🎥 دانلود فیلم Can You Ever Forgive Me? 2018 (هرگز می‌توانی مرا ببخشی؟) دوبله فارسی بدون سانسور 📥

داستان هرگز می‌توانی مرا ببخشی؟ درباره زندگی‌نامه‌نویس مشهور و بسیار محبوب یعنی لی ایزرائیل است که دیگر نمی‌تواند کاری از خود چاپ کند؛ زیرا ایده‌های او دیگر باب طبع خوانندگان آن زمان نبود و به نوعی دیگر نمی‌توانست کاری انجام دهد. به همین دلیل، او تصمیم می‌گیرد که شکل هنری و کاری خود را به چیز دیگری تبدیل کند.
اقتباسی از دفترچه خاطرات Can You Ever Forgive Me? داستان واقعی سلبریتی
اقتباسی از دفترچه خاطرات "آیا می توانی مرا ببخشی؟"، داستان واقعی یک سلبریتی برجسته.
زمانی که بیوگرافی نویس مشهور، لی ایزریل، دیگر قادر به فروش کتابهای خود نیست، تصمیم می گیرد با فریب دادن دیگران کتابهایش را به فروش برساند. دوستش جک دراین امر به او کمک می کند. * ⚫ نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش اصلی زن
هرگز می‌توانی مرا ببخشی؟ که براساس یک داستان واقعی ساخته شده داستان زندگی روزنامه نگاری به نام لی اسرائیل و اتفاقاتی را که تجربه کرد روایت می کند.

جهت دانلود فیلم Can You Ever Forgive Me? 2018 (هرگز می‌توانی مرا ببخشی؟) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

بسیاری از بزرگترین نویسندگانی که تا به حال زندگی کرده اند ، داستانها و ایده های خود را زیر دود سنگین میله های شیرجه می نوشتند و در شهر نیویورک به راحتی صحبت می کنند. در چند دهه گذشته برخی از داستانهای نبوغ ادبی جهان که در بوی سنگین جین خشک شده ، بوربن و ویسکی قرار گرفته اند ، روی صفحه نقره ای نقل شده اند. آیا می توانید هرگز مرا ببخشید ؟، به شما اطمینان می دهم ، یکی از این داستان ها نیست.

با این حال ، حتی اگر لی ایسرال (ملیسا مک کارتی) از آن نویسندگان نباشد ، داستان او نیز به همین ترتیب است سرگرم کننده و فریبنده به عنوان یکی از بزرگان.

ایسرال ، با بازی استادانه مک کارتی ، زندگینامه نویسی بدبخت و بدبخت است که برخی از موضوعات برجسته ، از جمله کاتارین هپبورن ، تالولا بانکهد ، دوروتی کیلگالن و استی لادر را نمایه کرده است. بعداً که به دلیل تصویری کمتر از مساعد ، به راحتی مسئول نابودی حرفه خود بود. ایسرئال پس از زندگی نامه خود از لودر ، به سرعت به زندگی مشروبات الکلی ، کار مزدی و تنهایی نپرداخت. آیا می توانید همیشه مرا ببخشید؟ درست در مقابل بسیاری از مصائب اسرائیل قرار می گیرد. نمایش عدم توانایی خود در پرداخت اجاره ، زندگی در شرایط کمتر از بهداشت بهداشتی و به سختی قادر به تأمین هزینه زندگی خود و گربه بیمار خود ، جرسی.

ایسرال پس از اخراج از کار به دلیل نوشیدن در حین کار ، به طور تصادفی می دود با یک آشنای قدیمی جک هاک (ریچارد ای. گرانت) در یک بار محلی. در حالی که این دو یادآوری "مزاحم" کردن برخی از مهمانان در یک مهمانی اخیر هستند ، این دو داستان هایی را با هم به اشتراک می گذارند ، با هم می نوشند و می خندند و به سرعت به دوستان نوشیدنی و دوستان نهایی تبدیل می شوند ، تعجب آور Isreal. شیمی بین مک کارتی و گرانت گرچه عاشقانه نیست اما یادآور بهترین جفت شدن نوع بانی و کلاید در فیلم Can You Ever Forgive Me? در حافظه اخیر است. در حالی که این دو نفره شخصیت های بسیار متفاوتی هستند ، به لطف بازی بدون زور بازیگران ظریف و کمدی ، لی و جک رفتارهای نادرست یکدیگر را پشت سر می گذارند ، گویی دو کفتار هستند. گرسنه در خیابان های نیویورک ، مست با احتمال ، خاطرات قدیمی و شگفتی. تماشای آیا می توانید مرا ببخشید؟ فقط به قول داشتن برخی از بهترین لحظات کمدی رفیق در سال 2018 ، کم توجهی خواهد بود.

