🎥 دانلود سریال American Gods 2017 (خدایان آمریکایی) دوبله فارسی بدون سانسور 📥

ریشه اصلی داستان این سریال درباره ی نزاع و جنگ بین خدایان قدیم و خدایان جدید است. خدایانی که قدرتشان نشئت گرفته از اعتقادات مردم میباشد. هر خدایی که تعداد معبودهای بیشتری داشته باشد، قدرتش بیشتر خواهد بود. ماجرای سریال در عصر مدرن روایت میشود. زمانی که پرستش خدایان در حاشیه قرار دارد و عشق به تکنولوژی و مادیات جای آنها را گرفته اند. "شادو/سایه" یک محکوم سابق است که به تازگی از زندان آزاد شده. او با مردی مرموز به نام "ونزدی/چهارشنبه" آشنا میشود، کسی که چیزهای زیادی درباره‌ی زندگی و گذشته "شادو" میداند. در حقیقت "ونزدی" یک خدای قدیمی قدرتمند می باشد که درصدد است برای انجام ماموریت خود ارتشی بسازد و شکوه گذشته‌ی خود را دوباره زنده کند...
"شادو/سایه" یک محکوم سابق است که به تازگی از زندان آزاد شده. او با مردی مرموز به نام "ونزدی/چهارشنبه" آشنا میشود، کسی که چیزهای زیادی درباره‌ی زندگی و گذشته "شادو" میداند. در حقیقت "ونزدی" یک خدای قدیمی قدرتمند می باشد که درصدد است برای انجام ماموریت خود ارتشی بسازد و شکوه گذشته‌ی خود را دوباره زنده کند...
داستان این سریال در مورد خدایان و جنگی است که میان آن‌ها رخ داده. خدایان سنتی که حالا می‌بینند انسان‌ها دارند باورهای خودشان را از دست می‌دهند و از چیزهای مادی مانند پول، تکنولوژی، مواد مخدر، ستارگان مشهور و رسانه‌ها شکست می‌خورند.
سریال خدایان آمریکایی موضوع بسیار متفاوتی دارد و به جنگ بین خدایان قدیمی و جدید می پردازد. خدایان قدیمی و سنت های آنها در سراسر جهان از اینکه معتقدان آنها با خدایان جدیدی چون تکنولوژی، پول و ستاره ها اغوا شوند در هراس هستند و مرگ آنها در چنین شرایطی یکی از نگرانی های آن ها می باشد. شادو مون که بعد از مرگ همسرش به کلی سرگردان است، بادیگارد شخصی به نام آقای چهارشنبه می شود، اما آقای چهارشنبه فرد معمولی نیست، بلکه او یک خدای قدیمی قدرتمند می باشد و درصدد است برای انجام ماموریت خود ارتشی بسازد و شکوه گذشته ی خود را دوباره زنده کند.

جهت دانلود سریال American Gods 2017 (خدایان آمریکایی) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس چسبیده فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

سلب مسئولیت: از آنجا که فقط یک قسمت تاکنون پخش شده است ، بررسی من و رتبه بندی فقط به قسمت آزمایشی اختصاص دارد.

برای افرادی که هنوز کتاب را نخوانده اند.

این یکی دیگر از مفهوم های عجیب و غریب است که نشان می دهد نه تنها اهداف بلند پروازانه خود را که در 10 دقیقه اول تعیین شده است ، محقق می کند ، بلکه از رسانه نیز فراتر می رود (همانطور که کتاب انجام داد) و به این مفاهیم نور می افکند / ایده آل ها / خدایانی که در زندگی مصرف گرایانه مدرن خود ارزش زیادی قائل هستیم. این نمایش در ترسیم مضامین بزرگسالان خود بسیار گرافیکی است ، بنابراین به اختیار بیننده توصیه می شود. با گفتن این موارد ، این کار با سلیقه و به روش کتاب های مصور انجام می شود. خواهید دید که در جنون محض چیزی که اخیراً شاهد آن بوده اید ، چال می کنید یا با صدای بلند می خندید. قهرمان اصلی Shadow Moon ، به همان اندازه که شخصیت خودش است ، یک مخاطب جایگزین مخاطب است که با گسترش آن دنیای عجیب و غریب را کشف خواهد کرد. او سابقه همکاری دارد و در شرایط نامساعدی در تاریخ قبلی آزاد شد. این درگیری با لباس مبدل آقای چهارشنبه ، یکی دیگر از متهمانی که از او به عنوان فردی شرورتر از نگرش به ظاهر سرخوش و خوش شانسش یاد می شود ، وارد زندگی او می شود. پس از ملاقات با آقای چهارشنبه ، هر دقیقه حوادث و شخصیت های اطراف Shadow Moon عجیب تر می شوند. بدون خراب شدن زیاد ، به راحتی می توان گفت که یک برخورد سورئال در اواخر قسمت ، کارها را برای قسمت های بعدی به حرکت در می آورد. بازیگران درخشان بازیگران هستند ، همه بازی هستند. قسمت روی حیله و تزویر در این اقتباس ها پذیرفتن کامل تمام عجیب و غریب و شوخ طبعی ماده است. برایان فولر و شرکت نه تنها مشکلی با آن ندارند ، بلکه آنها با استفاده از پتانسیل کامل رسانه تصویری با هدایت نیل گیمن (نویسنده اصلی کتابی که از آن اقتباس شده است) به عنوان تهیه کننده اجرایی ، مطالب را بالا می برند. یک هشدار این است که این داستان سوختگی آهسته ای دارد ، پس وقت خود را با آن اختصاص دهید. من پیشنهاد می کنم آن را در چند قسمت 2-3 قسمته تماشا کنید.

