🎥 دانلود فیلم Alien: Covenant 2017 (بیگانه: کاوننت) دوبله فارسی بدون سانسور 📥

فیلم داستان سفینه فضایی «پیمان» را دنبال می‌کند که مسافران آن در حال سفر به سیاره‌ای ناشناخته و خالی از سکنه هستند. اعضای این سفینه به زودی متوجه می‌شوند که موضوع دوم در مورد سیاره صدق نمی‌کند و آنها تنها نیستند…
در نقطه دور افتاده‌ای از کهکشان اعضای یک سفینه فضایی که همگی کلون هستند، به دنبال کشف بهشتی گم‌شده و ثبت نشده می‌گردند و در حالی‌ که در سیاره جدید آنها با «دیوید» ملاقات می‌کنند، دنیای مرموزی که اطراف‌شان را فرا گرفته است، رفته رفته تاریک و خطرناک‌تر می‌شود تا اینکه...
داستان درباره یک کشتی‌ فضایی به نام کاوننت (پیمان) است که در کهکشان دور، در جستجوی یک سیاره ویژه است. بعد از یافتن و رسیدن به این سیاره، اعضای خدمه فکر می‌کنند که یک بهشت کشف نشده را پیدا کرده‌‌اند اما بی خبرند که این یک دنیای سیاه، تاریک و خطرناک است که تنها یک نفر در آنجا زندگی می‌کند ...
داستان فیلم در مورد یک کشتی‌ فضایی به نام «کاوننت» است که در کهکشان دور، در جستجوی یک سیاره‌ی بخصوص است. بعد از یافتن و رسیدن به این سیاره، اعضای خدمه فکر می‌کنند که یک سرزمین کشف نشده را پیدا کرده‌‌اند. اما خبر ندارند آنجا یک دنیای تاریک و خطرناک است که تنها یک نفر به نام "دیوید" در آنجا زندگی می‌کند، همان رباتی که در فیلم Alien: Covenant «پرومتئوس» (Prometheus) جان سالم به در برد...

جهت دانلود فیلم Alien: Covenant 2017 (بیگانه: کاوننت) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

به نظر می رسد که در "بیگانه: میثاق" ، ریدلی اسکات و نویسندگانش سعی کردند با استفاده از بهترین عناصر دوست داشتنی قسمت های قبلی بیگانگان ، از طرفداران حق رای دادن که از "پرومتئوس" متنفر بودند ، دلجویی کنند - اما شاید همچنین برای استتار قصد خود برای رسیدن به یک راه دور بلاک باستر متوسط و کمتر معمولی نسبت به آنچه مخاطبان مدرن (و استودیوها) مایل به پذیرش در این عصر ابرقهرمانان هستند. تصور من این بود که آنچه در ظاهر به نظر می رسد بسیار مستقیم است - و حتی برخی حتی ممکن است بگویند مشتق - بازخوانی ضرب های داستان آشنا در واقع فقط یک حیله است که حتی بیشتر به عمق موضوعات بررسی شده در "پرومتئوس" می پردازد. از آنجا که 'Alien: Covenant' نه تنها به "کالبد شکافی" پویای خالق / مخلوق / موجود می پردازد: بلکه خط داستانی اندروید دیوید را تا حدی منطقی به نتیجه می رساند. اگر تا حدی منطقی باشد.

حالا اگر متنفر بودید پرومتئوس ، یا فقط آن را به عنوان یک فیلم گنگ که اکثر شخصیت ها احمق هستند و هیچ چیز توضیح داده نمی شود یا منطقی نیست ، آن را رد کرد ، در عناصر داستان کمتر متعارف در "بیگانه: میثاق" چیز دیگری را دوست ندارید ، و همچنین ممکن است اکنون مطالعه این بررسی را متوقف کنید (btw ، اگر هنوز درباره "پرومتئوس" س questionsالی دارید ، پیوندی به مقاله ای پیدا خواهید کرد که همه چیز را با کلیک کردن بر روی نام کاربری من توضیح می دهد). اما اگر آن را دوست نداشتید - یا دست کم زیرنویس مذهبی و نکاتی را که در مورد خلقت ایجاد کرده بود جالب توجه جلوه داد - احتمالاً برخی از جنبه های "بیگانه: میثاق" را بسیار لذت بخش خواهید دید. همانطور که یادآوری می کنید ، چرخه خلقت به تصویر کشیده شده در "پرومتئوس" به شرح زیر است: خدایان (با نام مستعار "مهندسان") بشریت را می آفرینند - بشر دیوید را خلق می کند - دیوید به نوبه خود شروع به آزمایش روی خالقان خود (انسان ها) می کند تا چیز جدیدی را خلق کنید.

ادامه / تشدید آن چرخه کاملاً دیوانه وار - و روحیه خنده دار آن - در "Alien: Covenant" (مراقب باشید: اسپویلرها برای کل فیلم دنبال می شوند): جاه طلبی دیوید برای ساخت پرش از خالق به خالق رشد تصاعدی داشته است. اکنون چیزی کمتر از نابودی خدایان و همچنین آزمایش روی آنها وجود ندارد - و این باعث می شود که به سختی بتواند در بخش دانشمند دیوانه (یا ربات قاتل دیوانه) به مقام برسد. با کشتن خدایان ، او ، ماشین ناشایست و آفرینش "طبقه 2" "بهشت / بهشت" را تسخیر می کند و تنها خالق می شود (انسان به حیوان موش آزمایشگاهی تنزل می یابد) و بدین ترتیب چرخه آغاز شده در "پرومتئوس" بسته می شود.