با این حال ، مهم نیست که چقدر اوقات خوب و نوشیدنی های سفت داشته باشد ، واقعیت های دنیای واقعی به طرز نامناسبی ، به ویژه در Isreal ، در حال خراب شدن است. ایسرال که تهدید به تخلیه و احتمال از دست دادن گربه اش در هر لحظه به دلیل کاهش سلامتی آن می شود ، به سرنوشت خود ، یک نامه اصلی را که توسط فانی بریس در طی تحقیقات خود در یک کتابخانه محلی نوشته شده است ، تصادف می کند. ایسرال که بیشتر از آن به عنوان بلیط غذا به عنوان یک قطعه جمع کننده فکر می کرد ، نامه را به یک کتابفروش محلی کتاب فروشی آنا (دالی ولز) می فروشد ، بنابراین ایده درخشان او را برای تزیین نامه های دیگر چهره های مشهور مشهور برای سود پول به او می دهد. فرارهای Isreal با بازدید از بایگانی های محلی و سرقت نامه های اصلی ، تزئین نامه های شخصی خود از خارج از هوا و یا افزودن استعداد خاص خود به نامه های موجود ، بیش از چهارصد قطعه کار جعلی است.

در حالی که واقعی -زندگی اسرائیل در سال 2014 درگذشت ، بدنام ترین آثار این نویسنده هنوز فعالیت جنایی وی و تزیین این نامه ها و همچنین رمان اعترافی ای است که هرگز می‌توانی مرا ببخشی؟ براساس آن ساخته شده است. در حالی که هنگام انتشار ، بسیاری از منتقدان ، ناشران و جامعه ادبیات رمان را کاملاً زبون و صرفاً شکل دیگری از بلیط غذا برای Isreal به دنبال فعالیت مجرمانه وی دانستند. با این حال ، فیلم خود یک تصویر بسیار پرکراش و پر از دست و پا است ، با دقت بسیار زیادی از تماشای عینک ، زرق و برق و تزئینات خود جلوگیری می کند ، و یک داستان کاملاً رو به جلو از زنی را نشان می دهد که خوش شانس است و پشت به دیوار است ، گزینه دیگری باقی نمانده است.

آیا می توانید همیشه مرا ببخشید؟ بدون عملکرد کاملاً نفیس مک کارتی قادر به وجود نخواهد بود. واضح است که او در حالی که زنی ناخوشایند را که در زندگی اش چندان مثبت نیست به تصویر می کشد ، از شخص دیگری کپی نمی کند. مک کارتی ، که پس از جدایی جولیان مور ، شوهرش بن فالکون به او پیشنهاد کارگردانی را داده بود ، پس از جدایی جولیان مور ، برای هر گونه ناراحتی در مورد یک حرفه دراماتیک برای کمدین معروف بدنام ، که به شهرت رسیده است ، آرام می گیرد در پی اجرای یک ستاره در Bridesmaids به سرعت و تقریباً به طور غیر منتظره در سال 2011 آمد. مک کارتی با منفی نگری خود طیف وسیعی از کمرویی عالی و کمدی خشک را به نمایش می گذارد ، و کمی از شوخ طبعی او به مخاطبان می دهد و از آن به سمت شخصیتی غیرقابل قبول استفاده می کند که قطب نمای اخلاقی چندان مطابق با واقعیت ها و انتظارات جهان نیست.

در کنار شریک زندگی او در جنایت ، عملکرد مک کارتی بسیار ظریف و در عین حال گیرا است ، عملکرد همه در اطراف او را بالا می برد ، از جمله دالی ولز ، صاحب کتابفروشی ساده لوح و جذاب ، که همچنین به استعداد و شخصیت Isreal نیز علاقه نشان می دهد . تعامل Isreal ، از جمله "قرار ملاقات" بسیار احساسی با آنا در یک رستوران از جمله صحنه های به یاد ماندنی فیلم است. خوشبختانه برای لحن فیلم ، هیچ یک از این تعاملات آشکارا نمایشی نیستند ، که با احترامی در کنار لحن فیلم قرار می گیرد. متأسفانه ، همانطور که بارها در گذشته دیده ایم ، رای دهندگان جوایز اسکار همیشه با بازی های بسیار ظریف و بی سر و صدا مبتکرانه به راحتی قانع نمی شوند. بدون تردید استودیو و بازیگر زن در این فصل تعطیلات برای نامزدی بهترین بازیگر زن در حال تبلیغ هستند ، اما فقط زمان نشان می دهد که آیا رأی دهندگان به تغییر شکل بازیگر زن پاسخ می دهند.