************* بقیه این بازبینی حاوی اسپویلرها است ********* ** برای طرفداران نیل گیمن / خدایان آمریکایی ؛

هیولای موولی! من از خوانندگان دیگر اطلاعی ندارم ، اما این نمایش از تصورات من درباره برخی صحنه های کتاب پیشی گرفت. از نظر بصری خیره کننده است. داستان های آخر و سکانس های رویایی / فانتزی برای تماشای روی صفحه بزرگ بسیار زیبا هستند ، از نظر بصری سازگار و تعداد تولیدات بزرگ هستند. این نمایش به نوعی فیلمبرداری شد تا این تصور ایجاد شود که شما این داستان ها را از طریق حجاب غبار / لنز سورئال مشاهده می کنید.

شخصیت ها به وضوح زنده می شوند ریکی ویتل نقش سایه مون را همانند رواقی و قدرتمندی که در کتاب دارد بازی می کند. آقای چهارشنبه به بازیگری احتیاج داشت که بتواند بزرگتر از کیفیت زندگی شخصیت را بازی کند ، اما با این وجود همچنان در صفحه نمایش فرماندهی و تهدیدآمیز دارد. دیگر نگاه نکن ، زیرا یان مک شین وظیفه خود را بر عهده دارد. پابلو شرایبر در نقش ماد سوئینی افشاگری می کند. Jonathan Tucker به عنوان Low-Key Liesmith عملکردی محدود اما واقعی به کاراکتر ارائه می دهد. من مشتاقانه منتظر قسمت های بعدی هستم تا ببینم او این نقش را از کجا می گیرد. امیلی براونینگ حضور کوتاهی به عنوان لورا مون دارد ، اما به اندازه کافی اعتبار سلیقه ای را که سایه برای لورا دارد تأیید می کند. آخرین و نه مهمترین نکته ، بروس لانگلی Tech Boy را در قسمتهایی از مغز شما نقش می بندد که مسئولیت رسیدگی به کابوس های عجیب و غریب را دیده اید. به طور جدی ، تمام سکانس های مربوط به او و غول های فنی او مرا در لبه صندلی خود قرار داده است ، زیرا دارای یک ماده مخدر توهم زا / تب دانگ است.

برای بخش داستان ، آنها ساختار را ترکیب کرده اند مستقیماً از کتاب. آخرین نمایشی که به طرز عجیبی شبیه به این ساختار دیده بودم اقتباس جدید Dirk Gently برای بی بی سی آمریکا بود که از کتاب های تری پراتشت ، نیل گیمن و داگلاس آدامز نیز آشنا بود. من احساس می کنم که این ممکن است برای یک بیننده گاه به گاه آمریکایی خسته کننده باشد ، اما من تاکنون در هیئت مدیره هستم.

ممکن است صحبت در مورد همه چیز خیلی زود باشد ، زیرا من نمی دانم اگر آنها از برخی زیرمجموعه ها جدا شوند ، اما من از آنچه دیده ام خوشحالم و می توانم با کمال میل به دیگر طرفداران سرسخت کتاب توصیه می کنیم.

اعتراف می کنم ، سر به زیر ، که کمی تعصب دارم. من از زمان ناراحت بودن برایان فولر از عزیمت او از "Dead Like Me" ، با اعتماد به نفس کار خود را دنبال کردم و فقط برای پیوستن به کمپین (شکست خورده) "نجات سقوط عجایب" (که اگر تلویزیون شبکه و اینترنت به هم پیوند ناپذیری داشتند ، کار می کرد آنها در حال حاضر) از طریق "هل دادن Daisies" و هوس باز بودن آن که توسط اعتصاب یک نویسنده قطع می شود فقط برای دریافت چند جایزه پس از مرگ ... ... پس از آن سه گانه نمایش هایی وجود داشت که علی رغم بودن فقط خلبان داشتند خارق العاده: "The Amazing Screw-On Head" ، "Mockingbird Lane" (معروف به "The Munsters") و امیدوار کننده "High Noon". حتی ورود آقای فولر به نمایش های دیگر نیز بهبود چشمگیری داشته است. سهم وی در سریال "قهرمانان" قابل اغماض نیست. خروج او از نمایش فوق العاده محسوس بود. زمانی که "هانیبال" با زیبایی زیبایی به آن رسید ، من می دانستم که هر چیزی را برایان لمس می کند ... طلا.

من از تلاش او برای خرید خدایان آمریکایی در اطراف شهرت داشتم ، بنابراین من شروع به حمله کردم کتاب. من هرگز رمان مناسب گیمن را نخوانده بودم (اگرچه تعداد زیادی از کمیک های The Sandman را خوانده بودم) ، و می خواستم ببینم چه جهانی ممکن است از نگاه فولر ببینم. همانطور که صفحات را مرور می کردم ، سوره سایش گوش پایان می یافت ، در حالی که قسمت ها را می اندیشیدم ، می دانستم که کتاب در دستان خوبی است. من هیچ نگرانی از این بابت برداشتن اشتباه نداشتم.

با خواندن شروع کردم به نمایش دادن در مغزم. خوشبختانه انتخاب بازیگران چیزی حیرت انگیز نیست. با افتخار می گویم که من یک نفر (و فقط یک) بازیگر را کاملاً پیش بینی کردم. کلوریس لیچمن در نقش زوریا ، تصور چرخش درخشان خود را به عنوان مادربزرگ شیطانی لهستانی در "مالکوم در میانه". من همچنین کریسپین گلاور را در بازیگران فانتزی خود تصور کردم ، با این حال ، او را به عنوان Mad Sweeney گره زده ام.