مسلماً فیلم از نظر داستان و گام به گام ناهموار است - اما من جاه طلبی آن را تحسین می کنم. 'Alien: Covenant' هیبریدی جذابی است که به نوعی در نیمه راه زمان اجرا از یک فضای علمی-تخیلی نسبتاً مستقیم و زمین بسیار آشنا Alien به یک فیلم ترسناک گوتیک (یک حداقل برای مدتی قبل از تبدیل شدن به یک علمی معمولی تر) تبدیل می شود -fi / فیلم اکشن). در قسمت گوتیک فیلم ، هیولا / موجودی ساخته بشر (دیوید) میز را برگردانده و نقش دکتر فرانكشتاین را بر عهده گرفته است تا موجوداتی را با طراحی خودش بسازد. این موجودات - که به نظر می رسد اولین زنومورف واقعی هستند - منعکس می کنند و نشان می دهند که دیوید واقعاً چه کسی است و چقدر ظاهر انسان را فریب می دهد. زیرا گرچه او برخی از صفات بسیار انسانی را از خالق خود به ارث برده است (احساسات ، کنجکاوی ، خودخواهی ، اشتیاق به ایجاد - در میان دیگران) ، او هنوز هم یک ماشین است که به منطقی پایبند است که در نهایت به همان اندازه برای یک انسان بیگانه است. خود زنومورف - و کشنده است. به همین دلیل کاملاً منطقی است که دیوید "طراح" این ارگانیسم کامل و شبیه به ماشین است (هنرمند سوئیسی HR Giger ، که بیگانه اصلی را خلق کرد ، به یک دلیل آن را "بیومکانیوئید" نامید).

در "بیگانه: میثاق" ، دیوید دشمن اصلی انسان ها است - و بشریت -. در واقع ، به منظور داستانی که در بیگانه: کاوننت روایت شده است ، او شیطان است (او حتی از مشهورترین شعرهای شیطان "بهشت گمشده" جان میلتون به نقل از مشهورترین موارد شیطان صحبت می کند). اگر شیطان در این داستان بخواهد زندگی خود را به تصویر بکشد (تصویر واقعی او - برای دیوید فقط ویژگی های انسانی داده شده بود تا تعامل با او برای انسان "راحت تر" باشد) ، مطمئناً او شیاطین را خلق می کرد: و نیست آیا زنومورف آخرین شیطان است که مستقیماً از تاریکترین گودالهای جهنم بیرون آمده است؟ بیگانه: کاوننت "Alien: Covenant" اساساً ریف در "Paradise Lost" ساخته میلتون بود که تعجب آورترین جنبه فیلم برای من بود. داستان داوود از صعود شیطان به بهشت (بهشت) پیروی می کند ، جایی که او خدایان را می کشد و حکومت خود را آغاز می کند ، بنابراین آن را به جهنم تبدیل می کند و به سن انسان پایان می دهد (و برای شما که فکر می کنید من کمی به اینجا برسید: عنوان فیلم در ابتدا قرار بود "Alien: Paradise Lost" باشد. حالا فارغ از اینکه فیلم را دوست داشتید یا نه ، باید اعتراف کنید: این دقیقاً بافت یک فیلم پرفروش عمومی و معمولی نیست ، درست است؟

در پایان فیلم ، دیوید سوار میثاق سفینه فضایی است. - که او آن را به نسخه منحرف طاق نوح تبدیل کرده است - و به دنیای جدیدی سفر می کند که قصد دارد نسخه جدید خود از پیدایش را آغاز کند. او حتی ممکن است دین جدیدی را شروع کند: کتاب مقدس که توسط یک ربات قاتل دیوانه با یک مجموعه خدایی نوشته شده است (فقط به این فکر کنید که چقدر جنون دیوانه - و کاملاً شگفت انگیزی به نظر می رسد). کابوس لاوکرفتین را که خلق خواهد کرد و موجوداتی که نسخه "او" از زمین را پر کنند تصور کنید. من دوست دارم دنباله ای برای "Alien: Covenant" باشد که ما را به آنجا برساند و سرانجام کاملاً به جنون برسم. این گام بعدی منطقی خواهد بود: پس از اینکه قهرمانان انسانی از خدای عصبانی در "پرومتئوس" بازدید کردند که می خواست بشریت را نابود کند ، و سپس کشف می کند که بهشت خالی است و خدایان همه در "بیگانه: میثاق" مرده اند ، آنها باید بعدی را ملاقات کنند شیطان در جهنم تازه ایجاد شده خود. پیشنهاد من برای عنوان: 'Alien: Genesis'.