در حالی که می توانید همیشه من را ببخشید ؟ این می تواند یک فیلم سخت برای توصیه به دیگران باشد ، بیشتر به این دلیل که ذکر نام مک کارتی ممکن است نوعی انتظارات اجرایی کمدی در سطح فیزیکی و گوی را برای مخاطبان عمومی ایجاد کند ، بدون تشکر از نقش های وحشتناک مک کارتی در رئیس و تامی. با این حال ، مک کارتی ثابت می کند که نباید دست کم گرفته شود. آیا می توانید همیشه مرا ببخشید؟ ممکن است ثابت نشود بهترین بازیگری در سال 2018 توسط یک بازیگر انجام شده است ، اما مطمئناً تعجب آور است که تعجب آورترین خواهد بود. نوعی از مخاطبان اجرایی می توانند برای آینده فصل جوایز و بسیاری دیگر از بازیگران زن کمدی کف بزنند و ریشه آن را بگیرند. در اینجا شما را نگاه می کند کیت مک کینون.

سلام دوباره از تاریکی. علی رغم نقش منظم او در هر 7 فصل "دختران گیلمور" و نقش اصلی او در اجرای 6 فصل "مایک و مولی" ، این نوبت عجیب او در فیلم Can You Ever Forgive Me? BRIDESMAIDS 2011 بود که ملیسا مک کارتی را به یک ستاره تبدیل کرد. از آن زمان ، او پیشتاز مجموعه ای از کمدی هایی است که به طور خاص برای او نوشته شده است: IDENTITY THIEF ، THE HEAT ، TAMMY ، SPY ، THE BOSS و GHOSTBUSTERS: پاسخ به تماس. میکس در یک فیلم کوچک نادیده گرفته شد به نام ST. VINCENT ، یک وسیله نقلیه بیل موری که در آن خانم مک کارتی برای اولین بار برخی از برش های چشمگیر را آغاز کرد. با این جدیدترین موارد ، او نشان می دهد که هیچ تسویه حساب یک ترفندی نیست ، اما شخصیت کمی باریک است ، و مواد کمی بیش از حد ضعیف است تا ما را متقاعد کند که آیا می خواهد به عنوان یک نمایش دراماتیک کالیبر اسکار تبدیل شود.

این بدان معنا نیست که عملکرد او قابل توجه نیست ، زیرا چنین است. او نقش لی اسرائیل ، نویسنده واقعی زندگی را بازی می کند که در دهه 1970 و 1980 به عنوان بیوگرافیست مشهور موفق بوده و سپس به عنوان جعل نامه های قابل جمع به زندگی جنایتکار روی آورده است. این داستان واقعی (اکثراً) خانم اسرائیل ، خانم مک کارتی را با کلاه گیس ضعیف تراشیده ، آرایش بسیار ناچیز و پرزرق و برق ترین لباسهای پودر نشان می دهد. او همچنین فردی تلخ و تهاجمی است که در صحنه افتتاحیه فیلم ، در سال 1991 به دلیل نوشیدن اسکاچ روی میز کار و گفتن یک همکار به "F-off" از کار خود اخراج می شود. با کلاس ، او نیست. اقدامات او و این اخراج تلقین ما در شخصیت تندی است.

کارگردان ماریل هلر برای بررسی زندگی کسی که چندان خوشحال نیست ، غریبه نیست ، زیرا او بیشتر به عنوان نویسنده / کارگردان شناخته می شود دفتر خاطرات دختر نوجوان (2015). آخرین کار او از نویسندگان فیلمنامه نویسی Nicole Holofcener (ENOUGH SAID ، 2013) و جف Whitty از خاطرات لی اسرائیل اقتباس شده است. خانم اسرائیل پس از شلیک به اوقات ناامیدانه ای برخورد می کند. ناشر او (جین کرتین همیشه فوق العاده) به او می گوید که زندگی نامه فانی بریس بازار ندارد و دیگر هیچ کس نمی خواهد با اسرائیل کار کند ... او هر پل را سوزانده است. Fanny Brice و Tom Clancy هر دو در اینجا عکس می گیرند در حالی که اسرائیل سعی دارد با کشیدن دیگران از خود دفاع کند ... ویژگی شخصیتی در میان کسانی که در زندگی بسیار بدبخت هستند غیر معمول نیست.

در حالی که این الکل را تماشا می کنیم ، فرد ، ساینده ، روزمره با هم مخلوط می شود و روزها فقط احساس محبت نسبت به گربه حیوان خانگی اش می کند - یک صحنه کاملاً هوشمندانه وجود دارد که به نظر می رسد مانند پرکننده ای باشد ، اگر اتفاقاتی نباشد که خیلی زود اتفاق می افتد. خانم اسرائیل در خانه است و در تلویزیون مشغول تماشای LOTTLE FOXES است و ما می بینیم که او کاملاً از بت دیویس تقلید می کند. این توانایی تقلید از دیگران ، وی را به مسیر شغلی جعل و فروش نامه های شخصی "از" مانند نوئل ترسو و دوروتی پارکر سوق می دهد. همچنین او مسیرهای عبور با بدخواهان جک هاک (ریچارد ای گرانت سرحال و پرانرژی) را پیدا می کند. این دو اشتباه یک دوستی و شراکت عجیب و غریب ایجاد می کنند که شروع به جریان نقدی می کند.

