🎥 دانلود سریال Fear the Walking Dead 2015 (ترس از مردگان متحرک) دوبله فارسی بدون سانسور 📥

« ترس از مردگان متحرک Fear the Walking Dead» در واقع اسپین آف سریال «مردگان متحرک The Walking Dead» می باشد که قصد دارد تا داستان روزهای نخست بروز بحران بشریت و آلوده شدن مردم به ویروسی که آنان را تبدیل به زامبی کرده را به تصویر بکشد و...
داستان روزهای نخست بروز بحران بشریت و آلوده شدن مردم به ویروسی که آنان را تبدیل به زامبی کرده را به تصویر بکشد و…

جهت دانلود سریال Fear the Walking Dead 2015 (ترس از مردگان متحرک) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس چسبیده فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

آنجا در 5 بدترین نمایش تلویزیونی برتر تاکنون.

نوشتن این نمایش وحشتناک است ، بدتر از وحشتناک نیست ، نمی تواند احساس کند که توسط دوست کسی به عنوان یک لطف انجام شده است. نه توسط هر کسی که ایده ای در مورد چگونگی انجام واقعی کار دارد. من به بازیگران احساس می کنم ، آنها با آنچه دارند و زباله های آن کار می کنند. مردم با یکدیگر صحبت نمی کنند ، هیچ کس از رسانه های اجتماعی استفاده نمی کند ، هیچ کس حتی اخبار را تماشا نمی کند ... هیچ کس با پایان یافتن جهان نمی نشیند و MONOPOLY بازی می کند !!!

اگر این یک B بود من می فهمم فیلم که مستقیم به دی وی دی رفت. می تواند از هر قسمت عبور کند و هر حرکتی را که شخصیت ها ایجاد کرده اند و کمبود مکالمه را که به شدت مورد نیاز است ، از هم بپاشد. چرا تراویس به ملاقات یک لنج آشتی بر سر حرف بچه گام ناخواسته (جانی دپ وانابه) رفت که از او متنفر است ؟؟ هیچ پسری چنین کاری نمی کند. جهنم حتی اگر او فرزند گام او نبود و آنها از یکدیگر خوششان می آمد ، شما هنوز به لانه ی مواد مخدر نمی رفتید زیرا او از سرش بیرون بود و می گفت آدم خواری می بیند !! پس از آن پس چرا او با پلیس تماس نگرفت؟ چرا همسرت را به مکانی واضح و خطرناک می بری؟ چرا مادیسون هرگز نتوانست سر همکاران خود را با کپسول آتش نشانی درگیر کند؟ (که با لحظه های بسیار اوج گیرانه زامبی روی صفحه بود) می تواند در اینجا ادامه داشته باشد ...

آه ببخشید هزاران س moreال دیگر وجود دارد اما س bigال بزرگ ... قاتل نمایش در چشمان من. چرا مخروبه دپ که مواد مخدر مصرف می کند پایین آمد (فقط کسی را خورده و دیگری را از مرگ زنده کرده است) با خواهرش (دوست پسر کسی که او در هنگام خوابیدن در تختخواب با تب دیوانه اما مراقبت های پزشکی صفر از او خارج شد و او هیچ کلمه ای را در این باره به کسی نگفته است و به نظر نمی رسد که واقعاً او را آزار دهد) و آنها مادرانه بازی MONOPOLY می کنند !!!!! وقتی همسایه به مردم در آن طرف خیابان حمله می کند / پدر قدم در وسط شورش شهر گم شده است و تلویزیون دیگری برای بررسی اخبار یا اینترنت نیست ... اجازه دهید فقط یک بازی رومیزی مانند یک شب خانوادگی عادی انجام دهید (اجازه نمی دهد درها را قفل کنید یا اسلحه بدست آورید یا به طور واقعی درباره آنچه ادامه می یابد صحبت کنید!) .. زباله های اصلی ممکن است من باشم ، شاید در آمریکا این طبیعی باشد ، شاید بعد از اینکه شاهد آدم خواری بودید / با کسی که دوست دارید بمیرید بیرون بروید تنهایی / جمجمه ای را با یک جسم سنگین و سنگین در هم شکست که تنها کاری که باید انجام دهم انجام یک بازی رومیزی است.

خوب من می دانم این یک داستان کند است و بسیاری از مردم از آن دفاع کردند ، من اگر خوب نوشته شود ، آهسته نباشید (که اینطور نیست) اما در این مورد نیز کمبود واکر وجود دارد. که به نوبه خود هر "FAR" را از نمایش حذف می کند. حتی صحنه های ابتدایی قبل از عنوان جایی ظاهر می شود که شما تصور می کنید "آه این قسمت خوب خواهد شد" "می دانید TWD این کار را به خوبی انجام می دهد ، کسانی که در این نمایش هستند هرگز آن را تنظیم نمی کنند. فکر کنید عنوان پاپ آپ "FEAR THE WALKING DEAD !!" احتمالاً ترسناک ترین چیز در کل نمایش است. قسمت 4 اصلا واکر نداره !! هیچ! صفر! صفر! NULL !!. آهسته است و سپس ترس از مردن قدم زدن آهسته است و آه هر قسمت من یک ماراتن است. اگر داستان های جانبی شما بتواند تنش را حفظ کند و جو را حفظ کند ، داشتن کمبود واکر مشکلی ندارد ، اما این اتفاق نیفتاد ، هیچ کجا نزدیک آن نیست.