فیلم های مورد علاقه: IMDb.com/list/mkjOKvqlSBs/

شاهکارهای کمتر شناخته شده: imdb.com/list/ ls070242495 /

فیلم های کم هزینه و B مورد علاقه: imdb.com/list/ls054808375/

نمایش های تلویزیونی مورد علاقه بررسی شده: imdb.com/list/ls075552387/

بنابراین یک بار دیگر ، پس از خطای پرومتئوس ، ریدلی اسکات خود را به عنوان یک استاد تصویری ثابت می کند و در عین حال کاملاً بی کفایت هنگام ایجاد داستان بیگانه باورپذیر است.

بزرگترین مشکلی که من با پرومتئوس داشتم مجموعه ای از مخلوقات و عجیب و غریب بود که خدمه را تشکیل می داد و شاید امیدوار بود که آقای اسکات خودش متوجه این موضوع شده و این بار جبران کند. خطا .... نه ، متاسفانه نه بار دیگر با خدمه ساده ای رفتار می کنیم که تصمیمات بسیار رقت انگیز و باورنکردنی را می گیرند. آیا واقعاً ما باید باور داشته باشیم که خدمه فقط ماموریت اصلی خود را رد می کنند (که به ما گفته شده بیش از 10 سال در برنامه ریزی برای اطمینان از ایمن بودن مقصد خود بوده اند ، و غیره) فقط به این دلیل که آنها اتفاقاً در یک سیاره جدید فقط توسط شانس. فرصت؟ فقط مسخره و این فقط شروع است. چند مثال دیگر:

با این فرض که ناباوری خود را به حالت تعلیق درآوریم و کل را بپذیریم "بیایید همه استعمارگران و همه چیزهایی را که برای دهه ها برنامه ریزی کرده ایم برای فرود آمدن در این سیاره ناشناخته جدید به خطر بیندازیم "پیش فرض ، چرا این دانشمندان ادعا شده دوباره یکبار دیگر نیاز به هرگونه لباس محافظ را نادیده می گیرند؟ بنابراین هیچ تجهیزات تنفسی ، هیچ چیز برای محافظت از آنها در برابر عوامل بیماری زای بیگانه وجود ندارد. تفکر خوب!

با انتخاب یک اندروید یا تقریباً کل خدمه انسان بدون تجهیزات محافظتی برای تحقیق در مورد دنیای بیگانه ، چه کسی باید برود؟ بله درست است ، همه انسانهای محافظت نشده را بفرستید!

انتخاب فرود درست در نزدیکی منبع سیگنال ناشناخته ، یا فرود چند مایل دورتر و با وجود وجود زمین صاف و صاف در چند فوت دورتر ، در یک فوت آب قرار دارید؟ بله ، این پا خیس و یک پیاده روی عظیم است که همه مردم دور و بر شما هستند!

غلاف های کوچک بیگانه در این جهان بیگانه ، اسپورهای بیگانه خود را به هوا می کشند؟ مطمئناً ، فقط بینی خود را به آنجا وارد کنید و یک بو خوب داشته باشید. مطمئنم که خوب خواهد شد!

خدمه توسط اسپورهای گفته شده آلوده می شوند؟ نگران هرگونه اعمال قرنطینه نباشید ، فقط آنها را در حالی که در خون استفراغشان پوشیده شده است به کشتی برگردانید.

ارگانیسم بیگانه فقط از خدمه آلوده گفت: فقط درب قفل شده را باز کنید و سعی کنید آن را شلیک کنید ، اما مراقب باشید که در نقطه خالی نقطه را از دست ندهید و سپس روی خون بلغزانید. دو بار. (وقتی این اتفاق افتاد ، مردم در سینما خندیدند. من برای بار دوم نیمی از فیلم کمدی را انتظار داشتم!)

ده ها هزار از اجساد مرده ، و یک شهر مرده عظیم که فقط توسط دیوید آندروید از مأموریت پرومتئوس ساکن است ، که اسکن سیاره ای موفق نشده است هنگام تعیین "امن" بودن سیاره از مدار بلند شود؟ نیازی نیست از دیوید بپرسید چه اتفاقی افتاده است ، فقط بپذیرید که همه چیز خوب است.

زیرزمین های تاریک به تنهایی به همه جا می روند؟ انجام دهید! هیچ اتفاق بدی رخ نخواهد داد.

تخم های بزرگ بیگانه ای که در مقابل شما باز می شوند؟ فقط نگاهی به درون داشته باشید. چه مشکلی ممکن است رخ دهد؟

لیست تصمیمات احمقانه فقط ادامه دارد و روشن است!

در حالی که از نظر بصری فیلم معمولاً عالی ، تمام CGI-Alien بسیار بزرگ بود. شخصاً به نظر من قابل قبول تر از جلوه های عملی مورد استفاده در Alien and Aliens است که غیر قابل بخشش است ، با توجه به موجودی که بیگانه: کاوننت ها در آن وجود دارند قابل بخشش نیست!

علاوه بر این ، خدمه ، جدا از لکه بینی (همانطور که هست تحت هدایت آقای اسکات این روزها) ، کاملا فراموش نشدنی هستند. من دیشب بیگانه: کاوننت را دیدم و امروز اسم یک شخصیت را به خاطر نمی آورم. یک استثنا دیوید / والتر است و یک بار دیگر فاسبندر کار بزرگی انجام می دهد. (شاید به همین دلیل است که دو شخصیت وجود دارد - برای جبران کمبود شخصیت های مناسب دیگر).