نمایش چیزی نیست که افشا شود. این برخی از مشکلاتی را که من با این کتاب داشتم اصلاح می کند (زنان غالباً خیانتکار و دستکاری می کنند. گیمن ، واقعاً کاملاً شوونیستی است.) او روح آمریکا را به عنوان مکانی برای مبارزه با مهاجران تجسم می بخشد ، که برای همه جلوه های ویژه و موقعیت های ماورا assessment طبیعی ، ارزیابی دقیق و واقعی ایالات متحده از بسیاری از نمایش های موجود در حال پخش است. همچنین در پیوند ادیان مختلف به خطوط تک داستان بدون حاشیه های ناخوشایند یکپارچه است که ممکن است نمایشی مانند "روزی روزگاری" از آن رنج ببرد زیرا هر شخصیت دیزنی را که می تواند به دنیای شلوغ و پیچیده خود بپیوندد.

در هر صورت (Spoiler Alert) ، صحنه ای وجود دارد که یک موجود بی چهره از بیضه ها به نصف لگد می شود ، و اسکلت او از پوست او پرواز می کند.

این به راحتی یکی از بزرگترین ها است چیزهایی که من در زندگی ام دیده ام. این به طرز خنده داری هم کابوس های من را آزار خواهد داد و هم اینکه ، کلمه واحد مقابل کابوس ها چیست. رویاهای دلپذیر.

اثرات خارق العاده ای است ، بازیگران بسیار خوبی هستند ، جنسیت اغلب حتی در ناراحتی هایش خنده دار است و با مهاجران به جای ایستادن ، مانند انسانهایی که با نتایج مختلف مبارزه می کنند ، رفتار می شود اطلاعاتی برای قربانی شماره 2 ، یا به عنوان یک شهید برای کاهش اضطراب های لیبرال یا محافظه کارانه.

یک دست ماهر این نمایش را به چیزی تبدیل کرده است که فقط تماشایی نیست ، بلکه کاملاً فریبنده است.

... و همانطور که عادت ندارم بگویم ؛ البته عالی است. برایان فولر درگیر شده است.

مروری بر Westworld را به یاد می‌آورم که در آن گفته شد که کل رسانه تلویزیون به تازگی وارد چرخه سوم شده است. اولی دهه 50 بود، دومی دهه 90 بود (پیشرفت عمده در نوشتن، تخیل، استفاده از فناوری) و سومی اکنون است. جایی که هر ترکیب ممکنی از بازیگری، دیالوگ، SFX، و غیره اکنون تنها با یک هدف استفاده می شود. برای اینکه وارد ذهن بیننده شوید و بیننده را خوش بگذرانید.

من تقریباً مطمئن هستم که این نمونه دیگری از TV 3.0 است، مانند سایر برنامه های اخیر مانند Legion (که من هنوز آن را درک نمی کنم ، اما عشق) و Outcast (که من به نوعی می فهمم، و همچنین دوستشان دارم.) به نظر می رسد American Gods مصمم است که این را به سطح کاملاً متفاوتی برساند. حتی اگر از طرفداران سرسخت VIKINGS (گناهکار) باشید، سکانس آغازین در قسمت 1 که در آن اولین وایکینگی که پا به آمریکا گذاشت به معنای واقعی کلمه "به سمت مرگ تیراندازی شد" فراموش نشدنی است.

من نمی دانم این سریال به کجا می رود اما مانند سایر موارد ذکر شده اعتیاد آور و غیرقابل پیش بینی است. بیشتر لطفا.

**** ضمیمه ***** سپتامبر 2017 ******

1. همانطور که در مسیر S01 کار می کنم و صبورانه منتظر S02 هستم (ممنون از Starz برای پاسخگویی به "دعاهای" ما)، هنوز کاملاً مطمئن نیستم که چه چیزی را تماشا می کنم، اما اوقات خوبی را سپری می کنم. یک مهمانی در مغز من است. همه دعوت شده اند.

2. این برنامه «جدید» مورد علاقه من (مانند تلویزیون 3.0) از زمان Banshee است، که در ابتدا فقط یک وسترن مدرن دیگر (مانند Justified) به نظر می رسید، اما هر چه بیشتر وارد آن می شدید، بیشتر متوجه می شدید که دیوانه است و دیوانه و غیر قابل پیش بینی و سرگرم کننده عالی. این نمایش را دوست داشته باشید.

3. انتخاب بازیگران فراتر از درخشان است. ایان مک شین نه تنها یک بازیگر شگفت‌انگیز (و قدردانی نشده) است، بلکه همدلی دارد که ما می‌توانیم فوراً با آن ارتباط برقرار کنیم. اگر فردا دنیا به پایان می رسید و او کسی بود که خبر بد را به همه می داد، به نوعی قابل کنترل تر به نظر می رسید. و امیلی براونینگ، اوه من، کلمات من را ناکام می گذارند. اگر بخواهید لحظه ای را به مطالعه تاریخچه جوایز اسکار اختصاص دهید (خسته کننده!) متوجه می شوید، هر چه نقش از نظر فیزیکی چالش برانگیزتر باشد، احتمال اینکه آکادمی به آن افتخار کند بیشتر می شود. در اینجا، براونینگ همیشه بداخلاق نقش زن مرده‌ای را بازی می‌کند که مصمم است شوهرش را پس بگیرد، حتی اگر مجبور باشد نخ و سوزن را دور خود ببرد تا دائماً خودش را پشت سر بگذارد. متأسفانه به نظر می رسد که افراد امی (که به طور کامل و ناعادلانه براونینگ را نادیده گرفتند) از کتاب بازی متفاوتی استفاده می کنند؟

4. دیالوگ های شگفت انگیزی در این نمایش وجود دارد که قبلاً در لیست های IMDb ذکر شده است. از Git Gone (S01E04)، این فقط یک نمونه است:

Anubis: "آیا عشق بود؟"

لورا: "اینطور نبود. اما فکر می کنم الان هست."