باید نکته مهم را بیان کرد که این نمایش گذاشته شد گفت که این آغاز شیوع را نشان می دهد. با این وجود ، چند قسمت از ما 9 روزه به اردوگاه پناهندگان می پریم که بزرگترین مسئله آن بی حوصلگی و سربازان آمریکایی است که رهبر دسته امریکایی یک سوراخ الاغ است (اگر من یک سرباز آمریکایی بودم از این تصویر عصبانی هستم) شیوع کجا بود؟ چرا ما ندیدیم که این افراد در حال تلاش برای زنده ماندن در یک شهر / شهری هستند که همه آن به جهنم رفته بود اما در عوض 9 روز پریدند و هیچ چیز را از بین نبرد و هر جنبشی را که می توانستند ایجاد کنند کاملا از بین برد. لعنت من دوباره به پرسیدن س askingالها برمی گردم. (هزاران نفر داشته باشید)

در برنامه هیچ ترس وجود ندارد ، تا زمانی که به فینال سریال برسیم و بدانید چه چیزی برای شما مهم نیست برای یکی از کاراکترها بنابراین اگر یکی از آنها کم شود ، در لبه قرار نگیرید. لحظه های شوکی هم وجود ندارد. این همان کاری است که TWD بسیار خوب انجام می دهد (فکر می کنم با شلیک گلوله به دختر در مزرعه یا ریک تیراندازی به واکر واگذار کننده دختر کارولز) آن لحظات یک نمایش را نشان می دهد ، این چیزها باعث می شود که شما روز بعد به کار بپردازید و می دیدید که دیشب!؟ شگفت آور است ، باور نمی کنم او می میرد! "" ترس از این که هیچ یک از این خاطرات ماندگار فقط به کار خود ادامه نمی دهید "آره شب گذشته آن را تماشا کرد ، هیچ چیز قابل توجهی اتفاق نیفتاد * خمیازه *" آنها فرصت کشتن داشتند در آخرین مسابقه Junkie Depp wannabe و آنها آن را بطری کردند (او می مکد ، او را می کشد ، این به نمایش کمک می کرد) در عوض آنها گزینه امن را انتخاب می کنند و لیزا اورتیز را در یک پایان احمقانه بیش از حد چشمگیر سریال می کشند. قسمت او در طول سریال کمترین بود ، بنابراین وقتی او متوجه شد که لقاح لگن را اذیت نکرده ام ، این احساس می کرد که به یک بازی انحصار منجر می شود و هر کسی که از دست می دهد فقط برای پایان دادن به سریال با صدای ضرب و شتم هدف قرار می گیرد (بدون حرف زدن) . مطمئناً فصل 2 فرا خواهد رسید و همسر و پسر سابق نیز در این باره صحبت نخواهند کرد زیرا خوب این کارها را انجام می دهد..نه مکالمه گفتگو.

رفتن به تماشای یک فیلم B تلنگرهای زامبی و فصل 1 TWD برای شستشوی ذهنم. مردم این نمایش را به دلیل پیوند آن با یک نمایش خوب واقعی تماشا می کنند اما رتبه بندی ها را فراموش می کنند. این به هیچ وجه نمایش خوبی نیست.

زمانی که برای اولین بار Fear the Walking Dead اعلام شد ، طرفداران TWD هیجان زده بودند که سرانجام این حق رای دادن شروع رویداد آخرالزمانی را به نمایش می گذارد که نمایش اصلی اصلی را به همراه داشت. فصل اول به آرامی شروع شد ، اما هنوز یک ساعت تماشایی ارزشمند بود - تا اینکه سریال رفت و اکثر سقوط تمدن را نادیده گرفت ، چیزی که این سریال قول داده بود آن را کشف کند. به همین دلیل (همراه با تعدادی از مشکلات دیگر) ترس بسیاری از بینندگان خود را ناامید و از دست داد. برای spinoff که فراز و نشیبهایی داشته است ، این بررسی سعی می کند موارد برجسته را برجسته کند. و من تمام تلاشم را خواهم کرد تا توضیح دهم که چرا احساس می کنم FTWD هنوز یک نمایش ارزشمند است ، مخصوصاً برای کسانی که طرفدار گسترش جهانی TWD هستند.