مشکل دیگر از نظر روایت این است که هم پرومتئوس و هم میثاق در واقع برای ساختن جهان بیگانه عمل کرده اند به نظر من خیلی کوچکتر در موجود بیگانه و بیگانه اصلی ، این موجود فقط موجود زنده ای ناشناخته از دورترین نقاط جهان بود و از این رو ترسناک تر. (همین موضوع در مورد سوارکار فضایی نیز انجام شد). اما بیگانه: کاوننت های جدید سعی کرده اند همه چیز را به نوعی به بشریت گره بزنند - یعنی مهندسان (که همان جوکی های فضایی نیز هستند) هم انسانیت و هم ویروس روغن سیاه را ایجاد کردند و سپس Xenomorph ظاهراً توسط دیوید (که در نوعی ایجاد شده توسط انسان) به نحوی که با روغن سیاه و DNA انسان دستکاری ژنتیکی می کند ، در حالی که در یک غار زندگی می کند و با فلوت خود بازی می کند. به دور از گسترش جهان بیگانه ، هر دو این پیش درآمد در واقع با قرار دادن انسان در مرکز همه چیز ، آن را کوچک کرده اند ، در حالی که در عین حال موفق به پاک سازی و خنثی کردن یکی از بزرگترین موجودات سینمایی در تمام دوران ها شده اند. چیزی که ریدلی اسکات می گوید این است که کل سریال Alien و Xenomorph نمادین خود فقط توسط یک اندروید نابجای و با مشکلات خدا / پدر ساخته شده اند. چه بسیار رقت انگیز و ناامید کننده است. من شخصاً از اینكه فیلم ها سعی می كنند همه چیز را تا درجه یك میلیونم توضیح دهند بدم می آید زیرا در نهایت به عنوان یك ضدكلیماكس عظیم در می آید. چه مشکلی داشت که زنومورف فقط یک شکل زندگی ناشناخته ناشناخته از دورترین نقاط فضا باشد ؟؟؟

من می توانم ادامه دهم ، اما در اینجا یک محدودیت کلمه وجود دارد.
< سرانجام ، پایان کار بسیار ناتوان و ضد کلکاتیکی است. CG - Alien فقط به نوعی کشته می شود و بس. و "پیچ و تاب" * ahem * با دیوید / والتر از یک مایل دورتر دیده می شد ، گرچه دیوید زمان کافی برای بریدن دست خود و تغییر لباس و مدل موی خود نداشت.

2 ستاره سخاوتمندانه. یکی برای تصاویری که یک بار دیگر زیبا هستند و دیگری برای تلاش بسیار فاسبندر.

بیگانه: کاوننت از همه نظر بدتر از همه فیلم‌های بیگانه است که پیش از آن ساخته شده است و من در واقع فیلم‌های وحشتناک بیگانه‌ها در برابر غارتگر را در آن گنجانده‌ام، زیرا حداقل آن‌ها اینقدر غم‌انگیز قول نداده‌اند و کمتر ارائه کرده‌اند. بیگانه: کاوننت مملو از deus ex machina، کلیشه‌ها، حرف‌های بد تکنو، دیالوگ‌های بدتر، و تروپ‌های بیش از حد استفاده شده است. این نه تنها بد است، بلکه به طرز خنده‌داری بد است. در این بررسی اسپویلرهای زیادی وجود دارد، با این وجود از شما می‌خواهم که ادامه مطلب را بخوانید تا بتوانم شما را از شر این زباله مطلق نجات دهم.

مزخرفات تقریباً در دقایق اول فیلم شروع می‌شوند. یک فاجعه بر سر کشتی مستعمره‌ای می‌آید که بنا به دلایلی در اعماق فضا توقف کرده است تا بادبان‌هایش را باز کند تا دوباره شارژ شود. من حدس می‌زنم کشتی با انرژی خورشیدی کار می‌کند یا چیزی شبیه به آن، زیرا افرادی که فیلمنامه را می‌نویسند، در آینده به این شکل عمل خواهد کرد، و به خود زحمت ندادند که با یک مشاور فنی چک کنند. بنابراین این فاجعه - یک انفجار نوترینوی غول‌پیکر ناشی از گوز شدن ستاره نزدیک یا چیزی شبیه به آن - به بادبان‌های خورشیدی کشتی آسیب می‌زند و باعث می‌شود آتش‌سوزی در همه جا رخ دهد و دریچه‌های بخار شروع به پاشیدن بخار کنند و مهم‌تر از همه باعث کشته شدن کاپیتان کشتی جیمز فرانکو می‌شود. تصور کنید که بخش بزرگ تری داشت اما دیدم که این فیلمنامه به کجا می رود و حصار را به همراه نومی راپاس که واقعاً فقط به شکل ظاهری ظاهر می شود، برید، اما من پرت می شوم.