توالی بین صاحب کتابفروشی مستقل آنا (دالی ولز با استعداد و کم استفاده) و لی اسرائیل با ایده یک ایده ما را مسخره می کند علاقه را دوست دارم ، اما خانم مک کارتی قادر نیست ما را متقاعد کند که آسیب پذیری لی واقعی است و به لطف عصبانیت و مسیر مجرمانه لی ، رابطه احتمالی خیلی زود از بین می رود. در حین تماشا کردن ، نمی توانستم احساس کنم که نسبت به لی اسرائیل احساس همدردی می کنم ، فقط به این دلیل که او یک زن جنایتکار تنها است. به طور معمول مردان جنایتکار در فیلم Can You Ever Forgive Me? ها مطرودین اجتماعی هستند که مورد تحقیر و ترس قرار می گیرند و یا از آنها می ترسند ، بنابراین این نیرنگ کمی ناراحت کننده است. من شخصاً به سختی می توانم نسبت به هر مجرمی ، بدون توجه به جنسیت وی یا چقدر زندگی و شخصیت او دلسوزانه باشم ، ابراز همدردی کنم.

بهترین فیلم تاکنون در مورد یک جاعل ، اگر من می توانید من را بگیرید ، به دلیل موش و گربه بین خوب و بد کار می کرد ، و مجرم در مرکز سرشار از شخصیت بود. در اینجا ، ما به یک لادن گیر افتاده ایم که از ماشین تحریرهای متعدد برای ایجاد نامه های جعلی استفاده می کند ... همه در محدوده یک آپارتمان کثیف که او با گربه خود به اشتراک می گذارد. اگر تخصص خانم مک کارتی در ارائه یک خط آستین سوزناک یا زمان کمیک بی عیب و نقص آقای گرانت نبود ، این درام سقوط می کرد. اگر هرگز به این دستکاری شک کردیم ، آماده دو صحنه گربه گربه ای باشید که برای ایجاد "هیجان" از مخاطب طراحی شده است.

کارگردان هلر در ارائه احساس اوایل دهه 1990 برای نیویورک ، از جمله نوار همجنسگرا جولیوس '، که مشخصاً امروزه نیز وجود دارد. همچنین یک نکته جالب در مورد چگونگی باور مجموعه داران وجود دارد ، بنابراین روند احراز هویت برای صنعت بسیار مهم است - هرچند نمی توانیم در مورد تقلب احتمالی تعجب کنیم. از جنبه منفی ، واقعاً چیز خشک کن دیگری از تماشای نوشتن یک نویسنده نیست ... حتی کسی به بدبختی لی اسرائیل و حتی روی ماشین تحریرهای کلکسیونی. علاوه بر این ، امتیاز و موسیقی متن فیلم برای فیلم بسیار زیاد بود و در برخی صحنه ها کاملاً حواس پرت کننده بود. ترانه ای از پل سیمون که در پایان کار است به نظر می رسد که توجه اسکار را بخاطر داشته باشد ، اما تا آن زمان ، ما از این که آدم بد دستگیر شدیم خیالمان راحت شد. اما آن بچه گربه ... عجب

(در ابتدا در وبلاگ Impacting Culture منتشر شد)

"من می دانم که من دوروتی پارکر بهتری هستم تا دوروتی پارکر!" - لی اسرائیل (ملیسا مک کارتی) به جک هاک (ریچارد ای. گرانت) پول - یا، به طور خاص، فقدان آن - زندگی بسیاری را متحول می کند. مشاهده این پدیده در بین فقرا رایج است. مشاهده این امر در کسانی که طعم شهرت را چشیده اند و آرزو دارند یک بار دیگر از آن لذت ببرند نیز جذاب است. یکی از این نمونه ها لی اسرائیل است که در سال 2014 پس از نمایش زندگی افراد مشهور زن در دهه های 1960، 1970 و 1980 درگذشت. با این حال، بدنامی نه به خاطر مرگ خانم اسرائیل، و نه به خاطر اوایل مشروع دوران حرفه ای بزرگسالی او، در کنار او قرار دارد. در عوض، خانم اسرائیل در اوایل دهه 1990 با جعل بیش از 400 نامه نگاری از نویسندگان، نمایشنامه نویسان و بازیگران متوفی نام خود را مطرح کرد.