ساده ترین راهی که دوست دارم برای توصیف مشکلات ترس باشد که این یک نمایش است که همیشه در حال از دست دادن توانایی های خود است. این نمایش احتمالاً بیشترین پتانسیل هرکدام از نمایش هایی را که قبلاً دیده ام به هدر داده است ، اما من به دلیل علاقه زیادی به سریال اصلی و به طور کلی حق رای دادن ، دوباره برمی گردم. فصل 1 نمایش را با این الگوی آغاز کرد و همانطور که قبلاً اشاره شد ، از شروع آن چشم پوشی کرد. در کنار این ، ما با یک گروه کم شخصیت از شخصیت های اصلی آشنا می شویم - و فقط این را بدانید. این شخصیت ها تا فصل 3 واقعا بهتر نمی شوند. این برای یک برنامه تلویزیونی غیرمعمول است ، اما اگر منتظر بمانید ، فصل 3 ، 4 و بعد از آن ارزش دارد. با شروع فصل 2 ، بدون شک این فصل از فصل اول بدتر است ، اما هنوز هم یک فصل مناسب است. چیزهای قایق جالب است - دیدن آخرالزمان در دریا ، اما دوباره ، پتانسیل هدر رفته. وقتی از نسخه جدیدتر و بدتر از داستان داستانی مزرعه هرشل صرف نظر می شود. شخصیت ها واقعاً بهتر نمی شوند و در عوض شخصیت های کم نقص تری در فصل دوم معرفی می شوند. فصل 3 با از بین بردن بهترین ، تغییر یافته ترین شخصیت از دو فصل اول ، این موضوع هدر رفته را ادامه می دهد. همراه با یک واکنش وحشتناک به مرگ او از دیگر شخصیت ها. جدا از این ، فصل 3 واقعا شروع به افزایش می کند و این نمایش سرانجام به نمایش خودش می رود. با این حال ، می توانید احساس کنید که برای تکان دادن آن چیزی لازم بود - 3 فصل حضور و احساس بی هدفی نسبت به نمایش اصلی (این مسئله مسئله بزرگتری را نشان می دهد ، به این دلیل که نمایشی متفاوت از آخرالزمان واکر قطع شد از نمایش اصلی نباید دومین نمایش در این مجموعه باشد ، که به این حس بی هدفی کمک می کند. در عوض ما باید مجموعه ای را متعهد می شدیم که نمایش یا حتی یک نمایش گلچین را بررسی کنیم ، اما من کنار می روم). فصل 4 اولین باری است که این دو کراس اوور (TWD و Fear) را نشان می دهد. و این یک رویداد عالی است. این کاملا ترس را زنده می کند و باعث می شود نمایش ارزش تماشا را داشته باشد. با توجه به این واقعیت که فصل 4 یک نوع راه اندازی مجدد نرم است ، حتی در واقع لازم نیست 3 فصل اول را تماشا کنید. با این اوصاف ، من خودم که یک تکمیل کننده هستم ، اگر قصد دارید وارد این نمایش شوید ، هنوز هم به آنها تماشا می کنم.

سرانجام فصل 4 شخصیت های جالب و پیشرفت عالی شخصیت را برای ترس از مردگان متحرک به ارمغان می آورد. شخصیت های اصلی آن را طراوت می بخشد و آنها را به بهترین شکل ممکن در آن مرحله تبدیل می کند. با وجود همه اینها ، گروهی از افراد هستند که دوست دارند در فصل 4 (و بعد از) این نمایش بی منطق متنفر شوند. من می گویم شما باید شکایت آنها را نادیده بگیرید و خود مراقب باشید. آنها فکر می کنند که این یک نمایش عالی است ، در حالی که در واقع خیلی دور از آن بود ، با استفاده از عینک های گل رز رنگ به گذشته های ترس نگاه می کنند. وقتی در یک بازه زمانی نزدیکتر همه را تماشا کنید ، متوجه تغییر کیفیت بیشتر خواهید شد. در حالی که این اقلیت صوتی متنفر با دلتنگی کور شده است ، که باعث می شود انتقادات آنها تا حد زیادی غیر سازنده و ذهنی باشد.

من این نمایش را برای کسانی که طرفدار جهان TWD هستند به طور کلی توصیه می کنم. اگر هیچ یک از نمایش ها و برنامه های ورود به این مجموعه را ندیده اید ، قطعاً ابتدا نسخه اصلی را تماشا کنید زیرا بسیار بهتر است و دیدگاه بهتری راجع به این که این حق رای دادن به چه منظوری است ، ارائه می دهد. پس از تماشای آن ، ترس را ببینید تا نگاهی بیشتر به این جهان بیندازید.

به طور کلی ، Fear the Walking Dead سرگرم کننده است ، و حتی گاهی جالب است ، اما در بهترین حالت در دو فصل اول مناسب است. فصل 3 کاملاً بهبود می یابد ، اما بهبود واقعی در فصل 4 این نمایش حاصل می شود. بازیگران بسیار خوبی هستند ، اما من همیشه کیم دیکنز را یک نقش اصلی برای ترس می دانم (بخشی از این به این واقعیت برمی گردد که این نمایش در دو فصل اول خود هیچ پیشگویی مشخصی نداشت). با این حال ، او و شخصیت او در فصل 4 واقعاً بهبود می یابند. لنی جیمز در نقش مورگان جونز فوق العاده بود و او تاکنون کار بزرگی در هدایت نمایش انجام داده است. این یک اسپین آف مناسب برای The Walking Dead است ، با شخصیت های ضعیف تر ، اما فصل 4 کارهای زیادی در راه ارزشمند کردن نمایش انجام داده است. فصل 5 دست کم گرفته شده است و فصل 6 بهترین نمایش تاکنون بوده است.

من که تحت تأثیر فصل 2 قرار گرفته ام، در پایان، نقد پایان فصل 1 خود را تقویت می کنم، که می گوید: "یک بحران جهانی آشکارا میلیون ها داستان را از یک میلیون دیدگاه ارائه می دهد، بنابراین قاره ای دور از ریک و و با توجه به اینکه ریک وارد دنیای جدید بسیار منزجر کننده ای شده بود، اکثر ما که TWD را دنبال می کردیم، پلیس را تشخیص دادیم - البته قابل درک - که توسط اجتناب (در نهایت نه فقط به خاطر) نشان داده شده است. یک، اما 6 فصل!) توضیح دادن که چگونه از دنیای خودمان در چند قدم کوچک به آن یکی رسیدیم.