بنابراین خدمه پرواز 15 نفره (بقیه از جمعیت مستعمره‌نشین‌های کشتی در فریزرهای آویزان نگهداری می‌شوند که انگار روی چوب لباسی‌ها می‌چرخند) باید بادبان‌ها را تعمیر کنند. در حالی که دنی مک براید در خارج از کشتی است و این کار را انجام می دهد، کلاه ایمنی او سیگنال مرموز یکی را که در حال خواندن آهنگ جان دنور – حتی شوخی نمی کنم – را رهگیری می کند. ظاهراً فقط کلاه دنی مک‌براید می‌تواند این را انتخاب کند، زیرا کشتی دارای «حافظه‌های ارتباطی» است که مانع از تلاش‌های ارتباطی می‌شود، زیرا فکر می‌کنم سیستم‌های ارتباطی روی کشتی‌های فضایی با انرژی خورشیدی آینده اینگونه کار خواهند کرد.

ناخدای جایگزین که هیچ کس به او اعتماد ندارد، زیرا او "یک فرد با ایمان" است، تصمیم می گیرد کشتی را از مسیر خارج کند تا منبع انتقال را بررسی کند، زیرا این کشتی از سیاره ای می آید که بسیار عالی است. نزدیک‌تر از مقصد اصلی خود که هنوز 7 سال با آن فاصله دارد، و با این حال، زمانی که سیاره‌ای را برای استعمار انتخاب می‌کردند، به نوعی آن را از دست دادند. البته به نظر می رسد سیاره ای که آنها پیدا کرده اند سیاره ای است که نومی راپس و مایکل فاسبندر از فیلم قبلی در آن زندگی کردند.

این deus ex machina در بدترین حالت خود است. احتمال خالی شدن بنزین یک کشتی در وسعت فضا و پنچر شدن لاستیک در مقابل متل سیاره بیتس، بقیه فیلم را کاملاً تضعیف می کند، که حتی بدون این تدبیر احمقانه هم وحشتناک بود.

استعمارگران با تنها شاتل خود یک جشن فرود ترتیب می دهند، زیرا البته این کار را می کنند. آنها یک دنیای مرده وحشتناک را پیدا می کنند زیرا مطمئناً دارند. تعدادی از آنها بر اثر اسپورها بیمار می شوند و در نهایت هیولاهایی به دنیا می آورند، زیرا البته این کار را می کنند. وقتی دیوید ظاهر می شود، اوضاع به ویژه بد می شود.

بله دیوید از زمان وقایع پرومتئوس زنده مانده است، موهایش رشد کرده است زیرا حدس می‌زنم شرکت Weyland اندرویدهایی می‌سازد که نیاز به کوتاه کردن مو دارند. برخی مزخرفات بیشتر اتفاق می‌افتد - من قصد ندارم به جزئیات آن بپردازم زیرا بسیار هکرانه و قابل پیش‌بینی است. کافی است بگوییم افراد بیشتری می میرند. و سپس اولین پیچ و تاب عظیم بیگانه: کاوننت رقت انگیز: دیوید تخم مرغ و بغل کننده صورت را اختراع کرد. درست است. دیوید اندرویدی که هنوز بهترین برداشت خود را از پیتر اوتول انجام می دهد، در دنیای مهندس مرده ای که هیولاها در آن زندگی می کنند سرگردان شده بود، تصمیم گرفت که با تمام این مدت در دستانش، ممکن است تهدید بیگانه را نیز اختراع کند، زیرا از آن عصبانی بود. چیزی را نمی‌دانم، و می‌خواهد با اختراع یک هیولای سر آلت تناسلی، آن را بر سر بشریت از بین ببرد. شاید چون او بدون آلت تناسلی ساخته شده است، من واقعا مطمئن نیستم، آنها آن را پوشش نمی دهند. هرگز به اندازه کافی توضیح داده نمی شود که او چگونه این کار را انجام می دهد یا از چه ابزاری استفاده می کند، یا حتی چگونه می داند که چگونه این کار را در وهله اول انجام دهد.

ما به طور تصادفی با جسد زنده و زنده نومی راپاس برخورد می کنیم. دیوید بنا به دلایلی متل آلا بیتس و همچنین یک استودیوی هنری پر از پوسترهای ترسناکی که دیوید از او ساخته بود نگه داشته است - حدس می زنم این سیاره یک لابی سرگرمی داشته باشد. آنچه در پی می‌آید یک سکانس بد، مزخرف، کاملاً عاری از تعلیق یا تنش است، تعقیب و گریز با اثرات مخلوق وحشتناک. من حوصله ندارم به شما بگویم که چگونه به پایان می رسد، به همان اندازه احمقانه و قابل پیش بینی است. فیلمنامه دنباله Bladerunner که اکنون هیچ امیدی به آن ندارم. من نمی دانم مشکل ریدلی اسکات چیست. او به کار با فیلمنامه های کاملاً وحشتناک ادامه می دهد. آیا او از قبل این زباله ها را می خواند؟ آیا او در روز اول تیراندازی ظاهر می‌شود و فقط می‌گوید "به جهنم، بیا این مزخرفات را در قوطی ببریم"؟ شاید او این پروژه‌ها را انجام می‌دهد تا بودجه‌های امانی برای بچه‌هایش ایجاد کند - نمی‌دانم بودجه بیگانه: کاوننت کجا خرج شد، به نظر می‌رسید که می‌توانست برای کمتر از یک چهارم هزینه فیلمبرداری شود. . از بیگانه: کاوننت بگذر و فقط برای ایمن بودن از هر فیلم دیگری که اتفاق می افتد آن را نادیده بگیرید. تمام آشفتگی لعنتی یک فرنچایز را از مدار خارج کنید. فقط می توانم امیدوار باشم که این آخرین میخ در تابوت این سریال باشد که زمانی عاشقش بودم.