آیا هرگز می توانی من را ببخشی؟، به کارگردانی ماریل هلر بر اساس فیلمنامه ای از نیکول. Holofcener و Jeff Whitty (اقتباس از زندگینامه اعترافات اسرائیل در سال 2008)، آن ماجراجویی جنایتکارانه زندگی اسرائیل 1991-1992 را پوشش می دهد. این خورش درام و تراژدی زندگی‌نامه‌ای، پر شده از لحن‌های کمدی، تحمل بی‌پرده از جنس‌های عاشقانه همجنس‌گرا، و نگاهی بی‌تفاوت به اقدامات خانم اسرائیل، همه را راضی نخواهد کرد. علاقه مندان، تحت مدیریت بیهوده خانم هلر، اجراهای ارزشمند و ثابتی توسط ملیسا مک کارتی متواضع و ریچارد ای. گرانت سرزنده خواهند یافت.

در عصر مدرن ما با نمایشی مانند ستاره‌های پیاده کانال History که در مرحله "میم" قرار دارد، به راحتی می‌توان نیاز اخیر برای احراز هویت را در رابطه با اقلام کلکسیونر فراموش کرد. ارائه نیم نگاهی به آن گذار و یک حادثه کلیدی که آن را تسهیل کرد، شاید به عنوان مخفیانه ترین دارایی Can You Ever Forgive Me عمل می کند؟ هولوفسنر و ویتی با زیر سوال بردن مک کارتی و گرانت حتی اقتدار احراز هویت را نیز برجسته می‌کنند، که منجر به یکی از سینماها در فینال‌های طنزآمیزتر ۲۰۱۸ می‌شود. گفته می‌شود، مونتاژهای ساختگی باعث می‌شود که مسیر شغلی جدید اسرائیل بسیار آسان‌تر از آنچه بود به نظر برسد. اگر فیلمسازان کمی بیشتر روی علم پیچیده و روال جعل اسراییل تمرکز می کردند که نه تنها استعداد نویسندگی او را برانگیخت، بلکه به او کمک کرد تا مدتی که انجام می داد از دست مقامات فرار کند.

در آغاز، سازندگان پشت سر می‌توانی من را ببخشی؟ امیدوار بود جولیان مور و کریس اودود را به ترتیب در نقش لی اسرائیل و (احتمالاً) جک هاک انتخاب کنند. چنین انتخاب‌هایی ممکن است برای دریافت نور سبز فیلم کارساز باشد، اما مک کارتی و گرانت به‌عنوان طبیعی‌تر برای شخصیت‌ها مناسب هستند. مانند جاسوس 2015، ملیسا مک‌کارتی از سر و صداهای مبتذل بداهه او کم می‌کند. او لی اسرائیل را به عنوان نویسنده‌ای ترسیم می‌کند که طعم شهرت را چشیده، اما نگرش غیرقابل تحملش موفقیت بیشتر، همراهان زن و به طور کلی مردم را از خود دور کرده است. ظاهر او در اینجا تقریباً باعث می شود فراموش کنم که او فقط چند ماه قبل در فیلم Can You Ever Forgive Me? های وحشتناک Life of the Party و The Happytime Murders بازی کرده است. (یادداشت جانبی: The Happytime Murders آرزو می کند که ای کاش کمدی سیاه پیتر جکسون در سال 1989 با ضعیفان ملاقات کنید.) در همین حال، من ریچارد ای. گرانت را در نقش هایی مانند جک هاک ترجیح می دهم، یک روسپی همجنس گرا و در عین حال سالخورده، قاچاقچی مواد مخدر و شاید. تنها دوست لی، و نه به عنوان شرورهای بی مزه مانند دکتر زندر رایس در لوگان سال گذشته. هر دو نوبت مک کارتی و گرانت در گفتگوهای اخیر اسکار ظاهر شده اند و به ترتیب به عنوان نامزدهای خوش آمد برای جایزه بهترین بازیگر زن و بهترین بازیگر نقش مکمل مرد خواهند بود. با این حال، اعتراف می‌کنم که در صورت کوتاهی در انجام این کار، آنها را از دست نمی‌دهم.

آیا می‌توانی من را ببخشی؟ ملیسا مک کارتی و ریچارد ای. گرانت استعدادهای خود را در ارائه نمایش قطعی این اپیزود عجیب و غریب در تاریخ ادبیات اخیر جهان به خوبی به کار برده اند. اگر برای هیچ چیز دیگری، مخاطبان باید درس‌های این قسمت کنجکاو را به جان بخرند - احتیاط کنند که چگونه وسایل زندگی خود را به دست می‌آورند و این جنایت، هر چقدر هم که می‌تواند ماجراجویانه باشد، هرگز واقعاً جواب نمی‌دهد.

(توجه والدین: آیا هرگز می توانی من را ببخشی؟ توسط MPAA "برای زبان شامل برخی ارجاعات جنسی و مصرف مختصر مواد مخدر" رتبه R را دریافت کرده است. همچنین توسط BBFC برای "زبان بسیار قوی" و "سوء استفاده از مواد مخدر" رتبه 15 را دریافت کرده است. ".)