هوس ما عالی بود، اما "FTWD" چقدر آن را ارضا می کند؟ کسانی که هم چنین دارند دیده می شود که فیلم واقع گرایانه و قانع کننده "سرایت" متوجه خواهد شد که وقتی صحبت از علم به میان می آید نمی تواند از "FTWD" درس بگیرد. در مورد اینکه آیا تماس با خون برای آلوده شدن کافی است یا خیر حفره اصلی در طرح "TWD" همیشه این است که، در حالی که فردی با زخم باز می تواند تکه های واکر منفجر شده را در هر اینچ از بافت در معرض دید قرار دهد و درست مثل باران دور شود، نوجوان ترین نیش بلافاصله او را محکوم می کند - مگر اینکه البته آنها نوعی قطع عضو شدید را انجام می دهند که در دنیای واقعی حتی دامنه بیشتری برای عفونت فراهم می کند). اما پس از آن، ما به هر حال TWD را دوست داریم و بیشتر چیزها را می بخشیم. چقدر می توانیم FTWD را ببخشیم؟ در این سری پیش درآمد جدید، ناگزیر باید کمی اپیدمیولوژی را وارد کنیم، و این خیلی قانع کننده به نظر نمی رسد. اگر این ویروس شبیه آنفولانزا است، چرا همه به آن مبتلا نمی شوند؟ چرا برخی از مناطق به نظر می رسد آن را دریافت کنند؟ چگونه کسی که از یک بیمار در اولین تب خود پرستاری می کند، چیزی دریافت نمی کند؟ با جنبه جامعه‌شناختی، نمایش جدید بهتر عمل می‌کند - تماشای ذره ذره چیزها در چند قسمت اول واقعاً پرتنش است. و همچنین جالب است که چگونه یک چرخش پلات بعدی ما را به یک احساس امنیت کاذب سوق می دهد - نشانه های کامل برای آن. از سوی دیگر، زمانی که شخصیت امیدوارکننده (و بعداً ناپدید شد) توبیاس دانش‌آموز دانش‌آموز به آموخته‌هایش از کشورهای دیگر اشاره می‌کند، فرصتی کلیدی برای ایجاد حس نزدیک شدن به تهدید از دست رفت. تقریبا 100% شرمنده! آنچه در اینجا بسیار خوب انجام شده است تلاش برای پاسخ به این سوال است که شهری به وسعت لس آنجلس، با همه تنوع (نابرابری) تا چه زمانی می تواند به نوعی مشکل بیماری رو به رشدی را پنهان کند که منجر به مصرف یک فرد دیگر می شود. این یک سوال هوشمندانه است که در ابتدا در اینجا به آن پاسخ داده شده است. هنگامی که زوج کلیدی ما مدیسون و تراویس در ابهام در مورد اینکه چه چیزی در لس آنجلس "طبیعی" است و چه چیزی نیست، رانندگی می کنند، بهتر و بهتر می شوند! باهوش.

همچنین باهوش این است که چگونه این شخصیت ها، با بازی کیم دیکنز و کلیف کورتیس، کسل کننده و معمولی هستند، مانند خانواده بزرگ آنها. یک معتاد به هروئین در آنجا وجود دارد، اما - هی - این پایان تمدن است، بنابراین نگاهی به "معمولی" لازم است. همه اینها مشکل به نظر می رسد، اما اینطور نیست، زیرا تجربه رویدادهای در حال رخ دادن را بسیار افزایش می دهد، و (بسیار) ناتوانی مردم عادی در پذیرش آنها، حتی زمانی که مجبور به برداشتن اولین قدم های خارق العاده هستند. گور در این سریال در حد درجه بالایی باقی می‌ماند، و این چیز بدی نیست.

کسلی یک مسئله است - تا آنجا که من می‌دانم هیچ اتفاقی در قسمت 4 نمی‌افتد! اکنون این رویکرد را می توان معقول دانست، با توجه به اینکه باعث می شود مخاطب سرعت شخصیت هایی را که مجبور به حالت "صبر کن و ببین" هستند کاهش دهیم - و با توجه به اینکه این در چارچوب طرح فوق الذکر قرار می گیرد. . اما کاهش یک اپیزود کامل تا این حد مستلزم آن است که در قسمت بعدی چیزی واقعاً بزرگ داشته باشیم. علاوه بر این، چند خط طرح بی‌رحمانه حذف می‌شوند - که واقعاً نه درست است و نه منصفانه، در حالی که اقدامات ارتش ایالات متحده همانطور که به تصویر کشیده می‌شود گاهی غیرمنطقی به نظر می‌رسد. به نوبه خود، اگر دنیل سالازار واقعاً همان کاری را که به نظر می‌رسد در قسمت 6 انجام می‌داد، انجام می‌داد، خب ما از یکپارچگی و نجابت به سبک ریک فاصله زیادی گرفته‌ایم...

مانند بسیاری از سریال‌ها، این یکی برای حفظ وعده‌اش می‌جنگد، اما دور از ذهنیت کامل است. جبران‌های فوق‌الذکر وجود دارد، برخی تجسم‌ها (و مفهوم‌سازی‌های) خوب از شهر در حال فروپاشی است و - مانند شعبه جورجیا - حداقل لحظاتی که به ما یادآوری می‌شود که طبیعت ادامه خواهد داد و از بسیاری جهات برنده خواهد بود، بیشتر بود. از نوع بشر برای تبدیل شدن به زامبی. در این فکر زیبایی قلع و قمع وجود دارد.