آنوبیس: "این مایه تاسف است. عشق همیشه شما را در مضیقه خواهد داشت."

لورا: "فکر می‌کنم که مرده بودن، من را در موقعیت بدی قرار داده است."

تصور می‌کردم آقای ربات پرمدعاترین، کسل‌کننده‌ترین، ناخوشایندترین و مهم‌تر از آن بیش از حد ارزیابی‌شده‌ترین قطعه تلویزیونی بود که قرار بود امسال تماشا کنم، اما به طرز شگفت‌انگیزی، اشتباه کردم، این وحشتناک است.

مانند Mr Robot، به شدت به CGI مداوم و صحنه‌های فانتزی مانند دود و آینه وابسته است تا این واقعیت را پنهان کند که هیچ اتفاقی نمی‌افتد. در حالی که برنامه‌های تلویزیونی هنرمندانه‌تر ممکن است دارای یک برگ در حال افتادن برای نشان دادن گذر زمان باشند، این دارای یک برگ در حال افتادن است که در آن ما تا سطح میکروسکوپی بزرگ‌نمایی می‌کنیم، کوچک‌نمایی می‌کنیم و برمی‌گردانیم تا نشان دهیم اجداد درخت توسط یک ماموت پشمالو خورده شده است و سپس جلو می‌رویم. و بالا، بالا و دور تا نشان دهیم ماموت در حال تبدیل شدن به یک بیگانه و کاوش در کیهان است. چرا؟ هیچ دلیلی وجود ندارد، این صرفاً چیزهایی است که اتفاق می‌افتد و به آن یک احساس کاملاً غیر شایسته از اهمیت خود می‌دهد.

باز هم مانند آقای ربات، به نظر می رسد سیاست آن توسط یک نوجوان نوشته شده باشد. قبل از اینکه تصمیم بگیرم آن را یک روز صدا کنم، به حدی رسیدم که اورلاندو جونز وحشتناکی که با بردگانی در حدود 1000 متر سفید سر و صدا می کرد. خوشبختانه، دلم برای عیسی به عنوان یک مهاجر غیرقانونی و نازی های اودینیست تنگ شده بود وگرنه ممکن بود پخش کننده DVD از پنجره بیرون می رفت. البته، آنها در مورد اسلام بیش از هر دین دیگری محتاط هستند، اگرچه، به دلایل مختلف، بعید به نظر می رسد که هیچ تمرین کننده ای در وهله اول آن را تماشا کند. اگر The Wire پیچیده‌ترین اکتشاف تلویزیونی در مورد نژاد و هویت بود، این کاوش کاملاً ارزشمند است که باید یک نوع SJW نوجوان سفیدپوست طبقه متوسط باشید تا آن را پیش پا افتاده و توهین‌آمیز ندانید.

دوباره مانند آقای روبات، ویژگی های جنسی بسیار زیاد است، اما بدون هیچ نشانه ای مبنی بر اینکه نویسندگان تا به حال این کار را انجام داده اند. در واقع، شما می توانید از شر تمام جنسیت، همه فحش ها، همه خشونت ها، و همه چیزهای نژادی خلاص شوید، و در نهایت به چیزی می رسید که اساساً هست - تلویزیون کودکان که به شدت متکی به بازی هامی و مونولوگ های بی معنی است. .

با توجه به این مونولوگ‌ها، تصور می‌کردم ایان مک‌شین برای خواندن پیش‌بینی حمل‌ونقل جالب خواهد بود، اما نه - پیش پا افتاده و از خود راضی، شخصیت او به همان اندازه که او بی‌معنی است خشمگین‌کننده است و باعث می‌شود فکر کنید مردی که آورده کجاست. چنین عمقی به Deadwood رفته است. در حالی که بسیاری از مفسران بیان کرده‌اند که ریکی ویتل نمی‌تواند اقدام کند، من خیریه خواهم بود و می‌گویم که - مانند بقیه ما - او ممکن است کوچک‌ترین ایده‌ای نداشته باشد که چه اتفاقی باید بیفتد و چرا.

برای نتیجه گیری، این فقط پست، رابطه جنسی و خشونت و طعمه نژادی در زیر پوشش نازکی از روشنفکری و حس تقریباً غیرممکن از شکوه است. مگر اینکه آن را به شدت تغییر دهند، این سری 3 را پشت سر نمی گذارد، و این واقعیت که رتبه های خوبی دارد من را شگفت زده می کند.

در لحظه ای که قسمت اولیه این برنامه را دیدم شگفت زده شدم! حیرت‌انگیز و عملاً غلبه‌کننده بود که چقدر مهارت و تخیل در خلق آن به کار رفته است. بنابراین من به تماشای ادامه دادم...

و هیچ چیز در هیچ نقطه ای واقعاً در نمایش به نظر نمی رسید. علاوه بر این، هر قسمت به طور فزاینده‌ای خسته‌کننده، و وحشتناک‌تر و بدتر می‌شد... تا اینکه تا حدودی در فصل 2 من سرانجام آن را رها کردم. از آنجایی که از تخیل جدی و مهارتی که در نمایش وجود دارد جدا شده است ... واقعاً چیزهای دوست داشتنی در مورد آن وجود ندارد. خط داستان به اندازه کافی ترکیب نشده و کسل کننده است. تقریباً هیچ پیشرفت شخصی وجود ندارد و شخصیت ها به گونه ای خود محور و دوست نداشتنی ساخته شده اند. به معنای واقعی یک فرد موافق منفرد وجود ندارد. تمام گفتمان بین شخصیت ها یک رقابت کوچک است که به سرعت خسته کننده می شود. همچنین، به وضوح هیچ تغییری در این فیلم وجود نداشت، زیرا در بیشتر قسمت‌ها از صحنه‌هایی تشکیل شده است که بی‌مایه هستند و باید قطع می‌شدند. زمان. معیارهای مشابهی در یک فصل کامل اتفاق می‌افتد که امیدوارید در یک قسمت انفرادی یک نمایش معمولی رخ دهد. مسائل مربوط به سرعت در اینجا به قدری ظالمانه است که باعث می شود احساس کند زمان به شدت آهسته می گذرد.