"بیگانه" هنوز هم تا به امروز یک شاهکار پر تنش، تکان دهنده و ترسناک است، یکی از موارد مورد علاقه من در این ژانر. بزرگ‌تر و جسورتر «بیگانه‌ها» یکی از آن دنباله‌های کمیاب است که به خوبی نسخه قبلی خود است. هر دو دو فیلم مورد علاقه من هستند و شخصیت ریپلی یکی از نمادین ترین شخصیت های زن در فیلم Alien: Covenant است. «بیگانه 3» و «رستاخیز» مشکلات خود را داشتند، اما از نظر من آنقدرها بد نبودند، در حالی که «پرومته» دارای برخی از عناصر خوب و همچنین برخی از ایرادات عمده بود.

نظرات من در مورد «بیگانه: پیمان» نسبتاً شبیه موارد من در «پرومته» است. نه به آن بدی که تصور می شد (با خواندن نقدهایی که عمدتاً منفی بودند)، اما با توجه به درخشش «بیگانه» و «بیگانه» می توانست خیلی بهتر باشد. با یک بازیگر خوب، و با نقش آفرینی یک کارگردان با استعداد (به ویژه از نظر بصری) ریدلی اسکات، «بیگانه: پیمان» می توانست و باید به مراتب بهتر از این می بود. برخی از نقاط قوت غیرقابل انکار در اینجا، در همان «بیگانه: پیمان» نیز همان خطاهای «پرومته» را مرتکب می‌شود، و حتی بیشتر از این اشتباه می‌کند که به جز ارائه چند پاسخ ضروری به اهداف «پرومتئوس»، به آن اهمیت چندانی نمی‌دهد. .

بیایید با نقاط قوت «بیگانه: پیمان» شروع کنیم. حتی زمانی که نوشتن و داستان در حد خوبی نبود، فیلم‌های اسکات همیشه از نظر بصری زیبا به نظر می‌رسیدند. «بیگانه: پیمان» یک استثنا نیست. تنظیمات فوق العاده به نظر می رسند، زیبایی محض و با وهم آلودی واقعی، فیلمبرداری آن را کامل می کند و اغلب به شدت گیرا است و بیشتر جلوه های ویژه (به غیر از جلوه های ناامید کننده ارزان قیمت برای زنومورف) یک جشن برای چشم است. کارگردانی اسکات دارای لحظاتی است که بسیار عالی است، البته بیشتر از نظر بصری و تماشایی تا روایت.

موسیقی جد کورزل به طرز وحشتناکی ناراحت کننده است و یکی از موسیقی های فیلم اصلی جری گلداسمیت را به یاد می آورد. چند لحظه ترسناک وجود دارد (اگرچه این به طور مداوم انجام نمی شود) و این افتخار را به خاطر ارائه پاسخ های بسیار مورد نیاز به سوالاتی که پس از تماشای «پرومته» بر لبان مردم بود.

از یک بازیگر بسیار خوب با توجه به آنچه که آنها باید با آن کار می کردند، نقش دوگانه فرمانده و شدید مایکل فاسبندر برجسته است. کاترین واترستون فولاد و آسیب‌پذیری را به ارمغان می‌آورد، باز هم اجرای دیگری که نشان می‌دهد چرا او تماشاگر است، و در کمال تعجب دنی مک براید در تلاش برای شکل‌دهی کامل شخصیت خود به جای اینکه آزاردهنده باشد یا سنگسار به نظر برسد، موفق می‌شود. بیلی کروداپ نیز تمام تلاش خود را می‌کند و کار کمی انجام می‌دهد.

اما، تنش و تعلیق واقعی با کنش هیولا/بیگانه و تلاش برای انگیزه‌های شخصیت جایگزین می‌شود. متأسفانه بسیاری از اکشن هیولا/بیگانه آنقدرها هیجان‌انگیز نیست و فقط به صورت پراکنده ترسناک است، که گاهی اوقات با غم و اندوه بیش از حد و بی‌مورد ارزان‌تر می‌شود (تا حد زیادی وحشتناک‌ترین و خونین‌ترین فرانچایز «بیگانه» و رویکرد کمی نامناسب به نظر می‌رسد). علاوه بر این، شخصیت‌ها (در فیلم Alien: Covenantی که در وهله اول تعداد آن‌ها بسیار زیاد است) به جای اینکه کاملاً شکل گرفته باشند، بسیار نازک طراحی شده‌اند و تنها تنسی، والتر و دیوید به درستی آن‌ها را بالاتر از قابل فراموش شدن قرار می‌دهند، مخصوصاً دیوید بسیار عالی است. در واقع ترسیم شده است. تصمیم‌گیری ناامیدکننده‌ی مداوم اکثر شخصیت‌ها نیز مانع از برقراری ارتباط درست با آنها می‌شود.