یک سوال دیگر - اگر FTWD برای نشان دادن اتفاقات قبل از ظهور ریک طراحی شده است، آیا واقعاً رفتن به فصل دوم ضروری است؟ به نوعی پاسخ مثبت است، زیرا ما تا حدودی به شخصیت‌های جدید خود اهمیت می‌دهیم، هرچند که ممکن است کمی تک بعدی باشند. و آنها خود را در یک مکان جذاب در پایان سری 1 می یابند (اگر باید اعتراف کرد که جایی که افرادی مانند من در طول 6 فصل TWD روی صفحه برای ریک فریاد می زدند تا به آن توجه کند)."

فصل 2 در واقع یک غافلگیری بسیار خوشایند بود. ترسناک تر از 1، اما طرفداران پاداشی که مایل به تفکر/"تجربه" در حال رشد هستند. برای یک مکث، ما در اقیانوسی کاملاً معمولی "پاک می شویم" و تسکین آن ملموس است. ناگزیر (با هوشمندی)، پناهگاه توهمی است، و بنابراین برای باجا - درخشش بیشتر. کاملاً آمریکا - شبه جزیره ای با جمعیت کم امن تر در یک بحران. اما تفاوت های فرهنگی ظاهر می شود، مکزیکی ها به "مردگان" (دوستان و خانواده سابق) به طور متفاوت نگاه می کنند. به طور کلی، 15 قسمت قابل تامل و به شدت جوی.

من با گفتن اینکه قبلاً The Walking Dead را دوست داشتم شروع می‌کنم، و مانند بسیاری دیگر از فکر یک اسپین‌آف که شیوع بیماری را از منظری متفاوت به ما نشان می‌دهد هیجان‌زده بودم.

چنین دیدگاهی از کجا می‌آید. از جانب؟ استرالیا؟ روسیه؟ بریتانیا؟ اروپا؟ اوه نه، البته آمریکا. بنابراین پس از آن ناامیدی نسبتاً مورد انتظار، تصمیم گرفتم آن را اجرا کنم.

سری اول بسیار آهسته بود، متأسفانه هرگز به فرض اولیه خود که نشان می‌داد چگونه شیوع بیماری شروع شد و غیره را نشان می‌داد، پایبند نبود... در عوض، ما چند قسمت قبل از شیوع بیماری را دریافت کردیم که ما را با یک خانواده OK آشنا می کند، سپس همه چیز به هم می ریزد، و به نوعی نادیده گرفته می شود و ما به سفر معمولی سبک Walking Dead با این خانواده جدید و دوستان جدیدشان که در آن ملاقات می کنند، می رویم. راه بدیهی است که همه این دوستان جدید باید داستان‌های شگفت‌انگیزی داشته باشند و نمی‌توانند فقط افرادی عادی باشند که احتمالاً در یک آخرالزمان واقعی با آنها ملاقات خواهید کرد. آرایشگر، اما واقعاً یک سرباز سابق ثروت / چریک است، اما بدیهی است که برای انجام کمی آرایشگری و دخترش ساکن شده است. اوه و البته شخصیت‌های علوفه‌ای معمولی وجود دارند که فقط می‌دانید زیاد دوام نمی‌آورند.

پس شانسی وجود دارد، همیشه شانسی وجود دارد، نه؟ مثل این است که نویسندگان هنگام «نوشتن» آن، تعدادی دارت با شخصیت‌های معمولی روی تخته‌ای پرتاب کرده‌اند.

به هر حال، آنها راه‌های شاد خود را ادامه می‌دهند، و در طول چندین سریال (راستش نمی‌توانم باور کنم من در تمام راه گیر کردم)، برخی از آنها می میرند، اما مشخص است که برخی از آنها به عنوان شخصیت های اصلی، واقعاً نمرده اند و باید برگردند... برخی از آنها طبق معمول می میرند و به پیچیده ترین راه ممکن می میرند. .

معمولاً افراد خوب بد می شوند، افراد بد خوب می شوند و برخی از افراد بد که بد می مانند، اما واقعاً بد نیستند زیرا ما واقعاً از دیدگاه آنها آن را نمی بینیم. و آنها فقط همان کاری را انجام می دهند که "قهرمانان" ما انجام می دهند، اما از دیدگاه آنها.

اوه و آنها به نوعی به یافتن سوخت ادامه می دهند، تقریباً بیش از 10 سال پس از شیوع... اتومبیل ها به طور معجزه آسایی حتی زمانی که سوخت معمولاً در عرض 6 ماه از بین می‌رود، شروع کنید.

به آن اضافه کنید که یک شخصیت اصلی در «مردگان متحرک» خسته می‌شود و به طور معجزه‌آسایی تمام مسیر را از طریق زوم طی می‌کند. بیه / مهاجم / زمین بایر آلوده روانی و تصادفاً به شخصیت های اصلی ما برخورد می کند و آنها البته بلافاصله فکر می کنند که او شگفت انگیز است و باید بدون فکر او را دنبال کنند.

سپس ما برخی از علایق عاشقانه را وارد خواهیم کرد، زیرا زندگی در این دنیای متروک، تنها چیزی که ما به آن نیاز داریم عشق است، حتی زمانی که زامبی ها دم در هستند...