توجیه این امر به این دلیل است که هر قسمت به طور کلی از فلاش بک ها، مماس ها و موارد دیگر تشکیل شده است. جایگزین خط داستانی علاوه بر این، اکثر این موارد در واقع خط اصلی داستان را حفظ نمی کنند. می‌دانید به‌عنوان یک قاعده در یک فیلم، وقتی با یک فلاش بک یا چیزی در این زمینه از طرح اصلی فیلم کاسته می‌شوید، این موضوع برای خط اصلی داستان فوری و تأثیرگذار است؟ این وضعیت اینجا نیست. نویسندگان مدام شما را از داستان حذف می‌کنند تا دور هم بنشینند. و پس از آن شما به خط اصلی داستان با زمان بندی عالی برای پایان اپیزود باز می گردید، در حالی که بسیاری از زمینه ها توسط هر کشش تخیل پوشانده شده است. آن‌ها حتی مکرراً شخصیت‌هایی را ارائه می‌کنند که نقش بزرگی را در قسمتی که در آن ظاهر می‌شوند به عهده می‌گیرند و طوری ظاهر می‌شوند که انگار یک کار مهم در داستان هستند، اما برای همیشه رفته‌اند، و قطعه‌شان از داستان واقعاً بی‌اهمیت بود.

به نظر می‌رسد این نمایش به طور مداوم یا بسیار کندتر اتفاق می‌افتد. هر قسمت ساعت جنبه ساده یک روز را طی می کند. هر فصل یک ساعت حدود یک هفته یا چیزی شبیه به آن را طی می کند. علاوه بر این، مسئله عظیم در اینجا این است که کل نمایش درباره این موجودات الهی است که برای درگیری آماده می شوند، که آنها نمی توانند هیچ پیشرفتی به سمت آن داشته باشند. در هر قسمت، شخصیت‌های اصلی هدف خاصی خواهند داشت که باید در آن روز به آن برسند... و معمولاً اینطور نیست. در پایان اپیزودی که آن‌ها نخواهند داشت، و شما واقعاً باید اپیزود زیر را تماشا کنید تا بتوانید اساساً ببینید که آن‌ها کاری را که باید در قسمت آخر تمام کنند، تمام می‌کنند. بنابراین شما یک ساعت دیگر تماشا خواهید کرد. فقط باید تا قسمت بعدی منتظر بمانید تا آنها را ببینید. و پس از آن موارد زیر بنابراین به همین ترتیب.

من فقط دو فصل را مشاهده کرده‌ام و پیشرفت کمی در این درگیری ایجاد شده است. بعلاوه، من حدود 15 ساعت را پشت سر گذاشتم تا نمایشی را ببینم که به ندرت اتفاقی رخ داده است. این به سادگی یک توسعه بی پایان است. در پایان احساسات اساسی این نمایش خستگی و ناامیدی است. من به هیچ وجه پیشنهاد نمی کنم، آن را شروع کنید و به آن فرصت بدهید. این شما را به دام نمی اندازد که فقط چیزی را واقعاً منتقل کنید.

جیمی، فرزندم، من را مانند آن زمان در این سریال قرار داد و سری سوم را دید و برایم تجویز کرد که آن را تماشا کنم.

با تماشای صحنه‌های ابتدایی قسمت اصلی، سعی می‌کنم آنچه را که تصور می‌کنم دنبال کنم. احتمالاً بر اساس شباهت هایی با تاریخ است، برای من این مسئله این است که بفهمم دقیقاً چه کسی به تصویر کشیده شده است.

فقط این افراد چه کسانی هستند؟ موجودات الهی آنها چه کسانی هستند؟ به علاوه، چه کسانی «وحشی‌ها» هستند که با آن‌ها مخالفت می‌کنند، به طوری که هیچ یک از جنگجویان به تصویر کشیده شده حتی سفر دیگری را در نظر نمی‌گیرند؟

تقریباً 200 سال پس از آن، سفر دیگری به گوش می‌رسد که به وضوح موجودات الهی آنها هستند. متحد آنها، در حالی که من انتظار داشتم ببینم که نمایش داده می شود یک جهش زمانی عظیم به جلو، به آنچه که من به آن نیاز دارم تا زمان های فعلی بیشتر باشد، وجود دارد. آنچه اتفاق افتاده بود را دیدم، فکر من این است که این مهاجمان به عنوان وایکینگ ها شناخته شده اند. در نقد "همه پدر" بحثی وجود داشت، از اطلاعات محدود من در مورد آنها این است که این اصطلاح آنها برای اودین، خدای حاکم نورس است.

به علاوه قبول دارم که آنها تلاش های سریالی برای حمله و حمله انجام دادند. سعی کنید آمریکا و هر منطقه ای از آن را تصاحب کنید، با این حال من مطمئن نیستم که آیا این تبدیل به ایالات متحده آمریکا یا کانادا می شود یا مطمئنم هر دو. باید موجودات الهی نورس باشند، و دشمنان آنها "وحشی ها" می توانند آمریکایی های محلی را داشته باشند. شیر در امتداد این خطوط؟ این یک نمایش آمریکایی است، پس چرا متجاوزان وایکینگ را به عنوان "قهرمان" به تصویر می کشیم؟

اگر دشمنان وایکینگ ها بومیان آمریکای محلی هستند به چه دلیل آنها را به عنوان "وحشی" معذور می کنند؟

فقط عنوان لردهای آمریکایی نمایش‌ها چه کسانی هستند؟

آمریکایی‌های عادل در زمان حملات وایکینگ‌ها، آمریکایی‌های محلی بودند و «خدایان» اصلی آن‌ها هستند. کل آن خشکی خدایان محلی آمریکایی آنها بودند.