لی اسرائیل، زندگی‌نامه‌نویس مشهور، دهه‌ها قبل از اینکه هر دو در عصر دیجیتال رایج شوند، به شیوه‌ی خود متخصص «حقایق جایگزین» و «اخبار جعلی» بود. بسیاری از افرادی که باید بهتر می دانستند، حاضر بودند این "حقایق" را بپذیرند و این "اخبار" را منتشر کنند.

ملیسا مک کارتی با بازی خود به عنوان نویسنده فقیدی که یکی از نویسندگان فقید بود به اوج حرفه هنری می رسد. نام‌های برتر رشته او در دهه‌های 70 و اوایل دهه 80 قبل از تکامل فرهنگی (یا واگذاری، بسته به اینکه چگونه به آن نگاه می‌کنید) همراه با ساییدگی و اعتیاد به الکل، ناشران را وادار کرد که از آثار او دوری کنند. مک کارتی تکنیک‌های آشنای خود را کاملاً با این شخصیت خاص تطبیق می‌دهد.

با افزایش صورت‌حساب‌ها، و با از دست دادن اعتبار و درآمد، او به شدت شروع به نوشیدن مشروبات الکلی کرد و در یک افسردگی عمیق و تقریبا روان‌پریشی فرو رفت. ، او متوجه شد که می توان با فروش نامه های افراد مشهوری مانند کاترین هپبورن و فانی بریس پول زیادی به دست آورد. هر چه محتوا آبدارتر باشد، پول نقد بیشتری را سفارش می دادند. او که خود نویسنده ای با استعداد و شوخ بود، به اندازه کافی با سبک چهره هایی مانند نوئل کوارد و دوروتی پارکر آشنا بود تا تقلیدهایی بسازد که مجموعه داران حرفه ای را به اصالت آنها متقاعد کند. نقل قول از برخی از جعلیات او حتی در نشریات محترم به پایان رسید. در نهایت او به مکاتبات پزشکی که از کتابخانه‌ها می‌دزدید متوسل شد و نتایج را به قیمت‌های بالا به دلال‌های گاهاً پنهان می‌فروخت. اینجا کسی بود که نویسندگان برجسته و آثارشان را دوست داشت و به آنها احترام می‌گذاشت، اما به دلیل شرایط، در واقع میراث آنها را جعل می‌کرد.

برخی از نکات کوچکی که درک ما را از شخصیت او عمیق‌تر می‌کند، شامل صحنه‌ای است که در آن وجود دارد. او در حال تماشای نسخه سینمایی «روباه‌های کوچک» در سال 1941 است و همراه با بازیگران شروع به ارائه دیالوگ می‌کند و حتی قهقهه متمایز بت دیویس را دقیقاً تقلید می‌کند. بیشتر اوقات او در حال چرخاندن اسکاچ است و صحبت‌های همیشه گیج‌کننده‌اش نشان‌دهنده این حالت نیمه‌آشام است.

فیلم در نیویورک فیلم‌برداری می‌شود و از مکان‌هایی استفاده می‌کند که هنوز هم مانند آنها به نظر می‌رسند. بیش از ربع قرن پیش، زمانی که نیویورک کلاسیک اوایل تا اواسط قرن بیستم، محیطی که برای موفقیت قبلی اسرائیل مساعد بود، عمدتاً از بین رفته بود. جولیوس، نواری که چند صحنه کلیدی در آن تنظیم شده است، در آن زمان وجود داشت و اکنون نیز وجود دارد. (مکالمه ای که در آن درباره دشنام های غیرقانونی او وجود دارد با ضبط مارلین دیتریش از "توهمات" به آرامی تاکید می شود، دیتریش موضوع یکی از جعلیات نوئل کوارد اسرائیلی است.)

بیشتر فضاهای داخلی (فروشگاه های کتاب، آرشیوها) ، آپارتمان بد بو اسرائیل، آپارتمان شیک تر و گسترده تر نماینده او) واقعی هستند.

مک کارتی به شدت توسط ریچارد ای. گرانت در اجرای نمایشی و رنگارنگ به عنوان یک همکار الکلی و شریک جنایت، استیون اسپینلا، حمایت می شود. به عنوان یک فروشنده کتاب کمیاب مهربان اما به طور فزاینده مشکوک، براندون اسکات جونز در نقش یک کارمند کتابفروشی بداخلاق که، با تأسف، اسرائیل را به اشتباه می اندازد، جین کرتین به عنوان نماینده ادبی بیهوده او، آنا دیور اسمیت به عنوان یک دوست قدیمی و تعداد زیادی دیگران.