بنابراین، بله، همه چیز به سرعت در حال سقوط است، در سری 3، همان هفته در هفته است... تا سال 4 می خواهید از آن دست بکشید و متوجه شوید که چیز دیگری برای تماشا کردن وجود ندارد... سپس وای از سری 7 *** SPOLIER ALERT***

ما یک دنیای اتمی برای ارائه داریم زامبی‌های ما وارد می‌شوند. پس تا این لحظه برای قهرمانان بازمانده ما چه اتفاقی می‌افتد؟ اوه درست است مطلقاً هیچ چیز! حتی یکی از آن‌ها یاد می‌گیرد که چگونه با قطع کردن بازوی خود با یک آیتم بسیار بی‌نظم، و نیش زامبی (از این رو نیاز به قطع عضو) زنده بماند، همه در تونلی که فرورفته است، حتی اگر تونل‌ها دست نخورده هستند و هیچ نشانه‌ای از آن وجود ندارد. چگونه همه سنگ ها در وهله اول سقوط کردند! او بسیار طولانی‌تر از هر کس دیگری زنده می‌ماند... و سپس با سرپوش گذاشتن روی همه اینها، پروتز بازویی بد به نظر می‌رسد، و همچنان زنده می‌ماند، حتی با وجود اینکه می‌گوید هرگز دستش را به موقع قطع نکرده است... حتی کسی به آن سپسیس اشاره می‌کند. نگراني بزرگتري بود، نه براي قهرمان ما، اوه نه، البته نه! نگران نباشید، آنها اکنون به عنوان مهمات بر روی منجنیق های محاصره ای بسیار چشمگیر استفاده می شوند...و بنا به دلایلی، افراد بدی که این کار را انجام می دهند در برابر تشعشعات نشتی یکی از بمب هایی که منفجر نشده است مصون هستند!

خطرات زندگی در سقوط جهانی ریزش رادیواکتیو چیست؟ نگران نباشید، این فقط باعث می‌شود که مجموعه‌ها به رنگ زرد بدی در بیایند و به هیچ وجه خطری برای زندگی هیچ شخصیتی ایجاد نمی‌کند، زیرا همگی آن‌ها تشعشع‌سنج‌ها و ماسک‌های گاز (که اکنون به نوعی ضد تشعشع هستند؟) و لاستیک / لباس‌های چرمی/پارچه‌ای که ضد تشعشع هم هستند.

در مورد اینکه به دشمن سرسخت خود بگویید که او را نابود می‌کنید و به جنگ با او می‌روید، چطور؟ وقتی شما و همسرتان غیر مسلح هستید و او 3 یا 4 سرسپردگان با اسلحه دارد (اوه بله، مهمات که در Walking Dead تمام شده است اکنون به راحتی پیدا می شود)؟ خوب او فقط نمی گفت "خوب" و سپس به شما شلیک نمی کرد؟ نه البته نه، او شما را رها می‌کند تا بتوانید در دو قسمت آخر جنگی را به راه بیندازید.

برای نمایشی که باورهای گسترده‌ای با زامبی‌ها دارد، که من می‌توانم آن را قبول کنم، این واقعاً جواب داده است. بیسکویت و از هر جایی که بتوان باور را به حالت تعلیق درآورد، فرار کرد. (اوه به جز The World Beyond، که در واقع مضحک تر است!)

این نمایش هرگز به خوبی Walking Dead اصلی قبل از آن نبود. در واقع، همیشه *بسیار* احمقانه بوده است. منظورم این است که تراویس و مدیسون به معنای واقعی کلمه یک نفر را در قسمت اول می بینند که از مردگان برمی خیزد اما برای چند قسمت بعدی طوری رفتار می کنند که حتی باور نمی کنند زامبی ها واقعی هستند و آنچه را که ارتش به مردم می گوید زیر سوال می برند. علیرغم این نوع چیزهای احمقانه، نمایش حداقل *خوب* خوبی شروع شد. با این حال، پس از خروج کیم دیکنز در فصل 4، این سریال با هر قسمت جدید احمقانه تر و احمقانه تر می شود. در اینجا فقط چند مورد از چیزهای خنده دار احمقانه ای است که از آن زمان تاکنون دیده شده است...

1) زامبی ها به معنای واقعی کلمه در هوا در طول طوفان پرواز می کنند - با برخی از بدترین CGI هایی که خارج از فیلم های اصلی Syfy دیده ام - فرود آمدن روی پشت بام ها، تصادف از پنجره ها، و غیره. این خیلی احمقانه بود که حداقل کمی خنده دار بود.

2) یکی از شخصیت ها یک خط ارتباط مستقیم با خود خدا دارد و می تواند برای هر چیزی دعا کند. اتفاق بیفتد و خواهد شد. لحظه ای وجود دارد که این شخصیت توسط یک زامبی در گوشه ای قرار می گیرد و احتمالاً می میرد، بنابراین او به زانو در می آید و شروع به دعا می کند. خدا می‌گوید "داداش تو را گرفتم" و یک رعد و برق آسمان را شکافت و به زامبی برخورد کرد و آن را از هم جدا کرد. من این را درست نکردم. این به معنای واقعی کلمه اتفاق می‌افتد.

3) لحظه‌ای وجود دارد که آنها باید دو زامبی را بکشند اما فقط یک گلوله و یک تبر دارند. حالا به نظر شما بهترین راه ممکن برای کشتن دو زامبی با یک گلوله و یک تبر چیست؟ اگر گفتید: "گلوله را با تبر تقسیم کنید تا هر دو زامبی را همزمان بکشید، در یک شات واقعاً فوق العاده عالی با کمک جلوه های ویژه وحشتناک!" سپس تبریک می گویم! شما دقیقاً در این نمایش احمقانه جا می‌شوید!