نیروهای الهی اسکاندیناوی وایکینگ ها به سختی خدایان آمریکایی بودند.

البته پس از "انقلاب آمریکا" درگیری آمریکا علیه مردم محلی آمریکا به خاطر نابودی کامل و آشکارشان و خروج مطلق از جوهر آمریکا. پس چرا در دنیا تلویزیون آمریکایی باید در هر نقطه‌ای، آمریکایی‌های محلی را به غیر از یک نور کاملاً منفی و تهدیدآمیز به نمایش بگذارد؟

نکته اول: معرفی نمایش 11/10 است. شگفت آور است، و اگر نمایش را ندیده اید، به سادگی YT را برای آن بررسی کنید.

نکته دوم: این دومین اقدام من است که سعی می کنم از imdb cen50r5hip استفاده کنم. این نمایش به طرز تهاجمی-PC/idolo صمیمی است. در صورتی که دیدگاه شما منحصر به فرد باشد، احساس می کنید که کسی با چماق سر شما را می کوبد. من حتی نمی‌توانم به‌راحتی آنچه را در منوی ایدئولو وجود دارد بیان کنم، زیرا IMDB خوشحال است که آن را نشان می‌دهد، هر چند با فرض عصبانیت شما سعی می‌کنید در مورد آن بحث کنید و به طور شگفت‌انگیزی، وقتی نمی‌توانید از مخالفت با آن جلوگیری کنید، عصبانی‌تر می‌شوید. فصل 1 = انبوهی از رازها، ملاقات با شخصیت ها، یادگیری دنیای کاملاً متفاوت و اصول آن. MC، Shadow Moon تا حدی ضعیف است، نه اینکه تصمیمات زیادی در بازیگری داشته باشد. او مات و مبهوت است و اغلب با فوران‌های خشمگینانه گیج می‌شود. هیچ چیز بیشتر.

فصل 2 = چند راز باز شدن. MC، Shadow، دقیقاً یکسان است، اما با گسترش کمی گستاخی (هنوز و همچنان، در پایان روز سطحی به نظر می‌رسد، زیرا او واقعاً نمی‌داند چرا گستاخ عمل می‌کند).

فصل 3 = شخص اصلی ما، برای کل فصل برای ایده‌آلودگی در یک نوع شخصیت ارائه شده در... s2، در پشت صحنه می‌گیرد. برخی از شخصیت‌های درجه دوم دلخواه بیشتر از MC زمان نمایش را دریافت می‌کنند. ناله. این به تنهایی وحشتناک است، با این حال، در واقع اوضاع بدتر می شود.

9.5 قسمتی که MC هیچ بهبودی در شخصیت خود نمی بیند، به این معنی نیست که شما می توانید به سادگی از 9.5 قسمت چشم پوشی کنید و بسازید. در مورد چیزی که در طول چند سال گذشته مات و مبهوت شده بود، پرخاشگر بود. در واقع، در قسمت آخر، ما شاهد MC دیگری در پوست قدیم هستیم. هیچ روش جایگزینی برای به تصویر کشیدن آن وجود ندارد.

فراتر از MC، نیمه بهتر او در S2 خم می شود و در S3 شخصیت او به دستگاه رئیس تنزل می یابد. او هر کاری می کند، صرف نظر از اینکه چقدر عجیب و غریب است، تا داستان را در حال چرخش نگه دارد. خیلی آزاردهنده است، قرار نیست دروغ بگوید.

آیا باید آن را تماشا کنید؟ یکی دو صحنه گذشته.. مطمئنا. فصل 1 عالی است، S2 نیز عالی است. درباره S3، پس از ورود انتخاب کنید.

من در سراسر جهان به مناطق محبوب باستان‌شناسی سفر کرده‌ام و با فرض اینکه به اندازه کافی از این مکان‌ها بازدید کرده‌اید، نمی‌توانید به فولکلور مردم گذشته معرفی نشوید - که توصیه می‌کند اکنون در عصری زندگی می‌کنیم که مردان موجودات الهی بنابراین مجموعه تلویزیونی موجودات الهی آمریکایی در سال 2017 نمایش داده شد و من به وضوح مجذوب شدم. S1 عالی، جذاب بود، من از تصویرسازی و پیشگویی دوره‌ای لذت بردم، اما (imo) تعداد زیادی شخصیت و طرح‌های فرعی برای نظارت وجود داشت. علاوه بر این، به نظر می‌رسد که زمان زیادی برای گردهم‌آیی، گفتگو و گشت و گذار در وسایل نقلیه صرف می‌شود و هیچ پیشرفت غیرقابل انکاری در داستان کانونی وجود ندارد. S2 من معتقد بودم که بهتر بود زیرا داستان را برای هر کسی که کتاب را نخوانده بود توضیح می داد: موجودات الهی قدیمی در ساختار واقعی منقبض شدند و با موجودات جدید الهی جایگزین شدند، زیرا هیچ کس دیگر به آنها اعتماد نداشت. اودین باید این را تغییر دهد و بخش بزرگی از S2 را می سوزاند تا دیگر موجودات الهی قدیمی را پیدا کند و بفهمد چه کسی آماده است تا نزدیک او نبرد کند و موجودات جدید الهی را واژگون کند. S3 ظاهر شد - شگفت انگیز! این باید باشد - آخرین مبارزه! نه، به پیکربندی مشابه S1 برمی گردیم: چنین تعداد زیادی از شخصیت ها و طرح های فرعی، دسته جمعی، گفتگو و گشت و گذار در وسایل نقلیه. من حتی نمی‌توانم دقیقاً به شما بگویم که در S3 چه اتفاقی افتاده است، زیرا یک بار دیگر، هیچ پیشرفت منطقی در داستان کانونی وجود نداشت (و صادقانه بگویم، توسط E7، در پی درک این موضوع که ما آخرین مبارزه را نخواهیم دید. فصل، من مراقبت را متوقف کرده بودم).