«آیا می‌توانی من را ببخشی؟»، بر اساس و به نام خلاصه‌ای از زندگی‌نامه‌ای باریک اسرائیل از این دوره، تفسیری بسیار هوشمندانه و با جزئیات از یک انسان پیچیده است که به نوبه خود دوست‌داشتنی و نفرت‌انگیز است. ، درخشان و احمقانه

ملیسا مک کارتی مدتی است که در صحنه حضور داشته است، اما هرگز به خوبی در فیلم Can You Ever Forgive Me? آیا همیشه من را ببخش؟ او بیشتر به خاطر کمدی حواس پرت و بی پروا (ساقدوش ها، گرما، یا تقریباً هر فیلم دیگری که بعد از ساقدوش ها ساخته است) یا شخصیت های عجیب و غریب با سر حباب (دختران گیلمور) شناخته می شود. این بار، او شخصیتی را بازی می کند که آنقدر واقعی، بسیار معیوب، نمک زمین، و بسیار انسانی است که من به عنوان یک مجری برای او احترام تازه ای قائل هستم.

می توانی همیشه ببخشی. من؟ بدون طنز نیست این داستان کمی بیشتر از آنچه از تریلرها انتظار دارید روایت می شود. نویسنده نیویورکی، لی اسرائیل (مک کارتی) روزهای سختی را پشت سر گذاشته است و او به دنبال پول است. از آنجایی که هیچ کس آخرین ایده او را برای بیوگرافی (درباره فانی بریس) منتشر نخواهد کرد، او به فروش اسناد تقلبی به معنای واقعی کلمه توسط نویسندگان مشهور به عنوان راهی برای گذران زندگی روی می آورد. او از همکار فلای بار (ریچارد ای. گرانت) برای کمک به او کمک می گیرد و در نهایت هر دو از سر خود می گذرند.

آیا می توانی من را ببخشی؟ فضای اوایل دهه 90 نیویورک را کاملا به تصویر می کشد و هر مبادله و رفتاری به طرز دردناکی واقعی به نظر می رسد. هیچ چیز به خاطر باهوش بودن بازنویسی یا هوشمندانه به نظر نمی رسد. مک کارتی و گرانت شیمی بسیار خوبی دارند و فیلم را همراه با تحسین برانگیز نگه می‌دارند و باعث می‌شوند آن را حتما ببینید.

در "آیا می توانی من را ببخشی؟" یک نویسنده سالخورده که به خاطر زندگینامه‌هایش شناخته می‌شود، متوجه می‌شود که مورد توجه ویراستاران، منتقدان و مردم قرار نگرفته است. او در ناامیدی شروع به دزدی، تزئین یا جعل نامه های افراد مشهور مرده مانند نوئل کوارد یا دوروتی پارکر می کند. بعد از مدتی او در حال تایپ و فروش نامه با سرعت صنعتی است. یک همدست مذکر به او کمک می کند تا پول جمع کند...

"آیا می توانی من را ببخشی؟" ترکیبی دلپذیر از درام و تراژیک کمدی است که عمدتاً به خاطر بازی عالی دو قهرمان آن قابل توجه است. همچنین تداعی فوق العاده ای از یک محیط خاص وجود دارد که برای بسیاری از بینندگان بیگانه است.

هرگز می‌توانی مرا ببخشی؟ که بر اساس یک مورد واقعی ساخته شده است، نکات اخلاقی و فکری زیادی را مطرح می کند. در مورد خطرات جعل: آیا ما در مورد یک جاپ شاد و/یا یک جنایت (بیشتر) بدون قربانی صحبت می کنیم؟ یا در مورد چیزی بسیار تاریک تر صحبت می کنیم؟ من، من تمایل دارم که دیدگاه بسیار مبهمی نسبت به جاعلان داشته باشم. برای من، آنها دشمن حقیقت و واقعیت هستند که حافظه جمعی انسانی ما را تضعیف می کند. و من هنوز با جاعلي برخورد نکرده ام که خود را يک نيمه خداي درخشان در ميان گوسفندان ندانسته باشد...

از اين منظر، فيلم با «Der gefälschte Mond» حساب دوگانه خوبي را به همراه خواهد داشت. فون گالیله، یک مستند ARTE. (من کاملاً مطمئن نیستم که مستند در ترجمه انگلیسی وجود داشته باشد، اما این یک فرض منطقی است.) "Mond" داستان واقعی زندگی یک جاعل را روایت می کند که به اکتشافات بزرگ گالیله می پردازد - و باور کنید، واقعاً تکان دهنده است. داستانی در مورد مردمی که گنجینه های ملی را ویران می کنند، کتابخانه های چند صد ساله را غارت می کنند یا به دستاوردهای علمی فوق العاده دست می زنند.

این داستان واقعی که در دهه 1990 اتفاق می‌افتد، زندگی‌نامه‌نویس نفرت‌انگیز لی اسرائیل را در جنایت به تصویر می‌کشد. این داستان جالبی است، اما دلیل اصلی تماشای آن، اجرای نقش اول بسیار درخشان ملیسا مک کارتی است که توانسته اسرائیل را به وضوح وحشتناک و در عین حال به طرز شگفت‌انگیزی قابل ربط بسازد. ریچارد ای. گرانت همیشه قابل اعتماد به عنوان شریک جنایی او سرگرم کننده است، اگرچه این اجرای مورد علاقه من گرانت نیست، بنابراین نمی دانم چرا به نظر می رسید که او به اندازه مک کارتی مورد تحسین قرار گرفته است.