فیلم‌نامه نیز اغلب بسیار ضعیف است، حتی بیشتر از فیلم «پرومته»، با فلسفه‌پردازی و کلیشه‌ای پرمخاطب‌تر و کلیشه‌ای‌تر. ارجاع به افرادی مانند واگنر و میکائل آنجلو که این حس را القا می کند که فیلم از هویت خود مطمئن نبوده است. داستان از سرعت کسل کننده و از پر شدن بیش از حد ایده های زیادی که به اندازه کافی انجام نشده است رنج می برد. زمانی که رونمایی بزرگ ارائه شد، احساس خوبی به آدم می‌دهد، زیرا خیلی زود آشکار بود، و خیلی چیزهایی وجود دارد که قبلاً همه آن را دیده‌اید.

در پایان، سخت تلاش می‌کند و شکی نیست که کار زیادی روی زیبایی‌شناسی بصری و بازیگری کشیده شده است، اما «بیگانه: پیمان» باید خیلی بیشتر می‌شد. مطمئناً وحشتناک نیست اما ناامید کننده است. 5/10 بتانی کاکس

"بیگانه" هنوز هم تا به امروز یک شاهکار پر تنش، تکان دهنده و ترسناک است، یکی از موارد مورد علاقه من در این ژانر. بزرگ‌تر و جسورتر «بیگانه‌ها» یکی از آن دنباله‌های کمیاب است که به خوبی نسخه قبلی خود است. هر دو دو فیلم مورد علاقه من هستند و شخصیت ریپلی یکی از نمادین ترین شخصیت های زن در فیلم Alien: Covenant است. «بیگانه 3» و «رستاخیز» مشکلات خود را داشتند اما از نظر من آنقدرها بد نبودند، در حالی که «پرومته» دارای برخی از عناصر خوب و همچنین برخی از ایرادات عمده بود.

نظر من در مورد «بیگانه: پیمان» نسبتاً خوب است. شبیه موارد من در "پرومته". نه آنقدر که تصور می شد بد بود (با خواندن نقدهایی که اکثراً منفی بودند)، اما با توجه به درخشش «بیگانه» و «بیگانه» می توانست خیلی بهتر باشد. با یک بازیگر خوب، و با درگیر شدن یک فیلم پربازدید، اما کارگردان با استعداد (به ویژه از نظر بصری)، ریدلی اسکات، «بیگانه: پیمان» می‌توانست و باید بسیار بهتر از این می‌بود. برخی از نقاط قوت غیرقابل انکار در اینجا، در همان «بیگانه: پیمان» نیز همان ایرادات «پرومته» را مرتکب می‌شود، و حتی بیشتر از این اشتباه می‌کند که به جز ارائه چند پاسخ ضروری به اهداف «پرومته»، به آن اشاره‌ای ندارد. .

بیایید با نقاط قوت «بیگانه: پیمان» شروع کنیم. حتی زمانی که نوشتن و داستان در حد خوبی نبود، فیلم‌های اسکات همیشه از نظر بصری زیبا به نظر می‌رسیدند. «بیگانه: پیمان» یک استثنا نیست. تنظیمات فوق العاده به نظر می رسند، زیبایی محض و با وهم آلودی واقعی، فیلمبرداری آن را کاملا تکمیل می کند و اغلب به شدت گیرا است و بیشتر جلوه های ویژه (به غیر از جلوه های ناامیدکننده ارزان برای زنومورف) یک جشن برای چشم است. کارگردانی اسکات دارای لحظاتی است که بسیار عالی است، البته بیشتر از نظر بصری و تماشایی تا روایت.

موسیقی جد کورزل به طرز وحشتناکی آزاردهنده است و یکی از موسیقی های فیلم اصلی جری گلداسمیت را به یاد می آورد. چند لحظه ترسناک وجود دارد (اگرچه این به طور مداوم انجام نمی شود) و این افتخار را به خاطر ارائه پاسخ های بسیار مورد نیاز به سؤالاتی که پس از تماشای «پرومته» بر لبان مردم بود.

با توجه به یک بازیگر بسیار خوب، چیزی که آنها باید با آن کار می کردند، نقش دوگانه فرمانده و شدید مایکل فاسبندر برجسته است. کاترین واترستون فولاد و آسیب‌پذیری را به ارمغان می‌آورد، باز هم اجرای دیگری که نشان می‌دهد چرا او را تماشا می‌کند، و در کمال تعجب دنی مک براید موفق می‌شود به جای اینکه آزاردهنده باشد یا سنگ دیده به نظر برسد، شخصیت خود را به طور کامل شکل دهد. بیلی کروداپ نیز تمام تلاش خود را می‌کند و کار کمی انجام می‌دهد.