فولکلور باستانی اساساً دارایی بی پایانی از افکار غنی، اخروی و پیچیده است و من باید به موجودات الهی آمریکایی 8-9/10 بدهم. من نمی توانم. S3 سرگردان بود و اختلال ایجاد می کرد و به این شانس که در حال حاضر هدف این است که این را برای 2-3 فصل دیگر دریبل کنم، احتمالاً برای تماشا کردن مشکلی نخواهم داشت.

نمادهای چشمگیر به من کمک کرد تا «هانیبال» را به یاد بیاورم و بدون شک برایان فولر این دو وظیفه را به عهده گرفته است و حکاکی کارهای او به طور مداوم چشم را تکان می دهد. آیا جلوه‌های بصری جنبه اصلی سریال خواهد بود یا فقط یک لباس راحت برای یک داستان فوق‌العاده، سؤال اصلی اینجاست.

پاسخ بلافاصله می‌گوید: فکر قابل توجه و گیرا است و می‌گویم. بسیار عمیق این ممکن است نگرانی او باشد - وظایف بالا اثرات بد گفتگوهای بی پایان و تعداد زیادی خط داستانی را تجربه می کنند که به سادگی جالب نیستند.

رشته اصلی به طور غیر طبیعی شیفته طرح و مغناطیس مفرط است. از ریکی شیو و ایان مک‌شین همچنان توجه شما را نسبت به جاروبرقی که سعی می‌کنند در تبلیغات به شما بفروشند، جلب می‌کنند. باز هم، همانطور که از ابتدا به نظر می رسد، وجود ولگردها شما را گیج می کند و فقط سبک آن به شما توصیه می کند که هنوز در حال تماشای «خدایان آمریکایی» هستید.

هیچ سنگی را به سمت آن پرتاب نکنید. سازندگان با این حال در 16 اپیزود من فقط 5 قسمت دیدم که کاملاً مرا به این دنیای ساخته شده ربود. بسیاری از شخصیت‌ها علیرغم این واقعیت که درگیر شدن واقعاً نمی‌تواند در حافظه من لغزند تا یک نقطه گرم دلپذیر برای ماندن در آنجا بسازم. فکر به عنوان یک دانه وحشی زمین را دنبال کرد و رشد خود را به سمت درخت قوی آغاز کرد.

هنوز در مورد چیزهایی که دیده ام فکر می کنم، موافقم که ولع تماشا کردن فصل سوم ضعیف است، با این حال، با وجود این، علاقه به مطالعه کتاب اول موجی را به خود جلب کرده است و چیزی به من می‌گوید که سواری جذابی خواهد بود.

من نیاز داشتم که این نظرسنجی را برای هرکسی که می‌خواهد این مجموعه را ارزیابی کند، بنویسم که به هر حال من کتاب را دوست داشته باشند. سعی کنید فصل 1 را پشت سر نگذارید. متوقف کردن. فصل 2 به دلایل همراه (SPOILERS) *وحشتناک* است:

1. طرح، که به ندرت از منبع اصلی پیروی می کند، بسیار محدود است. چهارشنبه حدود چهار استنباط برای "قربانی کردن" بیش از یک قسمت و یک قسمت انجام داد. روشی برای پیشبرد برنامه قطعی او 2. چرا لورا مون بخشی از گروه است؟ چرا او را ترک نمی کند؟ 3. رسانه های جدید تحریک کننده ترین فردی هستند که من در هر نقطه از یک برنامه شبکه دیده ام. او از کلمه "هشتگ" در یک جمله استفاده کرد. حداقل یکی دو بار. اوه 4. موجودات الهی این تصور را ایجاد می کنند که هرگز در کتاب نبوده اند و به نظر می رسد که هرگز واقعاً طرح را ترویج نمی کنند، به جز اشاره به اینکه چهارشنبه یک مرد مبهم است (که ما هنوز قصد نداریم به آن بپردازیم!) 5. کند. به کجا می رود. انگیزه اش چیست؟ به چه دلیل دائماً یک کتاب شگفت‌انگیز را خراب می‌کند؟ 6. Czernobog؟ نانسی؟ کجا می توانستی باشی؟ 7. در مورد آن خط داستانی عید پاک چه می توان گفت؟

این ممیزی را نیز به روز می کند. فعلاً توصیه من به همه کسانی که کتاب را دوست داشتند: دوری کنید.

من سریال های متعددی را تماشا می کنم و به طیف گسترده ای از طبقه بندی ها علاقه مندم. اغلب اتفاق نمی افتد که من یک سریال را "لغو" کنم، به خصوص زمانی که تا به حال چند ساعت همکاری داشته باشم، اما در عین حال این یکی: اساساً دیگر نمی توانستم آن را تحمل کنم!

من به S2 E5 رسیدم اما مغزم به تازگی مرده است.

موجودات الهی آمریکایی کشیده، غرورآفرین، طاقت فرسا، بی پایان، کسل کننده و به دلایل نامعلومی هستند که به سادگی تاخیر دارند! بسیاری از قسمت‌ها در اواسط فصل 2 هنوز هیچ اتفاقی نیفتاده است. تماشای توسعه چمن بسیار جالب است. این چیزی شبیه پیشرفت گفتمان های نامناسب گسترده است که به بن بست تبدیل می شود. من آنها را آزار می دهم تا به سادگی ساکت شوند! چنین کلمات یکنواخت بی‌شماری در یک جمله تلفیق می‌شوند بدون اینکه واقعاً چیزی گفته شود.