4) آنها یک بالون هوای گرم به شکل بطری آبجو را به پرواز در می‌آورند. بله.

5) بمب‌های هسته‌ای منفجر شدند که به طرز شگفت‌آوری خسارت کمی به بار آوردند و ظاهراً چیزی جز زرد کردن نمایش برای چند قسمت نداشتند. برای مدتی همه در نمایش با پوشیدن ماسک‌های گاز و لباس‌های تشعشعاتی که *به نوعی* قبلاً برای این موقعیت دراز کشیده بودند، از خود محافظت می‌کردند - اکنون هیچ‌کس آن‌ها را نمی‌پوشد، مگر اینکه برای یک نقطه داستانی ضعیف که شامل ندیدن چهره کسی باشد، ضروری باشد.

6) ما همچنین می‌خواهیم باور کنیم که آن‌ها فقط با چسباندن نوار چسب به پنجره‌ها، از خودروهای خود در برابر ریزش هسته‌ای محافظت می‌کنند. علاوه بر این، آنها به دنبال غذا در خواربارفروشی‌هایی می‌گردند که در حالی که اکثراً خالی هستند، اما بعد از این همه سال در آخرالزمان زامبی‌ها، هنوز چند قوطی غذا باقی مانده است - هرگز کسی اشاره نمی‌کند که این غذا در اثر تشعشع از بین می‌رود، اما از آنجایی که همچنین به نظر نمی‌رسد که تشعشعات هیچ‌کدام از مردم (یا اسب‌هایشان) را مریض نمی‌کنند، حدس می‌زنم این حسی است که اینطور نیست.

7) آنها با شخصیتی مواجه می‌شوند که ظاهراً یک یک کشتی گیر سابق تگ تیم. آنها با او سفر می کنند تا شوهرش را پیدا کنند (که شریک کشتی او در تیم کشتی بود). آن‌ها به رینگ کشتی می‌روند، جایی که قرار بود بعد از سقوط بمب‌های هسته‌ای با هم ملاقات کنند، اما متوجه می‌شوند که او تبدیل به واکر شده است و او باید او را بکشد. این لحظه واقعاً تأثیرگذار است و تقریباً عمداً دراماتیک و واقعی به نظر می رسد. بنابراین طبیعتاً آنها اپیزود را با کشیدن زامبی ها به داخل رینگ کشتی و انجام حرکات کشتی مختلف بر روی آنها به پایان می برند تا همه آنها را بکشند - پرتاب آنها به طناب ها و بستن بند رخت برای آنها، رانندگان متحرک، شمع، پرتاب پرتاب طناب ها را به زمین می اندازد - یک زامبی توسط آن می میرد.

8) آلیسیا توسط یک واکر گاز گرفته می شود و دست او را قطع می کند اما پس از آن تا کی می داند تب دارد. او متقاعد شده است که به جای مصرف برخی آنتی بیوتیک ها برای مبارزه با عفونت احتمالی که دارد، کم کم به یک واکر تبدیل می شود. اما این حتی قسمت احمقانه آن هم نیست. بخش گنگ این است که او بازوی بریده خود را نجات داد، اجازه داد تمام گوشت آن پوسیده شود، و بقایای اسکلت را روی کنده خود بست. او اکنون با یک بازوی نیمه اسکلتی راه می‌رود که از آن برای ضربه زدن به واکرها استفاده می‌کند، زیرا ظاهراً بقایای اسکلت او به اندازه‌ای قوی است که می‌تواند چنین کارهایی را بدون کوبیدن انجام دهد.

9) آلیسیا با یک نوازنده ناشنوا در مکانی منزوی روبرو می‌شود. خانه او همیشه موسیقی را با صدای بسیار بلند پخش می کند تا بتواند ارتعاشات را احساس کند. به ما گفته شده است که این راه‌روها را جذب نمی‌کند، زیرا او خانه را «ضد صدا» کرده است تا بتواند موسیقی‌اش را هر طور که می‌خواهد بلند کند. این به اصطلاح "عایق صدا" به معنای واقعی کلمه فقط تشکی است که به پنجره تکیه داده شده است.

10) بعداً در همان قسمت، همین نوازنده ناشنوا یک هفت تیر 6 تیرانداز را 10 بار بدون بارگیری مجدد شلیک می کند. او همچنین موسیقی خود را با صدای بلند پخش می کند تا با افراد بد بجنگد، زیرا ظاهراً اگر آنها نتوانند صدای او را بشنوند، نمی توانند به او یا آلیشیا (یا چیزی احمقانه مانند آن) شلیک کنند. او همچنین برای اینکه آلیسیا بتواند فرار کند، گیوه می نوازد - زیرا او دارای یک ابرقدرت کمی شناخته شده است که او را هنگام نواختن کوله‌ها نامرئی می‌کند.

من حتی به ندرت به چیزهای احمقانه‌ای در این نمایش دست زده‌ام.

از این نمایش متنفرم. من به شدت از آن متنفرم این احمقانه ترین چیز در تلویزیون در طول یک مایل است. و با این حال، نمی توانم از تماشا کردن دست بردارم. این تنها نمایشی است که من از تماشای آن متنفر بودم. امیدوارم هیچوقت تموم نشه

این نمایش هیچ محدودیتی در پتانسیل خود نداشت اما نمی توانست سطح را خراش دهد!

