زیادی از طریق نمایش های زنده ندیده اند.

One Punch Man یک ماشین تبلیغاتی آشکار است. گروه‌بندی‌های مبارزه‌ای که در آن تنش‌ها را تا جایی که ممکن است توسعه می‌دهند تا سایتما وارد شود، مطلقاً تبلیغاتی است! نه فقط این، مبارزات فصل اول بی عیب و نقص و طولانی هستند. علاوه بر این، مجموعه‌ای از طنز در این سریال خارق‌العاده وجود دارد. به نظر من راهی که سایتاما می تواند هر چیزی را با یک مشت شکست دهد، به تنهایی سرگرم کننده است. علاوه بر این، نحوه پاسخ هر یک از شخصیت ها به سایتما به سادگی به موقعیت جالب می افزاید.

سایتاما علاوه بر این، شخصیت بسیار گیج کننده ای است. در بیرون، او به سادگی یک مرد خسته است. به هر حال، در درون، او به این دلیل که انگیزه ای برای زندگی ندارد، دلسرد شده است. در زمانی که عملیاتی نمی شد، از نبرد و نجات دیگران قدردانی می کرد. در هر صورت، در حال حاضر، او بیش از حد سوخت است و دیگر چیزی در او انرژی نمی‌درخشد. فکر می‌کنم این واقعاً جالب و جالب است که One چگونه این شخصیت را پرورش دهد.

بنابراین، پس از فصل اصلی، احتمالاً به One Punch Man 9 ستاره می‌دهم. با این حال، پس از فصل دوم با فعالیت آشغال، من آن را به 8 ستاره کاهش دادم.

فصل دوم از نظر داستان عالی است. به همین سادگی است که سرزندگی وحشتناک است و اپیزود آخر مکنده است که میل وحشتناکی را در دهان مردم به جا می گذارد.

انیمه ممکن است از ابتدای وب پرسرعت فراتر از ژاپن طرفداران تزلزل ناپذیر و داغی را ایجاد کرده باشد، اما واقعاً، طرفداران احتمالاً به طور مداوم نیاز خواهند داشت که وقتی پدربزرگ و مادربزرگشان می پرسند که چرا آنها را تماشا می کنند، با قضاوتی گیج و آرام مبارزه کنند. نمایش‌های بچه‌های آسیایی دوباره».

با این وجود، اکنون و پس از آن، مجموعه‌ای با جذابیت ترکیبی و استانداردی نمایش داده می‌شود که جامعه جریان اصلی غربی را اشباع می‌کند و عصر دیگری از تماشاگران را به جهان انیمه و مانگا ارائه می‌کند. Dragonball Z، Mariner Moon و Pokémon همگی خانه‌ها را در ایستگاه‌های تلویزیونی جهانی ردیابی کردند، و به‌طور شگفت‌انگیزی، تماشاگران تلویزیونی راحت‌تر می‌توانند با یکی از این مؤسسات آشنا شوند، البته اگر با توجه به این که «بیش از 9000 نفر است». !" تصویر علاوه بر این، اتفاقی نیست که هالیوود در حال حاضر در طول زمان صرف شده برای تولید اقتباس‌های واقع‌گرایانه شگفت‌انگیز از Death Note و Phantom In The Shell باشد، در حالی که چیزهای شایعه‌آمیز درباره پروژه تهاجمی آکیرا همچنان در حال چرخش است. اخیراً، Assault On Titan در طراحی انیمه‌های مبتدی و صاحب‌نظر با نوع ترتیب‌های فعالیت خون‌محور، اسرار جذاب و موسیقی متن فیلم با دست فشرده، غالب شده است.

من فصل اصلی را در انتظار فصل دوم که در 31 دسامبر 2021 ظاهر شد، دوباره تماشا کردم. مدتی می‌گذرد که اولین بار این نمایش خیره‌کننده را در سال 2017 اینجا در مکزیک تجربه کردم و خب... من واقعاً به این فصل احترام می‌گذارم.

نه، فصل 2 به اندازه فصل اول خارق العاده نیست، اما داستان و شخصیت ها هنوز شگفت انگیز و عالی هستند. من عاشق خویشاوندی حاکم و سایتاماس هستم. جنوس هنوز یک رئیس است، متأسفانه این بار به او اجازه ندهید که این کار را انجام دهد.

من واقعا عاشق سونیک و جروس هستم، آنها هر دو ضدقهرمانان حیرت انگیزی هستند، جروس منحصر به فرد و داستان تماس او. من هم اکنون واقعاً برای کایجین ها ارزش بیشتری قائل هستم زیرا آنها در حال حاضر انجمن خاص خود را دارند و احساس خطر بیشتری می کنند.

بزرگترین غرغر من این است که جنبش این بار کاهش یافته است و نشان می دهد... شبیه فصل اصلی نیست یکی دیگر از غرغر کردن، گام برداشتن است... به نظر غیرعادی می‌آید و آنقدرها هم نرم نیست.

موسیقی، قلب و شخصیت‌ها هنوز اینجا هستند و شگفت‌انگیز است، با این حال حرکت کسل‌کننده و گام‌های غیرعادی این را نشان می‌دهد. فصل اول

این نمایش ستودنی است، دقایق جالب و باورنکردنی دارد و فعالیت بسیار خوبی دارد. من هنوز با انیمه تازه کار هستم و می خواهم زودتر با آن آشنا شوم. One Punch Man پانزدهمین انیمیشنی بود که دیدم و دومین انیمیشن محبوب من شد و احتمالاً برای مدتی همینطور خواهد ماند. خواهر و برادرهای من که اتفاقاً ماگا ویب هستند، به من اطلاع دادند که فصل دو شکست خورده است. واقعاً، من فصل دوم را دوست دارم، زیرا بررسی قدرت ها و الهامات شخصیت های مختلف را گرامی می دارم. به همین ترتیب، تاریخ گرو به زیبایی سروده شد و او تبدیل به یکی از شخصیت های شماره یک و آنتاگونیست من شد. علیرغم این واقعیت که ویژگی های درخشانی دارد، چند چیز وجود دارد که من را از دادن امتیاز 10/10 به آن منع می کند. عدم بهبود شخصیت بسیار زیاد است. من واقعاً منتظر تماشای Saitama بودم که به لرد کمک می کند تا زمینی تر شود و مسابقه مبارزات تن به تن استرولاین برای مدت طولانی به تعویق افتاد. من آن را با انرژی برای هر کسی که به ترکیبی شگفت انگیز از تقلید و فعالیت نیاز دارد تجویز می کنم.