این مانند تماشای نمایشنامه‌ای است که توسط یک خواهر یا برادر کم استعداد شکسپیر ساخته شده است. من از کنار گذاشتن سریالی که خیلی نیاز داشتم آن را دوست داشته باشم بیزارم، اما نیاز دارم! من باید به خودم فکر کنم که این شکننده ترین است! نمی‌توانستم آن را تحمل کنم. همچنین، از خودم بیزارم که قبولش کنم در صورت عدم وجود شانسی که فقط با آن باقی بمانم، بهتر می‌شود.

نمی‌توانستم تحمل کنم. هر قسمت..

در حین تماشای فصل اصلی ماراتن واقعا مجذوب شدم. آهنگسازی فوق‌العاده، پرحاشیه، و طرح کلی آن گیج‌کننده و تا حدودی خیال‌انگیز است (یا با تکیه بر برداشت شما وحشتناک). با این حال، این ایده به طرز تحسین‌برانگیزی عمل کرد، و واقعاً بر من وارد شد.

فیلمبرداری و تحمل فصل یک واقعاً تمیز شد. از نظر ظاهری خیره کننده به نظر می رسید و من برای مقدار بیشتری از چیزهایی که تثبیت شده بود نیاز به... سنجاق بیشتری داشتم.

فصل دوم و سوم هر چند ممکن است... یک نوع دیگر از موجودات هستند. لحن به شدت در فصل دو حرکت می کند و معلوم می شود که بیشتر "جریان اصلی" و مستقیم است. من حدس می زنم که با آن خوب برخورد می شود، اما بسیار تکان دهنده است و به نظر نمی رسد کیفیت رایج مشابهی داشته باشد. شبیه یک فیلم قابل توجه است... و بعد از آن کمتر دنباله‌های فیلمی ساخته می‌شود.

تصادف چندانی ندارد که واقعاً طرح را جلو ببرد، و آهنگسازی به‌طورکلی فاقد عاقلانه است. . این وحشتناک نیست... نمایش هنوز قابل تماشا است، اما من فقط به یک قطعه بیشتر نیاز داشتم.

پنج ستاره از فصل اول یک شاهکار است.

من واقعاً فصل اول را دوست داشتم. من احساس کردم که هر قسمت به خودی خود جذاب است در حالی که روند کلی داستان حفظ می شود. شخصیت‌ها پیشرفته بودند، گفتمان در حال کشیده شدن بود و رویاها جذاب بودند. فکر می‌کنم فصل اول هشت ستاره دارد. فصل دوم و دوباره فقط 6 ستاره از من دریافت می کند. این به دنیای خیالی تبدیل شده است که در آن همه چیزهای قطعی در مورد نمایش منفی و ترش شده است. به جای یک پیچ داستانی، اپیزودهای نامنسجم و سرگردان به ما داده می شود. کاراکترهایی که قبلاً آنها را می پرستیدم، به نحوی مشخص شده اند و مرا کنار می گذارند. من چند داستان در مورد نزاع در توسعه یدک کش فصلی خوانده بودم و همه نشانه های معتبر بودن را دارد. پیشنهاد من.. قدردان فصل یک، فصل دو را رد کنید. (نمی‌توانم به این فکر نکنم که با دفعات دوم نمایش‌ها چه مشکلی دارد، چرا آنها در حال مکیدن هستند؟ برای مثال «وست ورلد» و «کارآگاه واقعی»). علاوه بر این، در حال حاضر من چند قسمت S03 را تماشا کرده ام و فکر می کنم آهنگسازی بهبود یافته است. نه دقیقاً به سطوح S01، اما در عین حال جذاب. در اینجا اعتماد به الگوی حاصله است... من واقعاً نیاز دارم که آنچه را که می بینم دوست داشته باشم.

مک شین به طور کلی حیرت آور است و هیچ کس را شگفت زده نمی کند. بازیگران به طور غیرقابل انکاری اختصاص داده شده اند و داستان کلی آن یک دگرگونی واقعاً کامل کننده در کتاب ها است که چیزی غیر معمول است. به هر حال، بیش از 1 1 / تیتراژ افتتاحیه کوتاه ... آیا برای یک برنامه تلویزیونی یک رکورد است؟ نه، حدود 5 ثانیه تا GOT کم است. به خاطر جهنم همچنین، از قسمت 2، تقریباً 5 دقیقه از بازخوانی و تیتراژ ابتدایی نمایش گذشته داریم. تیتراژ پایانی را اضافه کنید و قسمت کشیده شده شما تقریباً 50 دقیقه است. چیز. شما. برای نمایش، من برای استفاده از تاریخچه‌های به یاد ماندنی برای توصیف شخصیت‌های خدا ارزش قائل هستم، اما بسیار اغراق‌آمیز است... به سرعت طرح روز جاری لطمه می‌زند و مانع از ادامه داستان می‌شود. بی جهت مزاحم است. ما 8 ساعت تلویزیون داریم (در واقع، 7 ساعت زمانی که شما تمام ساعت "قبلی" و تیتراژ افتتاحیه و پایانی را نیاز دارید - بدون شک، شما را بدون شک) و اوج عظیمی که در طول فصل به سمت آن پیشرفت کرده ایم. ? شانسی وجود ندارد. نه هنوز. ما فصل 1 را هنوز در سفری ظاهراً همیشگی به پایان می‌رسانیم... شاید به پایان زمان 3 برسیم... در صورتی که هنوز کسی آن را تماشا کند.