ابتدا اجازه دهید پروموهای قبل از پخش قسمت اول را مرور کنیم. پوستری از 2 پسر در حال بازی بسکتبال و نزدیک شدن زامبی، پوستری از رد پای زامبی در ساحل، کلیپی از دختری در استخر با نزدیک شدن زامبی. دیدن همه اینها عالی بود اما ما هرگز هیچ کدام از اینها را ندیده بودیم. به این میگن تبلیغات دروغین! ما هرگز شاهد فروپاشی دولت، پلیس، جامعه نیستیم. حتی زمانی که نمایش یک شانس طلایی برای نمایش برخی از این صحنه ها داشته باشد، آنها ندارند! در قسمت 2، مدیسون و دخترش تماشا می‌کنند که همسایه‌شان در آن طرف خیابان توسط یک سوئیچ صحنه بدون زامبی برای یک یا دو دقیقه از اکشن آن طرف خیابان تعقیب می‌شود. در قسمت 5، ارتش به کتابخانه ای پر از زامبی ها حمله می کند. منهای فرماندهشان بیرون می آیند. ما چیزی از آنچه در داخل اتفاق افتاده یا برای فرمانده اتفاق افتاده را نمی بینیم. دو فرصت طلایی برای نمایش اکشن - باطل شد.

برای اینکه به شما ایده بدهم بعد از 5 قسمت چه اتفاقی افتاده است، این را به شما می دهم: در TWD، فصل 1، قسمت 6، با عنوان "TS 19" ، اپیزود با فلاش بک شروع می شود که شین ریک را در بیمارستان چک می کند، زمانی که همه جهنم از بین می رود. ارتش به مردم تیراندازی می‌کند، زامبی‌ها به بیمارستان حمله کرده‌اند و به ساکنان و ارتش حمله می‌کنند. این صحنه 2:45 بیشتر از فروپاشی جامعه را نشان می دهد تا ترس از مردگان متحرک که هنوز در 5 قسمت اولش نمایش داده نشده است! بهش فکر کن!

اولین اشتباهی که انجام شد استخدام کرکمن و شرکت برای تولید این نمایش بود. من آن تصمیم را دوست نداشتم. من فکر می کردم یک برداشت جدید جدید در دستور کار است. وقتی آن را شنیدم از خط داستانی خوشم نیامد (2 نفر که در مدرسه کار می کنند، دوستیابی، پسر معتاد به مواد). راستی چه کسی این خط داستانی را مطرح کرد؟ بد! هیچ کدام از شخصیت ها جالب، قابل باور و دوست داشتنی نیستند. همه صحنه‌ها کهنه هستند و به نظر می‌رسید که بدون هیچ فکری کنار هم قرار گرفته‌اند، نوشته بد است و بسیاری از بازیگران، اگر نگوییم همه، اشتباه گرفته شده‌اند، به خصوص کلیف کورتیس که به نقش مرد اصلی نمی‌رسد (شخصاً به او توهین نمی‌شود. ).

چیزی که همیشه دوست داشتم ببینم سریال زامبی در قالب گلچین بود. موقعیت های متفاوتی که هر هفته افراد مختلف با خطوط داستانی متفاوت در معرض خطر قرار می گیرند. یا می‌توانستند داستان مثلاً 3 یا 4 گروه را در یک زمان دنبال کنند و به عقب و جلو می‌رفتند. در عوض ما مجبوریم هر هفته این گروه متأسفانه را تماشا کنیم.

نه من! بعد از 5 قسمت من به اندازه کافی. من فینال را تماشا نخواهم کرد زیرا برایم مهم نیست و نمایش هر هفته به تدریج بدتر و خسته کننده می شود. رتبه بندی به دلیل فیدرهای TWD بالا است. من باید باور داشته باشم که این نمایش سال آینده مدتی لغو خواهد شد و امیدوارم این اتفاق بیفتد. توسعه شخصیت الاغ من! بدون اکشن، بدون جهت، بدون تعلیق!

همچنین، من از این که چقدر نقدهای مثبتی دریافت می کند شوکه شده ام. به عنوان مثال، IMDb به این نمایش 7.7 می دهد؟ Rotten Tomatoes نظر مثبتی می دهد؟ من نظرات را در یوتیوب تماشا می کنم و اکثر آنها با انتقاد "آرام" مثبت هستند. واقعا؟ آیا مردم این را به عنوان یک موجودیت مجزا از «مردگان متحرک» بررسی نمی کنند؟ من مدام نظراتی مانند "این یک قسمت خوب بود، اما." باور نکردنی. اگر این نمایش به نصف پتانسیل خود برسد، ممکن است متوجه شوم. اما اگر صادق باشید که این سریال را به عنوان یک سریال تلویزیونی زامبی پسا آخرالزمانی قضاوت کنید که قرار است فروپاشی جامعه و سقوط همه بشریت را نشان دهد، این نمایش در هر سطحی شکست می خورد.

حداقل بسیاری از کاربران IMDb منصفانه نمایش را بررسی کرده اند و من می بینم که بسیاری به این نمایش نمره رد داده اند، همانطور که باید.

به نظر می رسد نگرانی های بودجه یکی دیگر از نگرانی های اصلی این نمایش است. هر چه که باشد، AMC توپ را رها کرد. آنها باید فرصتی دوباره به فرانک دارابونت می دادند و او را به عنوان مجری این برنامه بازگرداندند. من مطمئن هستم که او آن را میخکوب می کرد!