اما، تنش و تعلیق واقعی با کنش هیولا/بیگانه و تلاش برای انگیزه‌های شخصیت جایگزین می‌شود. متأسفانه بسیاری از اکشن هیولا/بیگانه آنقدرها هیجان‌انگیز نیست و فقط به‌طور پراکنده ترسناک است، که در مواقعی با غم‌های بیش از حد و بی‌مورد ارزان‌تر می‌شود (به‌طور کلی بدترین و خونبارترین فرانچایز «بیگانه» و رویکرد کمی نامناسب به نظر می‌رسد). علاوه بر این، شخصیت‌ها (در فیلم Alien: Covenantی که در وهله اول تعداد آن‌ها بسیار زیاد است) به جای اینکه کاملاً شکل گرفته باشند، بسیار نازک طراحی شده‌اند و تنها تنسی، والتر و دیوید به درستی از آن‌ها بالاتر از قابل فراموش شدن هستند، به خصوص دیوید بسیار عالی است. در واقع ترسیم شده است. تصمیم‌گیری ناامیدکننده‌ی مداوم اغلب شخصیت‌ها نیز مانع از برقراری ارتباط درست با آنها می‌شود.

فیلمنامه نیز اغلب بسیار ضعیف است، حتی از شخصیت‌های «پرومته» پرهیجان‌تر و کلیشه‌ای‌تر، همراه با فلسفه‌پردازی ارجاعاتی به افرادی مانند واگنر و میکائل آنجلو که این حس را القا می کند که فیلم از هویت خود مطمئن نبوده است. داستان از سرعت کسل کننده و پر شدن بیش از حد ایده های زیادی که به اندازه کافی انجام نشده است رنج می برد. زمانی که رونمایی بزرگ منتشر شد، احساس خوبی به آدم می‌دهد، زیرا خیلی زود آشکار بود، و خیلی چیزهایی وجود دارد که شما همه آن را قبل از ایجاد حس دیده‌اید.

در پایان. ، سخت تلاش می کند و شکی نیست که کار زیادی روی زیبایی شناسی بصری و بازیگری کشیده شده است اما «بیگانه: پیمان» باید خیلی بیشتر می شد. مطمئناً وحشتناک نیست اما ناامید کننده است. 5/10 بتانی کاکس

Alien: Covenant (2017)

** (از 4)

بیگانه: کاوننت علمی تخیلی، دنباله ای بر پرومتئوس و ارتباط با سری ALIEN، یک سفینه فضایی دارد که تلاش می کند یک سیاره را پیدا کند. که نسل بشر می تواند ادامه یابد. خدمه در حال برنامه ریزی برای ساخت یک مستعمره هستند اما متوجه سیاره ای بسیار نزدیکتر می شوند که می تواند حیات را در خود جای دهد. آنها تصمیم می گیرند به آنجا بروند تا ببینند چه چیزی در آن است و به زودی وحشت شروع می شود.

به بیان ملایم، ALIEN: COVENANT یک ناامیدی بزرگ است. به نظر می رسد بسیاری از طرفداران از پرومته ناراضی بودند زیرا بیگانه: کاوننت بیشتر یک فیلم مرد متفکر بود و کمتر یک فیلم اکشن/ترسناک/علمی تخیلی. به نظر می رسد که بیگانه: کاوننت از ابتدا با مشکل مواجه شده است زیرا باید از خود بپرسید که آیا از قبل نوعی بحث در مورد اینکه با آن چه باید کرد وجود داشت یا خیر. پرومتئوس فیلم فوق‌العاده‌ای بود که باعث شد به چیزهای زیادی فکر کنید، اما متأسفانه این دنباله این کار را نمی‌کند. در عوض، تقریباً به نظر می‌رسد که سازندگان فیلم مجبور شدند به چند سؤال در مورد پرومتئوس پاسخ دهند و سپس می‌خواستند اکشن دنباله‌ای بیگانه را وارد کنند. چند بار مرا بخوابان نمی‌خواهم بگویم که بیگانه: کاوننت درمانی برای بی‌خوابی است، اما در عین حال گاهی اوقات سرعت مرگباری دارد، حتی اگر معمولاً همیشه چیزی در جریان است. همانطور که گفتم، به نظر می‌رسد فیلمنامه نمی‌داند که فیلم باید چه کار کند و بیشتر زمان اجرا کاملا خسته‌کننده است. فیلم با یک تراژدی شروع می‌شود، اما داشتن احساسات برای شخصیت‌ها سخت است، زیرا ما تازه با آنها آشنا می‌شویم. مشکل دیگر این واقعیت است که کاراکترها به استثنای نقش دو قسمتی مایکل فاسبندر، همه نسبتاً ملایم هستند.

همانطور که گفتم، فکر می‌کردم شخصیت‌ها نسبتاً خسته کننده هستند و من استدلال می‌کنم که تعداد زیادی از آنها کم نیستند. اجراها به یاد ماندنی هستند شاید یک کارگردان طولانی‌تر در نهایت ظاهر شود، اما در اینجا واقعاً چیز زیادی وجود ندارد. فاسبندر اجرای خوبی ارائه می دهد اما نمی توانم بگویم که تحت تاثیر بقیه بازیگران قرار گرفتم. در سطح فنی، ریدلی اسکات یک نابغه بصری است، بنابراین همه چیز عالی به نظر می رسد. صحنه‌های خشونت‌آمیز بسیار بدی وجود دارد که بسیار خوب هستند، اما فیلم برای کار کردن خیلی ناهموار است.

مثل اینکه بخشی از فیلم می‌خواست فیلم یک انسان متفکر دیگری باشد، اما قسمت دیگری وجود دارد که می‌خواست. یک فیلم اکشن خونین فقط در نهایت کار نمی کند.