علاوه بر این داستان و اجراها این برای ارائه نگاهی به دنیایی از مجموعه نامه های ادبی که اکثر ما با آن ناآشنا هستیم قابل توجه است. هرگز می‌توانی مرا ببخشی؟ کار خوبی را انجام می دهد که درجاتی را وارد می کند، با یک خانم کتابفروشی خوب شروع می کند و سپس به مجموعه داران جدی تر، کنوانسیون ها و شخصیت های سایه می پردازد.

اول از همه، برای اجرای ملیسا مک کارتی هرگز می‌توانی مرا ببخشی؟ را ببینید. واکنش اولیه من "بالاخره" بود. آیا این می تواند پایان تمام بازی های هولناک قبلی او در کمدی های لنگ باشد؟ او در اینجا نقشی جدی را بر اساس خاطراتی به همین نام از مرحوم لی اسرائیل بر عهده گرفت. اسرائیل برای مدت نسبتاً کوتاهی نویسنده موفق زندگی نامه هایی از جمله افراد برجسته ای مانند کاترین هپبورن و تالوله بانکهد بود تا اینکه در مورد یک زندگی نامه ناموفق درباره استی لودر شعله ور شد. در اوایل دهه 90، اسرائیل شکست خورد و قادر به پرداخت اجاره آپارتمان در سمت غربی خود در منهتن نبود.

"سرگرمی" زمانی آغاز می شود که اسرائیل تصمیم می گیرد شروع به جعل نامه هایی از چراغ های ادبی معروف کند که با دوروتی پارکر شروع می شود. . مک کارتی نقش اسراییل را همان طور که بود بازی می کند: یک آدم بداخلاق که رفتار غیراخلاقی اش کاملاً سرگرم کننده است. ریچارد ای. گرانت در نقش جک هاک، یک همجنس باز همجنس باز که در نهایت به اسرائیل در فعالیت های پلیدش کمک می کند (اگر گرانت اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را برد تعجب نکنید) به او پیوست.
طرح داستان اسراییل را دنبال می کند، زیرا او ابتدا کارمند جوان کتابفروشی، آنا، متقاعد شده است که جعلیات ادبی اسرائیل واقعی است. اسراییل در نهایت به رد ابتکارات عاشقانه آنا می پردازد. این تنش زمانی تشدید می‌شود که اسراییل پس از اینکه یکی از جعلیات نوئل کوارد او به عنوان جعلی مورد سوال قرار می‌گیرد، در لیست سیاه قرار می‌گیرد. اینجا جایی است که هاک برای فروش نامه‌های اسرائیل اجباری می‌شود.

ممکن است روایت از بین رفته باشد، اما چند چرخش داستانی دیگر باعث می‌شود اوضاع به اوج اجتناب‌ناپذیر برسد. اسرائیل و هاک پس از مرگ گربه اسرائیل در حالی که هاک گربه در آپارتمان نشسته است با هم درگیر می شوند. اسرائیل دوباره به سرقت نامه‌های اصلی در کتابخانه‌های تحقیقاتی باز می‌گردد و در نهایت توسط اف‌بی‌آی دستگیر می‌شود.

داشتن فیلمی که در آن شخصیت‌های همجنس‌گرا همگی نجیب نباشند (یک داستان فرعی شامل اسرائیل و اسرائیل می‌شود) بسیار شاداب است. یک عاشق لزبین سابق که یک گفتگوی بالقوه برای آشتی دارد که به جایی نمی رسد). مشکل سازتر این است که تمایلات اسرائیل به عنوان سرگرمی حفظ می شود - نباید فراموش کرد که کاری که او انجام داد ماهیت جنایی داشت. با این وجود، یکی از موضوعات در اینجا بخشش است زیرا اسرائیل از صدور حکم او در دادگاه فدرال ابراز پشیمانی می کند. مشخصاً او هنوز ابراز غرور می کند که مردم واقعاً معتقد بودند نامه های او واقعی هستند، اما در نهایت متوجه شدند که دیگران از فعالیت های او صدمه دیده اند.

عملکرد مک کارتی کاملاً خوب است دقیقاً به این دلیل که می خواهید ببینید او چقدر شخصیت خود را پیش می برد. در مسیر هلاکت کارگردان ماریل هلر در نهایت درست است که ما را متقاعد کرده است که اسرائیل، علیرغم تمایلات پست خود، نقد اجتماعی عمیقی ارائه کرده است: و البته این است که مردم هر چیزی را باور خواهند کرد، با علائم دلار در مقابل چشمانشان!